Undd
suma:1tur
genus,
&...f
different.
Art.
III.
1
6 1
'p,um est aliorum causa;causa,inquam,
milarium congregativa:
frigus,
quali–
acco~modate,
id e,o,t,_ vel fi na lis, vel ef-
ta.r diuimi
/atii:t.ffllcongregat1va.
ficiens vel formal is, vel macerialis;sem-
per
ca~en
in suo ordme
prima,& radi-
MTICUL1J$
IV.
·e
alis.
QUARTA
CONCLUSIQ.
De
Speci~.
In accide,.tibur genur derumitur
t31:
moda afficienJi rubttantiam,
&
dilfe–
rentia ex habitudine
111J
propria
pdn–
cipia cujurlibet accidentis.
Ita
D. Tha·
mas in fine Opuse. de Ente ,
&
Es–
sen cia.
Kxplicatpr : Accidens est , quod
inhzret subscanti:e ( ur dicetu r in prredi·
camentis): unde juxta novem modos
affic1cnd i substant iam, ibídem recen–
sendos, divid icur accidens in novem
gcRera, seu pra:dicamenca. Dicimus er–
go-,
ex accessu ·ad istos modos prredi–
camentales desumi genus in accide nti–
b us, utpote,_ ex eó , quod habe-nt com–
mun1us; differénciam ve ro ex princip1is
pcopriis ujuslibet accidentis , scilicer,
ex
subjeél.o
propri~,
quod afficít ; ex
o bjeélo quod respicit ;·ex termino, ad
quemo dinatur &c. Cum enim essentia
a cc1dentalis dependeat ab huju modi
·prfocipi1s' oportet, ut ipsis commensu–
retur;ideoque diversitas accidentium de·
bet atrendi secu ndu m di vers1tatern ta–
Jium principio rum. Sic sciencia: habent
differentiam
ab
obj élis, ci rca qua: ver–
santur; rel aciunes
ñ
rerminis, quos res–
pici unt; vi rmces 8 bonis, ad qua: 0idi–
na ntur; 1T10rbi
a
partibus' quas affi–
c iunt ' aut
a
causis'
a
quibus p roce–
.dunt, & c. Quia tamen effe6tus acci–
den üum suot nobis notiores, qu am
p ropria eorum principia; dt:ó in def–
fi nitiu e
s<t: pe ut imu r differentiis, ab
eorum effeétibus depromptis. Sic albe–
d o defñnitur :
color disgregativur vi–
IUI
,
sic calor deffinitur ,
'J.UQ/iuusi- ·
Tom.
l .
E
X
genere,
&
d ifforentia
fit
Spedes,
.
de qua proinde
hic
nobis 3gert–
dum est. Speciei nomen tribus modis
su mi solet.
1.
Pro
pu lchritu.Jine ,
q
:.e
deffinitur ex Ari5 totele:
Propor11opar–
tium cum ruavitate coloris :
In
hoc
sensu , d
ix.itPropheta Psalm.
4:¡..
vers.
>·
Spe<;ie
tua,
&
p u.lchritudme
tua
9
intende'
prospere procede
'
e
regna.
id est,
formoútate
tua.
2.
Species
su–
mitur pro representatio,e, seu simili–
tndine: sic in libris
dt:
anima d icitur,
intelleétum intell igere per
re~ ip~•
im·
pressas.
3.
Sumi•ur spe ies
á
Logicis
pro natura completa, q ua: sub genere
collocatur,
&
d¿
ind·viduis pr;edica•ur,
ut tota eorum essentia D e specie sic
sumpta duo hic explícanda occurrunt.
r.
Quid sir.
2.
Q • .10modó sit uniu ersa·
lis: nam quotu plex sir, jam constat
ex:
diétis articulo secundo, ub1eam d !vi–
s1mus in supremam' infimam,
&
me–
diam, sé'u subalternam.
PRIMA
CONCLUSIO.
Specics reéfe deffinitur,
unum
aptum
;neue
multis
numero
d jfum1 1bus
,
&3
prcPdicari de
itlis ín qui.l comple–
te,
id est,
per
modum prtedicati
subs~
tantivi
,
8
euentia/ir
,
101am rei
es•
rentiam exprimC'ntis.
Declarat ur:
In
ifü
d ffinitione in
prim1s expt¡cat ur
,
in
quo spec:ies
conveniat cum aliis
universal ibus ,
dum dicitur,
unum aptum inesse mul–
lis,
Ca:ter<e panic u la:
o:.tendunt in
X
quo