0000747692

...

488

Logica

Difp.

fiddnfufa credac Deutn

elfe,

ve ait

D.Th'

Orn. cre–

~ere

denocac cognicionem cercam de exifient.ia Dei

vel per fidern , vel per demonlhacionem.

Sed contra primo ,

q~ia

quando

~¡~

loquicur

D.Paulus de credere, loqmcur de fide dtuma, de qua

dixerat , fine fide impoffibile

eíl:

placere

Deo:

poíl

qu~

verba fubdic, &.in probatione fubiungit ; .cre–

ciere enim oporcec, &c.

explicet fidem, de qua

á!Ter-ebat, fine fide impoffibile eíl: placere Deo,quafi

diceret, quia fine fide, quam definimos in principio

dicendo, eíl: aucem fides fperandarum fubíl:antia re–

rnm

n0n poífumus iuíhficari,

fides eíl: credere

d1é\:is Dei , ideo credere oporcec accedemem ad

Dcum, quia ell, & ve nos ad 1llius credere,

fiden1

inuicarec , Cuámque concluíionem confirrnaret, va–

rios, ac mi rabiles eifeéh1s per fidem

Pacriarchis

perperraros inducir longa indull:ione {qua explicar,

quid

lit

illud credere, ad quod nos allicic)dicens fide

Noc refponfo accepco de iis, quce adhuc non vide–

banmr, mecuens apcauic arcam in falurem do.mus

fu.e,

ijde qui vocamr

braharn obediuit in locum

C}l.ire, &c. Atqui omnia h<t!c, qure arrribuie Apofio–

lus e9to illo capite credere, [eu fidei non poffunt fieri

per cognicionem demoníhariuam, curn cognitio

de–

rnoníl:rariua non pocuerit mouere Noc, ve faceree

ar–

cam 'qua liberarerur

diluuio, &c. quia tale dilu–

uium forurum mi11ime in cauíis naruraltb1J.S concine–

barur: ex qui bus poílec colligi per demoníl:racionem

naruralem

•ve

eclypíis, farnes, & pefiilentia,

fed

mere volumare & decreto libero

Dei

volencis rnun–

dum darn11are propter peccaca continebatur, ac

pro–

inde cognicio necdÍ<;lria fidei diuin:r. .

~od

amplius

patee e'x verbis illis P01uli, in hac enim reílirnonium

confequuci func fenes. Fide incelligimos

apt~lla

elfo

facula verbo Dei,vc ex inutfibilibus vifibilia fierenc,

per illam defunétus adhuc loquimr, fide Enoc

rranílacus eíl:, ne videret morcem, qua: ornnia qu is

eciam amens poceric dernonílrarioni nacurali attri–

buere, cum ex ilfü verbis, in hac enim ceílimonium,

&c. apere

are exprimatur rario formalis fi dei

diuin<e

~ nin~·irum

reuel atio., feu ceíl:imoninm,

cui

innicirur) quacenus .diíl:inguirnr

demonílratione

tal is fides:e rgo ex contexcu D.Pauli

iil

ud credere non

pocefr effe cugnitio demonílratiua, quod confirma–

tur ex Concilio Tridenr.

[elf.6.

cap.8. vbi fan t hllu

Concilium cicans verba illa Pauli:line fine impoffi–

bile eíl: pi.acere Deo, docec iI?rell igcrnda effe de fi de

diuina; explicacio Concilij íic

haber, ea verba i11

eo fenfo intelligenda Cune, quem perpernm Carho–

licée Ecclelire confeofus renuir , & expreffic, vr fcili–

cec per fidern ideo iuíl:ificari dicamur, qui a

fides

efi

human;? falutis inicium, fundam emum, & radix

omnis iufrificacíonis, fine qua impoffibile eíl: place..

re Deo,

ad filiorurn eius conforciurn \

e11iré, qua–

proprer aie Paulus ad Hebr.1

iuíl:us meus ex fide

viuir. Explicans aucem, quce

fit

ha: c fides, ait nihil

aliud effe, quam credere quod his verbis alferic,

di–

fponunrur autem ad ipfam iuíl:iriam dmn excicaci

dinina gracia,

adiuci fidem ex andicu concipienres,

libere mouenmr in Deurn credenres , vera e(fo, quée

diuinicus reuelata funu: vbi clariilime docet Conci-

1 iu~n,

fidem de qua dixerat Paulus, line fide impof-

Iíbtle eíl: pl;icere Deo,

e{fe

credere; fed

illud

credere

~¡~

C:oncilium, ex gracia fupernaturali

elfe.

Icem effe

1111uum

iníl:ifü:ad.onis:

ergo

cred.ere illud, de quo ait

Paulus, non porefr e(fe cognirío demoníl:ratiua:nam

cognitio demoníl:ratiua, vri naturalis ,

ex viribus

natura:

~ofeé\:a,,mm

non eíl: ex gracia fupernarurali,

non efr initiurn,

radix,~

fundamenruni rotius

noíl:rz iufiificationis,alias noíha iuíl:ificatio initium

fume~et

nobis ,

ex nobis, quod

e{I:

ha:reíis femi–

pelag1ana anathematc: damnata

in Ecclelia , confu,

~atura

é§

ejfentia

Fidei.

tatáque ab Auguíl:in0, hzreíi 88.

epifi.89.

prredeflinat. Sanll:.

