1000000220

Physicce prima pars.

D isp.

Qurest.

Uni\·ersi, appetere ru :nam compositi:

ni>:

Cúm

eni:n receptio

u nrus

form~

Primario enim appe tit omnem for- sit expu!sio :alteri us ( ut du:n mHeria

mam'

quam non habet'

cujus est Jign i reci¡>ir form:un ig nis ' exc!uditur

capax, si

sir perfetlior, si ve imper- fo:ma ligni) sicur capacitas mateíi.e

feélior ea, quam haber: Apperit enim esr causa , cur novas fo rmas recipi:ir,

for mas , in quantum e:;t pocentia ad siegue gen-erentur nov:i. composiuq

ipsas : Potencia autem indiff.:renter ita qu oque est causa, cur veteres ab–

Se habet ad perfeB:um,

imperfec- jiciat , s1cque corrumpaótur yetera

tum,

ut dicit

Thomas

66.

\:Ompo;ita. Sed ha:l:enús de materia·.

art.

Sed quod, du m i!la nova for–

m a introducitur , alía expellariu, sic–

que destruatur vetus compositum, hoc

est per accide os· ;

ita loquar,

quasi pr<eter iote ntionem materi;e: Et

tamen hoc ips um, .non est pu re ma–

lum, sed ced! t in boonm totius Uni–

versi; cujus pulchritudo con sistir. in

ea rernm, modo nascentium , modo

j ntereunttum, varietate; sicut pulchri –

tudo comcedire consistit in vanerate

scenarum: Porro,, inquit Seneca:

Uní~

verrns mundr.u hiitrioniam exercet.

QUARTA CONCLUSIO.

Materia

e.rt

incorruptibiliJ,

in–

generabili.r

unde

.rolo Deo produ–

ci,

de.rtrui

pote.rt

Probatur conclusio: Sicut natura–

liter ex nihilo nihil generari potest;.

ita

nec in nihilum abire: ergo ne–

cesse est' ut omnis generatio suppo–

nat materiam,

omni-s corruptio eam

relinquat ; ac proinde materia nec

generatur, nec corrumpitur, sed pr:e–

su pponitur ad omnem generationem,

rel inquitur post o rnnem corruptio–

nem. Attamen totum compositum

corrumpi potest; quia compositum

consistit in unione ma terire ,

for–

ma:, qu<e separari possunt, sicque des·

trui compositum .

Licet autcm materia sit íncorrup–

tibiiis

dicitur tarnen

radix corrup1i1-

QUlESTIO TER

TIA.

D e forma J'ub.rtantiali.

U str:i vimus primum principium

rerum nat ur !i um, scilicet m1-

teriam, ex qua fiunt ; eamque ·osten–

dimus esse in ordine, entis puram po–

tentiam, versa tilem in omnes enrium

nat ural ium modos : nunc agendum

est de forma subsrantiali, per quam

materia

fit

ens aétu ;

qu:eliber res

in sua specie constiruitur. Circa for–

mam tria qu:erimus tribus articulís:

Primo, an,

quid sit ? Secund'o,

quomodo educatur de ·potencia ma–

terire in rebus genitis? Tertio , an

ídem <licendum sit de formis rerurn .

creatarum?

ARTICULUS PRI-MUS.

An,

quid

.rit

forma

sub.rtantitJli.r?

N requ am de forma substartia–

dicamus , aliquid pr:e!íben·

dum est circa formam in communi.

F orma igi tur gene ral issime sump-.

ta est id , quo res úterminatur ad

certum essendi modum : Ratio eniin

entís est adm odum vaga,

indefi~jtal

innumeris modis participabilis: s!–

cuti ratio extensionjs sonat quid in–

deffinítum,

infi nitís modi&

te~mi-

na-