1000000220

56 PhysicaJ prima pars. Disp. II.

Qurest.

IV.

possit pro·é:lucere effeél:us sua: supe- pernatura libus: Onde virtus illa aéti–

riorís; quin potius idcirco ese insuf6; va ebedienrialis, quam adversariorum

· ciens, nisi elevetur : ergo subjeél:io plerique tantopere inculcant , qua:

illa non . excludit, sed magis arguit innata sit creaturis ad cooperandum

necessitatem

motioni~

Deo in· effeetibus supernaturalibus,

Repones tandem: Etsi vires innata! magna chim.::erá ese : non modo gra–

instrumenti non sufficiant ex

ad tis'

sÜperflue induél:a' sed etiam

att ingen.dum caus.;e p-rinópalis . effoc- manifeste impossibilis : Oporteret

tum , satis confortantur extrínseca enim, illarn esse,

su¡:ícrnaruralem,

cooperation.e caus.;e principalis: U n-

infinitam: supernarnralem quidem,

illa

intrinseca m-0.tione elevante ,quia, cum virtus speciem sumar

nusqu:lrn indigent.

propriis objeélis , illa proprie versa-

Sed

h.;ec

responsio, etsi apud Ad- ren1ur circa Stlpernaturalia_ ln·fin itam

versarías trira ··, omnium mise-rrima vero; quia non esset determ1nata ad

est: Ve! enim, ex., eo, quod causa aliquam speciem .effeél:uum, sed ex–

principalis

pro

sua v-irifi parte agat, tensa ad omnes effeél:us , ad quos

coHaboret causa: instrumen1al·í, Deus aclh ibere potest creaturam, qui

mutantur i·ntri-nsece vires aél:iva:: i·ns- sine dHbio infiniti sunt: Repugnar au-.

trumenti, vel remanent interiús irn- tem, virtutern supernaturalem natu-:

. .mo•r.;e, solúmque aequirunt den omi- ralíter inesse rebus,

infinitam fini–

·narionem exrrínsecam

adjuú.

Si im- tis;

Operari,

enim sequitur

eue

;

rnutantur extri•nsece; habemus int en- virtus agendi forrnam essend1: Un–

tum , 11empe, accesum

aéluo~a:

vi r- de, s:cu-t omnis forma dat

eue

ordi–

tut is eas irnmura ntis. Si intrinsece nis

natllr~

l.is

determinatur ad

rnanent immot;e : ergo nihil magis, certum genus emis ;

i.ta

omnis

quam antea , possunt:

quamquam virtus, ex ea procedens , respkit

effeélus causa: principalis fiat , non

ag ere

naturale,

ad certam effec–

tame n ílfü adscribi potest , sed tan-

tuUl'):l

speciem determinatur.

tum causa: princípalí: repugnat enim,

Obj.

Etiam causre principales

denomínatioAem eurinsecam esse ra-

movent.ur

sui~

superioribus , ut

t!onem forma-lem attingendi effeélum. arbor

ccelesti ct>rpore,

omnl s

.Adde, quod instiumen tum sa:pe

pro-

creatura

Deo: ergo non est propria

<lucir effeél:um causa: principal-is , ei ratio instrumenti _

moveri

cáusa

absente ; ut gran um , abse!'lte , imó

principali;

quod tamen nos pro

fun–

dest ruél:a arbore, ex qua decidir,

pro-

pamento babemus.

ducit arborem : ergo non adjuvatur

Resp. Causas

infer~ore~

non

mov~e:xtrinseca cooperatione' sed intrin- rí

superioribus quatenus principales

seca virtutis participatione. •

sunt, sed quatenus habent ration

· His omnibus addendum

pro

co- instrumenti respeél:u superiorum: Un–

:roni~e,

etsi instrumenta naturalia ba- de sernpe r stat

dogm~

Thom.

r.J–

b~rent

vires innatas attingendi ef-

t1onc instrumenti esse, ut moveat mo–

·feél.us

causarum principalium ( quod

tum.

Sed

respon io profundius per–

t amen satis refutavimus) id certe ca- cipiatur, considerandum est ex eodem

p!taliter repugnare instrumentis

su-

Doél:.

de Pot. art.

quod

cum

quoli-