Híeronymo, in epiíl.

Thefi–

phonc. in medio,

in epiíl:•ad Ruffinum. Tune

lic

fopiens metaphyficus nondum fide illuminacus ,

ha·

bens eamen euidentiam de exiíl:entia Dei poceíl iu–

fiificari, cum iuflificatio non impediatur

ct>gni–

tione euidenti Dei: acqui fine eo ,quod credat

non

polfet iuftificari.: quia finefide efi: impoffibile place..

re Deo:ergo fapiens mecaphylicus nondum illumina:–

tlls

habens eu1denciam

exiflencia Dei, poteíl: cre–

dere Deum elfe,quia atcedit ad iuftificationem,& ac–

cedentem ad Deum oporret credere, quia eíl:.Deinde

fupponamus, talem philofophum credcre fide diuina

prouidenriam diuinam circ.i beatitudinem a:rernam

Dei, tamen exiíl:enriam cognofcere euidenter; cune

fic,

illa cognitio de exifi:entia Dei non eíl: fufficiens

principium ad iuíl:ificacionem:charitas enirn,& gra–

ci.i

in via non operatur,nifi per fidem,quia fupernam–

ralis aélus charitatis non potefi:

elici

per cognitio–

nern natur;ilern : ergo requirirur fides fopernacuralis

de exiílencia Dei; ergo fimul Cune in eodem imel–

leétu aétus credendi , & aétus euidens.

Cano~

lib.

.z..

de locis cap.4 . reprobans cxpoGtio-

nern Caietani

refpond~t

ipfe diíl:inguendo de Déo,vt

principio,& fine nacurre,vd vr fine fupernaturali, di–

chque, non oportcre, ve ille Philofophus per fidem

i11fusá credat Deum,vt finé natur:t effo,[ed tancmll ve

finem gracia:, & in hoc fenfu loquurnm effe Paulum.

Sed totam hanc expoíicione\U mirabilicer oppu·

gnat eximios Doél:or Suar.his verbi

s:exif

i:imo ramen

(guod eciam bene expendit Mol in. r.p.di(p.

i.)&

fen–

ce::ntiam

elfe

falfam,& expoíicionern menci Pauli non

accorn,modacam; primum patét : curn quia P-flilofo–

phus ille non rninori certicudine credir, Deum effe,

quam reliqui cath olici, mm eciam quia Deus ve 6nis

nacurz fu pponicur,& ve

íic

di cá.eíl: quaíi fundarnen–

~L1m

alrerius habitudinis fupernaturalis:ergo impof–

íibile vid ecur rn aiori certirudine credere fupernacu–

ralia de Deo, qu am nacuralia, vr

v.g.

cerciuscr~dere Deum effe Trinum, quam Deum effe, cum hoc

poíl:erius in

illo

priori neceffario includarur. Tum

denique quia hoc princip.iurn, Deum effe veracem,

ve cognicurn per fol am euidenci am nacuralem 'non

fuffi cic ad fund.andarn fidern , & certicudinem eius

in ali is, qure crednnrnr: ponarnus ergo,philofophum

illum non ranrurn euidenter cognofcere, Deurn elfe,

fed eciam vc:raccrn

e{fe,

aétum recinere vtriu(quc

vcriracis ;

cune

ergo

ille incipiat credere ,

oporr~t

ve per fidem infofam credar,Deum non po(fe fallere.:11

& nih ilorninus recinet integrum aélum [ciencia::ergq

de eadcm vericace naturali circ:i Deum íl:ac altus

fi-

dci

curn all:u euidenci,

fcientifico.

Aliud vero membrum de mente

Pauli,confiac.Pri~

rno ex abfoluris verbis eius: nam Deum effe non

li–

gn ificat lirnplicicer fupernaruralirer effe, am Dcum

habere aliqua fupc:rnacuralia accributa,

fed

limplici-

cer fubfi:anciam Dei exiílere,

ira inrelligunc ibi

cornmunicer Parres Chryf. hom .

.z.5.

Theodor.

alij

Grreci,

Arhanaf. lib. de Spirit. fanét. ad Serapio,

deinde

quia quod oporceac, aliquod foperna–

curale credere magis explicuit Paulus addens, & in•

quirentibus

remuneracor

!it ;

nam h::ec rernunc.

ra:io fupemamralis eíl:, & de illa l'oquimr

illo cap. cum dicit , Patres antiquos per fidc;rn adfpe–

xiífe in

remuneracionem;

ita etiam ibi Anfelmus,

& D.Thomas inrelligµnr .

Alicer erg0 refpondec Vega lib.6. in Trídencin.

cap.2.I. in Chrifbano Philofopho

effe

fidern illius

vericaris, non quoad aétum imelleétus , fed quoad

pr~parationem

animi,

piam affeé\:ionem volun·

ratis, cui cene

non

parurn

fauec

D.Thornas

l .

.i.

q.1 .

as:

tic.

1 •

Sed