88 / 436
74
Physicte prima pars; Disp.
I.
Qurest.
III.
u traque participat • quia po'.est esse,
forma: substantiales , qua: cum
ma–
&
cum c rpore
&
sine corpore, ut
teria prima constiruant unum ens sim•
infr;\ d icetur.
pliciter, sive unam substamiam, cu·
Tertio : Forma informaos dividí-
jus proinde essentia non sit simplex,
tur in
wbrtantialem,
&
acciJent:tlem:
sed compo ita
ex
subjeélo e send i
Sub tantialis
est
,
qu-e dat
esse
subs1ant1aliter,
&
ex
aél:u
essendi
rimpliciter;
id est, primum,
&
fon·
substantialiter~
·damentale
eue
q11od non addttur al–
teri, sed cuí ca:tera adduntur ,
&
in–
nituntur. Forma vero accidental is est,
qU<e
affert
esse
recun·lum
,
id est,
eue
secundariu·n,
&
addicitinm priori
illi substantiali: Sic anima rationalis
est fo rm1 substantialis, quia dat
eue
humanum , qu od est
elle
substancia–
fo,
mrlli priori super<edificatum:
At
Vt! ro sc;iencia est forma accidentali ;
qu ia dat solt1m
eue
secundarium ,
&
add iciciu m
ene
humano. Ita distin–
gui r
S.
Thomas
r.
pan. qu<est.
76.
art.
4.
Vide supra qu<est.
r.
art.
4. §.
r.
Ha:
su nt celebriores
form:e commu–
nicer su mpt<e di visiones.
H is ita constituti , in primis cer–
tissimum est, dari ali4uJs formas in–
formantes, saltern accidentales:
De–
monsc rav imus enirn, n0n posse intel–
Jigi mu tation .! m sin <:
forma
salcem
accid~n c ali :
C um igi tur dentur mu–
taliones , non s lu
ih corporibus,
seJ etia m in sub tanciis spiritu al ibus,
(ornnis enirfi
cre~ tura
vanitati ,
&
vicissirudi ni sujeéb
e t , ut fides do–
cet , ratio con vin cit ,
&
experiencia
confirmar) ne ess\!
w,
ut dentur for–
m-e, 1um corpore:e, tum spiritu ales,
t'
rn na cu ra les , túcn
supe naturales,
ut sic sJlvetur muta tio,
&
in corpo–
, ¡
1
1
,
&
in spiriti bu s , & naturz,
&
1frn ci;e. U
Je ,
qui
formJ s
o:n·
nes negrnt , nec fid:!i ,
Rec
ratio ni,
11ec
ni5met principiis satis con5onat.
Snlu m am igi
posset ,
an
pr<erer
áccidemales
admittenda: sint , etiam
TERTIA CONCLUSIO.
NecB11e
efl, dari in rerum natu–
ra
formar 1ub1tantiales
,
ex
quibu1,
8
m:Heria conuit«atur sub11a,J1ia cof·
por
ea.
Probatur manifeste conclusio
ex
fundamentis jam positis: C um muta·
tio intelligí non possit sine aéluessen–
di,
si ve forma, ut j am dem')nStravi·
mus qua::sr.
1.
are.
6
§
3.
j •nc
a
varíe·
tatem rnutationum admittenda ese va–
rietas formarum ipsis corre ponden·
tíum; atqui, ut ibídem ostendimus,
entia naturalia noa solu:n varianrur
accideo taliter, sed etiam tr nsmutan–
tur substantialiter : ergo adm ttt.: n z
sunt forma:, ·non modo accidenc1les,
sed etiam substantiales.
Confirmatur pra:rerea
tripli citer:
Primó, essentia sub
tlnti~
corporez
non potest esse ita simplex.,& aélua–
lis, sicut essentiasubstantiz pu
re
spi–
rirualis; longius enim reced1t
a
sim–
plicitate, & aélualitJte divina : ergo
in ea dt!bet esse composirio ex a u,
& potencia substantiali, seu ex mate·
ria,
&
for'Tla.
Secundó: Deber dari
in
rebus ma•
terialibus principium ..ubsta n1ia1e dis–
tinétionis,
&
aaionis; se
illud :il irrd
esse neq uir, quarn forrn1 suh5 ta
ialis:–
ergo datur for
a subst rw a lis. M!·
hor pltet : A:lu s enirn e
t
ii
is·
tinguit,
&
a .,it, nr
s~pe
do cet S.
ThE>mas; distinélio enim ese, di ver-
sa,