Logica
Difp.
Vi.
&
X VI.
De
nat1Jra
f.1
ejfentia
Fidei.
ma politiua albedínis cui confeq.uicur nacuraliter ne–
gatio nigredinis in fobieéto,
&
cune fubieétum' eíl: al–
bum,
&
non nigrurn, album per albedinem, nofl ni–
grum per negacionem nigredinis , qure nacuraliter
confeqnícur ad albedinem,
&
qure fupernaturalicer
poteft feparari
ab
ipfa: aliam aucem negacionem,qua:
rranfcendíc ornnia, habec albedo, id eíl: negacionem
idenricacis cum nigredine., racione cuius albedo non
ell nigredo,
&
hrec non cornmunicacur fubielto,quia
non eíl: negacio incornparibilicatis albedinis ,
&
ni–
gredinis in eodem fubieéto, fed ve fine vna
~nc'icas.
4ff
Secundo con
era:
quia magis opponuncur in eodem
obielto cognicurn eíle,
&
non cognicum e(fe quam
obfcurc cognicum,
&
ciare cognirum, quia illa im–
mediace
&
exprefse videncur dicere gppofitiopem,&
& nihilominus cum tales denominaciones fim
a
di–
fiinétis cogniticrnibus, poífunt reperiri , nacuralicer
enim quocidíe dantur dure cogniciones.diuerfornm
obíe~orum,
vt
Dei,
&
arboris, ex vi enim prima:
cognicioni~
denominatur Deus cognícus,
&
ex vi
fe–
cundre denominacionis non cognicus limul, quia ve–
rum efr dicere , Deus cognofcicur per cognirionem
illam arboris: ergo vere dicitur Deus non efl cogni–
cus; ºper illam: fic limiliter, imo a,forriori pote'ft Deus
cognofci obícure,
&
clare peF diuerfas cogniciones,
dum camen non fir per eandem : ficut non poteít
per
eandem ctfe cognitum,
&
non cognitum: ratio au–
tem
a
priori eíl: quia tales denominaciones funt ex iis,
quce
fe
habenc ex parre cognitionum ,
&
non ex iis,
qure ponunt , vel non ponunt in obieél:o.
4J
Tandem dices, quod licue vnurn ens opponirnr
mulcicudini : fic claritas obfcuritaci.
46
Contra,
&
hoc eodem exemplo euidenrer con pin-
eo aduerfarios, nam mulcitudo ,
&
vnum non repu–
gnan
e
dari in eodem incelleélu, nec in eodem loco:
licue in eodem inrelleél:u poffunt e·cre qu acuor aél:us
limul, qui
funt
mulcicudo,
&
vnufquiíque eorurn dt
,vniras, folum enim repugnar, quod vna ipía entiras
lit
vna,
&
piures fimilicer, licec rcpugnec, quod ea–
dem encicas aans
lit
clara)
&
obfcura , nihilominns
non repugnabic, quod in eodern incelleétu dencur
aél:us clari,
&
obícuri difrindi realicer incer
fe.
SvasEcT10
I I.
/
Tertium argumentum
ponitur.
~
7
TErtió
principalir~r
probarur , quia fides hu-
mana alb.ialis,
&
fides diuina Gmilirer aél:ualis
poffunc fimul effe in eodem incellell:u refpeétu eiuf–
dem obieéH, ergo lÍmilirer poffunr eílC fimul aGtus
fcíenci~,
&
aélus fidei. Anrecedens elt cenum, nam
dum Cacholicus affeo(irur vericari fidei propcer au–
t horitatem diuinam reuelanrern , eciam affencimr
propter EccleGre authoricatem proponencem,
&
pro–
prer rationem prcedicantis,
&
concionatoris id ipíum
perfuádentis Gbi, ira
ve
aél:us fidei diu ina: rnoueacur
propcer authoritacem diuinam, tanqu arn proprer ra–
tionem formalem: alcer alltem aétus fidci humanz
propeer ceílimonium,maximam miraculorum vim,
&
EccleGa: auchoritatem fecundum illud Pauli ad Rom.
ro\
omnis enim quicumque inuocauerit nomen Do–
mini faluus erit: quomodo ergo inuocabunt,in quem
non crediderunt, am: quomodo credcnt ei, quem non
audierunc, quomodo amé audient fine prredicatione,
quomodo vero prredicabunr,nili mitrantur,ficnt fcri–
ptum
eíl:,quam fp eciofi pedes Euangelízantium pacé,
Eu:mgetizantiú bona:fe d nor(omnes obediunc Euan–
gelio. Ifaias enim dicir.Domine quis credidit audirni
noíl:~o:
ergo
~des
ex
audiru, auditus aurero per verbú
~hníl:t,Ced
d1co, numquid non audierunr,
&
quidem
m
omnem
tc~ram
exiuic
fo
uus corum,& in fines orl;>is
rerr<i
verba eorum.Vbi rnirabilirer Apoíl:olus noíl:ram
fencentiá profundiffiline confirmar,ac roborar, illique
mirabilcrn, ac fplendi'diffimam lucem offundit: quod
oprime explicuit Auguíl:.
