93 / 436
D
~·
.LT:'v" r""•,,1•
",
A ··'-
TT
V
nn.
u.
79
tis 'cum solre non possinc sus inere
suum
erse,
necesse ese prorsu
pe–
reant. De urrisque formis proc Git
difficultas.
PRIMA
CONCLUSIO.
Formai corruptibiles compoútornm ge·
nitorum nol'J
fiurit
per
c reation~m
ex
·nihilo, sed per eiluélion.?m de poten·
tia m.JÚria]
:
Ita Peripaterici omnes.
Sed
op:!ra:
pra:cium esr
, ut ciare
ex!>lice:nus, qu id sit,
eJuci
d¿
poten·
tia m.Jtui.e
:
hoc eni
exposito pla–
na ese d,J.:l:ra na condus1onis;
&
qui·
dem
S.
Thonus
i.
p:ut q
90.
art.
2.
ad
2,
rem pauGis profunde complexus
ese.
A 'fom,
in.qui! ,
extrahi
d:!
poten–
tia
m.iteriai, TJih1I aliu
l
ert
,
quam
aliquiJ ji.?ri
in
a
' ,
qu'
i
prius eriJt
in, potentia.
Veru.n
1d
pauló uberius
.exponendum e t.
E.lu~·i
igirur ese correlativum ad
conrineri
;
educicur enim de aliquo,
quod
10
eo
continetur. Dupltciter
a utem unum
01tineri potest
in
alío,
in aél:u, scilicet
&
in potencia :
In
adu concinetur, quod insua propria
e
cítate ab alio pra!habetur ,
tan–
q
uam existens
incra
rerminos
ejus~
sic pecunia continetur in arca, gla–
dius in vagina, puer in urero.
In
po–
te.ocia vero concinetur,quod non qui ·
dem in sua aél:uali encitare , sed in
s
a possibilitate ab alio prrehabetur,
q uatenus est in illo, unde fieri
pos–
sit~
sic enim possibiliras unius intelli–
girur esse incra· terminos potentire al–
r~nus.
Cum veró dupleic sir potencia:
aé'liva,
qua aliquid
fit;
&
pauiva,
ex
qua aliquid
lit;
dupliciter quoque
aliquid continetur in alío in potentia,
aél:1ve, scilicet, quatenus ab eo fieri
potest ;
ut
staLUa
in art1fice ,
&
gene-
r liter omnis
etfo~lus
in agente:
as·
si
' , qu,nenus ex
eo
fieri potesc , ut
eadem statua in lign
&
mnes
res
in sua materia.
1
ut enim in
ausa
efficienti est potentia
'a
qua re
fteri
potest ; ita
&
in materia st poteotia,
el! qua
fi eri possit : unde utra
U.!
suo
mod
eff~él:um
continec in pot nria.
QuemaJmodu
m
ergo propter
eju ~
o–
d1
conriMntiam
in
aus
eff'e
rice,
etfe:l:u
non dicitur
fieri
d
nihilo,
sed
m
gi
educi
,
seu potius
produci
ab
agente,
quia erat in eo potencia,
i
qua
fieret '; ita pariter cum fit ex prrejacen–
te m t ria , non le et di i
fieri
ex
ni·
hilo ,
sed magi
educi
de
m.Jteria;
quia
in illa erat potencia, ex qua fieret.
Sed adúendum , quód
sicut , ut
aliquid dicatur proJuc1
ab
ag nte,
non satis est,
Lit
agen quomodoc um–
que illu
attingat, fov en<lo , unien–
do cum alio , djsponendo :id aliud,
& c. sed oportet , ut in suo
ficri
,
&
eue
ab eo pen eat, tanquam ejus vir–
tute faétum de non existence existens;
ita pariter, ut aél:us dicatur edu i <le
potencia , seu forma materia: , non
satis est, iscam quocumque modo ad
illam pertinere, v.g. ut recept iv um,
ut compartem; ut sub)eél:um; sed in–
super requiricur, ut poten1ia materia::
suo modo cum agente concurrat; seu,
ut loquitur
S.
Thomas in
2.
di
t.
18.
are.
2.
coadjuvec ad
fieri
formre, sic–
que illud reddat proprie dependens
;l
sua causalitace. Quomodo aurem con–
currat,
&
coadJUVer, intelligi potest
ex eo, quód sa:p'
'repetic
S.
T homas,
nempe materiam '
&
formam
cor–
rupti bilem non
h
bhe , nisi un icum
ene
,
cui susci endo neutra seorsim
sufficit; sed ad illud mareria quidem
se habet ut potencia essendi, id esr,
u t
fundamentum, inchoatio ,
&
veluti
pd-: