81 / 436
De Máteria .
Art . III.
67
est form!, ut
jam insinu:irum est ; u na
su bsrant ia lis , qu--e d
t
su bjeéto
eH e
si mplicire r, seu pr1mu m
es.re,
ips um–
que
compl~t
in rat1one enris , & subs–
tan tire; ut forma hom1nis, forma ignis,
& c. Alia veró esr fo rma aéciden taJis,
qure rei j '\m existenti dat al iq uod
esre
secund ar1 t.1 m, & secunclum qu id; ut
saniras , a·Jbedo , & c. d 1cimus ergo,
· quod su bjeélu m substans forma: ac i ·
dentali' , debet qu ide m in se subsiste–
re ; quia forma accidental is non
dar,
sed suponit
eue
subsranriale,
seu
.rubsistere;
prius enim est , esse h0mi-'
nem, quam esse doélum, vel sanum.
Attamen subjeétum sub:.t<1;ns
forma:
subsrantiali , ·no n debet in se subsiste ·
re, quia hoc lnbet
a
forma substantia–
li. Solutio
e
t
D.
Thom.:e
Op.
3
1.
Ad–
de pra:terea , quod hoc argumentum
ni mis pro ar ; nempe, mareriam esse
. nobiliorem forma; nam
su~tentans
est.
n obili us sustentato.
Obj.
ultimó: Existentia non distin–
guirur ab essentia ·;sed ·materia essen–
t ia m suam habet
a
forma dis tinétam:
ergo
&
propriam exisrentiam.
· R esp. N ego majorem: Nam in Me ·
t aphysica ostendemu s , omnem
esse~ tiam creatam distinguí
i:ealiter
ab.
existencia. D einde, quamvis existencia
csset essentia , non esset tamen qua–
liscumque essent ia, sed essentia ac–
tu a'iis , & completa in genere entis:
U nde, etiam dato principio Ad-versa–
r iorum , non sequeretur , mareriam
·ha b·~ re
prop riarn
existent-iam ; qu ia
non h abet
essen tiam completam
in
linea entis.
AR
TICUL'us IV.
An
M:1teria exirtere
pHsit
sine
I<ormi?
F
Atentur omnes , materíam
non
posse naturalirer sine forma exis–
tere; quia ex se,vel nulla m habet exis·
tentiam' vel non nisi
a
forma
d ~pen
dentem. Sed utrum saltem divinitus
id fieri possir , dubium est ínter
Au–
thores ; Affirmant Scorus , & qu ida m
extra
D-
Tbomce Scholam ; neganc
ver&
D.
Thomas ,
&
Thomista: com–
rnuniter. Uc difficultas Íntellígacur.
Nota, in Deo dupl icem dis•.ingui
potentiam; aliam
naruralem,
&
ordi–
n·ariam
;
aliam
super11aturalem
,
ex·
traordinariam
,
8
absoluta'fl.
Poten–
tía ore.linaria esr, qu.l! ·se mánifestat in
effeétibu,s ord-inariis: seu, qtla: opera–
tur juxta naturam rerum,
&
!.:ges
ordinarias, quas
in mundi guberna–
tione divina Sapientia con muir:
Ut
cum ex semine
fit
arbor; ex arbore
profertur fruél us ; h;ec sine dubio
fiunt per pnte nt iam ordinariam. Po–
tencia extraordinar ia est, qua Deus
operarur supra con uetum rerum or·
din em, ex infinita
illa virtute, qna:
nul11s rerminis limitatur; seu, ut
lo ~
quicur Scriptura; dum
fa cit potentiam
in
brachio suo,
&
infin itam virtutem
sua m ad hiber ; Deus er:im plu s po·
te t, q uam focerit, & osrendunt ef–
foétus 11atura!es, u t demonstrar
D.
Thomas
1.
part.
q .
25.
arr 5. Ex
ílla
poteotia extraord inaria opera tur' cum
in Mysterio E ucha ristia:
accident ia
sustinet sine subjeéto ; in Mys.terio 1n–
carnationis humanam naturam unit
Divina: Persona=; dum fdcit, Virs i–
nem esse matrem; dom mortuos vi–
tz
restituir, &c. Huic potemia: ab-
l
2
so-