lib.
contra Epiílolam fun–
damencLcap+ vbi ha:c aurea verba Cherubici Do–
étoris flurnen faluberrimum profundit: multa funt
qua: in Eccle(ta me iuíl:iffime cenenr, tener me con–
fenGo populorum, arque gemium, tenet me aurho–
ritas miraculis inchoata,
f
pe nutrica, charitate auéta,
vemfbtc firmata, cenet ab ipfa Sede Apoíloli Petri,
cuí pafcendas fuas oues Dominus mandauit vfque ad
pr.efenrern Epifcopacum,focceffio Sacerdotum; cenet
pollremo ipfom Cacholica: nomen, q,uod non Gne '
caufa incer cam multas h<?:reíes fic iíl:as Eccleíia
fola
obEinuir, itaque all:us, quo credo, DetÍrn eífe, motus
propoficione fidei pro ve íic
~ft:
fides aé\:ualis humana>
aétus aucem, quo credo proprer diuinam authorica–
tem reuelancem,
eíl:
aétualis fides diuina. Irem aé\:us
quo credo, Chrillum fuíffe propcer hiíl:orias huma.
' nas eíl: fides humana,
&
quo credo proprer reuelan–
rem primam vericacem ell aé\:us fidei diuif\fl!, nam eo–
dem iníhnri monear proprer vcramque rationem,er–
go iam fimql reperinnrur fine aliqua repugr.1ancia fi–
des diuina aétuali!I,
&
aéhrnlis fides humana: confe–
quentia
lic
demonftratur; quia licue opponnncur eui–
dens,
&
ineuidens,
lic
opponunrur infallibile,
&
fal–
libile, omnino cerrum,
&
non omn-ino cenum : at–
qui fides diuil'la eft infallibilis lÍmplicicer abfoluciili–
m~,
&
omnino cert tl:fides autem humana efl fallibi–
Jis,
&
non omnino cerca,
&
nun obíl:ante hac oppo–
licione fimili oppofit.ioni repenz incer aétum
.fidei
ineuidencem,
&
euidencem [ciencia: po!func reperiri
limul
in
eodem imelleau reípell:n eiufdem obieéti
fo–
lum, quia
funt
per di(tinéta media,
&
cal
is fallib ili–
tas,
&
infallibibrns, cercicudo,
&
incercirudo non
funt in eodl: (ubieél:o immediaro, fed in diílinétis rea–
lirer, racione cuius q.u<E videbacnr ,
&
apparebac op–
poficio primo aípetl:u, non eít vera oppoficio : ergo
fimilirer porerunt effe aél:us euidens,
&
ineuidens in
eodem incelleél:u, non obíl:ance illa qure primo afpe–
étu videcur oppofido,
Clll11
vere
11011
fit
raJis, cum
exrrema rali mod o oppoGc a non fine in eodem fubie–
d:o
immediaco, racione cuius non poceít vllo modo
effe vera oppoficio, qu am aduerfarij prima apparen–
tia falfi perrinacicer a!ferunc effe oppolitionem.
Confirmacur primo, nulla eíl: implicacio in hoc,
48
quod ídem obietl:um fc iatur per medium demoníl:ra–
tiuum,
&
per racio11em prob:ibilem, ve dicemus cap.
.fequenri,
&
D.Thomre exprelfo reftimonio confirma–
bimus: ergo pari racione nulla eíl: ímplicatio in eo,
quod íimul Íciatur obieétum aél:u (ciencia:,
&
creda-
cur aétu fidei: probo paritatern ratiunis , quia ex vi
med ij probabilis obfcnre,
&
incerre cognofcicur ob–
ieél:um, ex vi amem tellimonij fidei cerco, licet oh...
fcure: ergo tanra, auc maior eíl: repugnancia inter
aétum fcienti:l'.,
&
opinionis, ac efl incer aétum fcien–
tire,
&
fidei.
Confirrnarur fecundo hrec ratio, quia non obíl:an-
49'
te euidentia fciencire, aétus fidei circa idem obieétum
conferuarecur obfcurus: ergo non obllante euidentia
vnius ,
&
ineuidencia alterius poffunc fimul reperiri
in eodem imelleétn: confequencia foppoliro ancece–
demi, eft euidens. Antecedens fic probatur: quia in–
euidentia fidei in hoc fita eíl, ve quantum eíl: ex vi
m.ociui
illiu~,
&
fompto fondamenco credendi, qui bus
inniricur talis aétus non ciare a!fentiarnr,
&
quia non
clare, non immobilicer, ac neceffario feracur ille in
obieébum per refümonium diuinum propolicum,
fed
potius m9bilirer , ac proinde poffet
illi
diffentiri,
fed
hoc tocum fine dubio verificarernr eciam licec limul
euide; aer cognofceret idem incelleétus per aél:um
fcienrificum idem obieltum,
quia
cune etiam verif-
fime