172 / 436
1
5
8
Physicee prima
pars.
D lsp.
JI.
Qurest.
IV.
n orem. Cum ením ínfima participenc
propriecas. .l de
dice dum de ·avium
de suprernis, nihil vetat , parc ic1pa
ovt .
t íonern aliquam entis spi rit ual ís su b-
Resp.
t .
In granís
a
atre planta
j eélari in re corporea : Narn
&
ani-
deci 1s, novam ines e plantam
,
cum
ma huma na , licet spiritualis , recipi-
adhuc m cri h re rent, formatam . Ger–
tur in corpore;
& "
vi rtutes mora les , rnen en1rn jam plantula est , suís
fo–
infusa:, licet spirituales
sint
re st-
Jiolis invicern implicat ís constans , ut
dent in potentiís sensíti vis, u t do-
oculo,
&
melius mic roscopio , Jicet
cent Theologi;
&
demurn , ipse S¡.ii -
observare: Unde saltem in plerisque
ritus Sanélus d1cirnr ha bitare in co r -
granis defic it objeélio. At, quia fo r–
p oribus noSit·rís, median tibu , scí líce t,
te q ua:dam sunt, in qui bus plan ea non–
spiritualibus doní > '
&
mocion •bus,
d1l'm est a u' sed virtute solum, uti
qu ibus regit pott!ntías etiarn
co~po -
fere· con tac de avium ovis, in quíbus
reas.
an re inc.ubationem pu ll us non v1s1tur.
Urgebis : Quid.quid recipirnr , ad
Resp.
2.
H uj usmodí granis ,
&
ovis
mo i urn recipientis recipnu r ; sed res
inesse virtutem per modum motionis
spirimalis
nequit
índut! re
rn od um
irnpressa:; cujus vel sígnum e t, quod
su bjeéli corporei : ergo nec in eo re -
&
ipsa, ur alía:
forinse cus irnpressa:
cípi.
mociones, sensim tandem evanescir,
-Resp. primo, nihi l próhíbere, rno-
manen te ovi,
&
gran i for méi. Fateor
tionem illam accommudari
co rpori;
tamen , alíquandn1 ma ne re, quod na–
cum ei,
&
a ni ma ,
&
v1rt 1tes, qua:
tura providerit firmissima, quib u re–
spirituales sunt , accommodentur.
tineretur .. , claustra : Ar vel hinc ap-
Resp. secundó, axioma propne in-
paree~
non esse in natam proprietatem,
tdligendurn esse de iis , q ua: conna-
sed externam,
&
hospi tern impressio–
turali ter,
&
st bili rer s4nt
in
s bjec
nem. At, inquis, si mot10 ese , sem–
to ; non vero de iis, qua: divinttus,
p er mover. Fateor; verurn , nisi cum
&
transeu rer eÍ accidunt : Ut habet
exterius urgetur, lente ffiOVet, Ut
VÍJ(
S.
Thomas
3.
part. qua:st.
6i.
art.
4.
progressus sensui patear : non qu ia
ad
r.
St!d de his accuratius
'rheo
nu ll us , sed quia len tus : Et camen in
logi.
granis -etiam cerra: non indiris , pro-
Dices:
In
pleri que natura! instru·
gressu temporis adultius germen
visi~
m entís nulla est a causa principe de-
tur: Un:le vel objeétis eKemplis
no~rivata motio, ut v. g . in planta! gra-
tra firmatur sentencia.
no; qu ippe, si esset in eo ha:c má–
trice
planta
impres a mo tio , cito
transiret. D einde , nunqua m quies–
ceret, sed semper planta! for mationem
urgeret; quies enim est privario rno–
t ionis ,
a t gra num
separa~um
vim
suam etiam ultra annum retinet , illa ·
q ue vis oriatur, donec terra:, ac So-
... lis rempore excitetur : ergo non est
úansiens motio
1
sed permaneas grani
SECUNDA CONCLUSIO.
Ert de ratfone ínstrurnenti
,
ut ha–
beat ex Je aliquam vim aélivam
,
qua
caurce principi cooperesur.
Ita expres–
:;e ' ,
T homas 3. p. q.
ó2.
are.
1.
ad
2
l nrtrumentum
,
inquit ,
non perfi–
cir aélionem inrtrumentalem
1
niii exer–
cendo propripm.
Peo.