95 / 436
De Forma.
Art. II.
81
aaus ; formre'
qu~
fiunt ex materia,
non d tcuncur fieri ex ni·hilo , sed ex
aliquo , scilicet, ex sua potentia rea–
l i :
1d.!oque non creantur, quia crea–
tio est procl uétio n:i ex ni hilo; id est,
ex null
pra:su posito subjeéto ,
in
cuju
pot~ nlia
pr;-econtineretur. Simi–
liter, qua do forma <lesinit , non an–
nihilatur; ,quia , ut ait:
S.
Thomas r.
.p.
q. 104. art.4. ad 3. semper relin–
qu1d aliquid sui ,
id est potentiam
suam seu, materiam.
Addi potest ( quamquam fere in
ídem redeat) ex eodem D. Thoma
1.
p. q.
45.
art.
8.
Quód forma corpo–
rea, cum non sit ens , sed id , q uo
aliq uid est ens; proprie non
fir ,
nec
habet aliud
eue
prret~r
eue
cornposi–
ti : Illud autem
esse
semper pr<rrnp–
ponit p(>tenliam suam , id e· t , mate–
riam , qure est potentia essendi : unde
non
fit
ex nihtlo' sed ex aliquo' sci–
licet , ex sua potentia.
SECUNDA CONCLUSIO.
Anima rationalit non educitur de
potentia materii;e
,
red
creawr
;
g
d
D eo
infunditur, ubi
prirnum
corput
est
sufficienter
dispositum
ad ejtlI
re–
ceptionem.
Conclusio nunc recipitur ab omni–
bus ,
&
habetur inter Ecclesi;e dog–
mata. Creterum olim ea de re varire
foerunt opiniones : Q uidam antiqui,
ponentes animam esse mortalem, di–
cebant , eam fieri per generationem,
&
eduétionem, u1i alias formas cor–
ru.ptibiles.
Hic ·
tame n error fuir pau–
coru.m; nam non modo celebriorum
Philosophorum, sed etiam totius
fere
orbis constans sentent ta fuit , animas
hominum immortales esse. Sed quo–
m odó producerent ur, res obscura pl u–
r ibus visa est. Pytbagoras
posuit,
Tom. II.
ce tum anim:irum m:mer im ab initio
produélum esse, qu<e ab uno corpore
ad aliud per genera tiooem
transmi–
grare(\t
7
quam
tra n~migrati o nem
G ra:ci dixere
,u<7eM "X(¿Ja-1v
Metem·
p.rychosin
,
id
e
t ,
qua
i
t ransanina–
t io•wn
unde celeb·re eff.i..:tu,n
fui t
apud
Pytagora:os ,
E x martuir vi–
vos
fie ri
,
si.'ut
ex vivir mortuot.
Q uam sententiam fa cete ridens Her–
rn ias Philosoph us tom.
3.
Bibliot bec<e
Patrum:
Fratru,
in qui t,
h,1/;eo De!–
phinos
;
in cunéfos beN ias a '
i!lit
r.:·
p ientite tt udioris commutor, nato
,
VJ–
lo
,
rerpo
,
eurro
,
tedeo.
Plato ali–
cubi uorum operum d1xit ( sed ut ar–
bitror, per metapboram,
&
re,1i~~-n:t
tice
J
animas
d esc~ nde re
de
td ri
u>;
in quibus veluti narivis dom icili is de–
g\! ntes, nescio , qua c·urio itate pere–
grinandi , ad corpora commigrabant.
Aristote!es , licer d icat , principium
intelle.5ti11um, id est , animam rationa–
lem , venire deforis ; attarñ'ea qui–
bnsdam visus est, nos satis ciare suam
expresisse senrentiam. Orig ine
an i–
mas nostras , Angelos olim fu isse, ra–
tus est ; qui peccantibus D;emonib us,
&
beatis Angdis Deo adh;.eren tibu ,
veluti ancipites foissent, aut saltem le- .
viuscule pe ·casse1}t: Unde, u r magis;
probarentur, detrusi er;i nt ad corpor a
humana. Tertulian us , cum statuerer,
animam esse substantiam corpoream
subriliorem , per era sioris corporis
mollem diffusam' ip ique coe ten:;am,
&
configuratam ; pomi t 11la m propa–
gari modo quoque corporeo per tra–
du cem' seu traduél:ionem ; ita
Ut
'sicut
ex corpore animato exu eran te decidit
aliqua
~ubstant1;.e
portio , qu<e debite
fota adolescit in novum
co rp u~
si mi le
illi,
a
quo decidit;sic ex substantia ani .
mre reduntante simul decideret aliqua
L
por-