85 / 436
D e Materia.
Art.
V.
71
ad id, quo
si i con1enit :
U1
' du –
plcx est,
inn:ll!lf ,
scilic
t ,
éB
elici–
tur.
Appetitu
inn tur
ese , qui
reí
naturam se uirnr absq
e
ulla pr:evia
cogn itio ne, per m¡;du:n naturalis or–
d1nati
is : sic gravi3
innaro appe–
tiru tcndunt
a
centrum mundi, levia
ad circumferentiam;
&
quc:el ibet res
ad id , quod su:e
nat urre convenit .
A ppetirn
elici11.u
est , qui pr duci–
tur cum ognttione per m dum aétus
i1alis , qu o res se mover,
&
excirat
'ad ea,. qu:e sibi bona a pprehendit:
sic horno appetitu elicito cupit ho no–
res , divitias, scientias, virtutes ,
&
alia hujn smodi : si
e tiam pecudes
appetitu el1c1to mov ntur ad cibum,
p tu m , lo a sibi commoda , &c. C on–
clusio non procedit de appetitu cl ici–
to, qu i nullus omninó
reperitur in
materia , imo , nec in rebus vita des–
titutis; se
soliim de appetitu inna–
to, eoq ue satis large accepto, pro
ordinatione,
&
coaptatio ne na turali
·u'nius ad aliud; ita ut sensus sit ,ma–
t
riam ex natu ra sua tendere ad for–
mas , seu inclin ri ,
&
ordinari ad ip–
sas , ut ad suum bonum , suamque
erfeétionem.
onclusionis sic explicat:e proba tur
p'rima pars : appetere formas, nihil
al1ud est , quam ex se ordinari,
&
tendere ad illa
· sed mate ria ex na–
lu ra
su~
ord1na1ur,
&
teni:li t ad for–
mas : ergo naturaliter eas ap etit. Pro–
batu r mtnor : Potentia naturalire r or–
din.1tur ad aaum '
&
in huatio ad
complementum ; sed materia
st po–
ten.tia receµ iva formre ,
&
incboatio–
enti
, qu:e per formam completur:
ergo materia ordin tur ,
&
tendi r ad
fo rn1.i
;
sicque eas apperere dic11u r.
robarur simul
.
&
3.
pars : Ap ·
pctitus rei absentis dicilur
a
p etitus
deriderii
,
pr::e ; _ntis veiO ,
appetitt.u
quietiJ
,
8
complacentice
u t Japis,
dum est extra ce tru
, veluti de–
siderar ip um; dum veró est in cen–
tro, quiescit in eo : ergo appetitus
materiz respeélu
formarum , quas
nunquam habuir, est appetitus , qua si
desiderii ; respeétu veró forma:, qmlm
babet, est appetitus complacentire ,
&
quietis. D ico,
quaú
,
quia b:ec voca–
bula, non ni i large ,
&
metapborice
accepta , cong ruunt materire.
Proba
tu
e demum
4.
pars: Materia
natur a!iter fo rmarn, quam semel ami–
sit , eamd m numero naturaliter ite–
rilm habere nequit ; forma enim des–
tr u a , eadem numero reproduci non
potest, ut suo loco dicemus : ergo, si
qua: sit in materia potentia ad eam
fo rmam,, ea nequit censeri appetitus
effi cax , sed soliim inefficax; qui sci–
li
et ' na turaliter expleri nequit
Objicies: Quod non habet aél:um,
non ha bet appetitum ; sed materia
non habet aétum : ergo nec appeti–
tum.
Resp. D istin g
10
majorem : Quod
non habet aétum, non habet :..ppeti–
tum ,
per modum aC!ualis
1enden1iie,
concedo :
per rnodu.m pauivf8 capa–
citatis,
nego. Apperitus autem mate–
ria: non est aélualis tendencia , sed so–
lt)m
naturalis capacitas ordinata ad
for mam, ut jam notavimus.
Dices : Materia non ap petit malum
compositi (nullus enim appetitus fer–
tur in malum) sed, si materia, qua;
est sub una forma , aliam appeteret,
appeteret ma lum ,
&
ruin am compo–
siti : ergo materia, dum habet ali–
quam f\)rmam, nullam al ia m appe..
t ít.
Respondeo : Ma teriam solum per
accidens ,
&
propter bonum
totiu.s .
Uni-