1
66 Logict!.! majoris
primJ pars. Dlsp.
I.
Qu;x
t.
II.
beat iodividu um, plura tamen habere
potest , sine controver-sia fieri potest
un ive rsalis; ut natura Phrenicis, si ta·
men verum sit , unicum esse Phreni–
cem, qui sibi superstes ex propriis ci–
neribus iterum n-isc.nur. Hzc qurestio
cxercicii gratia líberalius traélari solet
in Schola D. Thom;e: quam ut inrel–
l igas :
Nota
ex
Cajeta no
r.
p.
q.
13.
a
9,
duobus modis naturam posse ·esse mul–
tt
s communicabdem, ac proinde uni–
versalem.
r.
Secundu_.rn rem ,
&
ra–
tionem: ct1m, nempe, re ipsa potest
inesse multis.
2.
Secundum ration1:m
tantum, cum ' scilicet' reipsi quidem
multis inesse neqilit, ex modo tamen
concipiendi apprehend1tur
a
no.bis, ut
quantum est de se, multis· communi–
cabilis. Nec mirum, naturam concipi,
llt multis communica btlem, qua: tameu
reipsa communicabilis non est: Plura
enim rebus conveniunt ex modo con·
cip1endi,
qu~
illis , ut sunt in se, non
conven iun t: Sic attributa divina rario–
lle distinguimos, qua: tamen in re non
. d istinguumur: Sic namram hominis
a
singularit~te
abs1rahit intelleélus, qua:
tamen in ·re abstraéla non est. Cujus
ratio est, quód mens nostra sa:pe rem
inada:quate, aut modo
1ps1
non pro–
prio apreheod1t : Plura autem conve–
ni re possunc rei inada:quate,
&
modo
.sibi oon proprio intell
B:e,
qua: illr ut
a da:-quat'e,
&
modo sibi prqpno exis–
tit non Gonveniunr,
Hoc pasito, qua:rimus; ao natura,
qua: unicum habet ind1viduum , qua–
Iem suppooimus A ngel1cam, possit
apprehendi ut communi<:abilis mul–
tis, quantum est ex se, atque ita 6eri
universal is? Negant plerique; affümant
nro
Thomist.i! cum
S.
Taoma.
CONCLUSIO.
Natura Angelica
,
licer unum tan·
tt.imh.sbere pouit
individuurn
,
atta·
men per rationern
,
8
ex modo,
qu~
d
nobis
c_onoipitur, potest
fieri uni–
versa/is.
Probatur ratione D.Thoma:: trni ver·
sale est uoum communlcabile multts ;
sed natura Angelica ex modo cooci·
ptendi ·est una communicabilis muliis:
ergo ex modo concipiendi est uni.ver4
sal1s. .Probatur minor: patura , qu<a
concipitu r
a
nobis
~ ine
siogularitate,
ese ex modo coocipieodi communieabi..
lis mulris;sed natura,Angelica coRcipi·
tur
a
nobis sine siagularitate: ergo
ex:
modo concipiendi est communicabilis
multis. Minor patet: ut enim d ocet
D.
Thomas
1.
p.
q.
1
3.
art.
9.
natura An.
gelica (sicut
&
ahJ:t
form~
sirnplices)
eode"
~odo con~ip1tur
a
nobis ' que>
consuev1mus concipere natu'ras corpa–
reas; id est, considerando
n~turam
specificam sine individuis,
&
ab omni·
singularitatepr~cisam.Major
vero pro·
batur: re
mota causa, removetur
ffec–
tus; atqui
natc.raAngel ca' non prohi–
becurcom'mun1ca r1
pluribuse~
parte sui•
sed ex parte individu1,
&
siogularitatis:
ergo
h
,c ipso, quod est prret:isa
a
suo
individuo,
&
sing.ularitate, remanec,
quamum est de se , communicab1lis
mulrís. M ajor est axioma recepcum;
Minar veló est D. Thom.
q.
de
Spi·
ritualibus creatutis,
art.
8.
ad 4.
Stcut,
inqui1,
h&ec albedo non p,-ohibe;u,.
ha~
bere
sub se multa
inaiv idua
,
u
h11c,
quod est albedo
;
1114
ex hoc
,
quod est
in hoc
,
;d
ett
(
al/igata huic
suf>J~élo
)
;1a
natura h14u1 A ·1geli non prohibe–
tur eue in multis e.'Jli hoc, quod est
#atura
in
tfl.U
ord11u
rerum
quo<l
;«-