173 / 298
De
Differentia.
Art. 11.
li crerulei differunt
a
nigrica ntibus,
capillus crispus
i
nuente. D ifferen–
tía demum proprissima est , qu;;e at–
tendi tur secundum essentialia rei:
Ut rational itas distinguir homi nem
a
bruto , non per modum accidentis,
aut proprietaüs, sed per modum es–
sentialis con stitutivi. Hoc tertio mo –
d o sumpta différen tia est, q
re
c0 ns–
ti tu it hoc secundum un 1versale: de
qua d icendum,
1.
Q uid sit ?
2.
Quotu–
plex it ?
3.
Qu;;e sínt inferiora , per
qu;;e constit uitur
in
ratione uní ersar
lis?
PRIMA CONCLUSIO.
D ifferentia reéte d effinitur ,
unum
Gpturn
inesre
multis
,
ac
de
itlis
prce-
dicari ip
quale
quid.
·
Declaracur conclusio : Ha:!c de{fi–
nit_io ex.plicat ,. quid commune cum
al iis u niversalibus habeat differentia ,
quidve sibi proprium : Commune illi
cum aliis est , ut sit
unum
aptum
inesse multis,
atque prredicari de illis;
d iffe rt au tem , quód
prtedicetur in
.quale qt1id,
id est , adjeél:tve quidem,
e.s.~emiali t e r
tamen : ge us eni •n ,
&
species ·pr<Edican tu r
in
quid,
id est,
sub tanrive; proprium autem,
&
ac –
ciclens tantum
in qua/e,"
id est, ad–
jeéti ve,
&
nullo modo es
emia lite~:
at sola d ifferenti.1 in
quale
quid.
Pra-ter han deffinit ionem, quatuor
alias trad1dit Porphyrius. Prima est:dif·
fei:enria d.citu r id ,
quo
species exce,–
'dfr
suum g enus.
Secunda : d ilfuenti-a
est,
quce
Jividit
ea , quce
sunt
S/,tb
eo- ·
tlem
genere.
T ertia : differentia est,
qua
dijferunt d se
sing"Ja.
Q uarta : diffe –
ren tia est ,
qua
una species distinguitur
ab alia.
Ist::e omnes deffi nitiones sunt
~elut i
éxplicationes prioris
a
nobis ex·
.
phc~ta:
1
nec alíquid
di~fic!le
continent.
SECTJNDA CONCLUSIO.
D ijferentia afia
dicitur suprema,
al;a irifima
,
8
alía
media
,
seu sub–
alt e.,.na:
Qu<E d iv isio applica ri etiam
pote st generibus ,
&
specíebus.
Expl'icatur ; diffe reotia suprema
est, qu<E nullam supr<I se agnoscit;
ut
corporeum,
&
spirituale, sunt su–
prem;e dífferenti::e di videntes su1'stan–
tiam. Differencia ínfima est, qu::e ·nul–
lam infra se agnoscit, ut rationalítas,
&
hinrribilitas respeétu an imalis.
Dif–
fore n tia subalterna , seu media esr,
qu;;e mediar ínter supremam,
&
iñ–
fi mam ; ut sensíbile,
&
iosensibile,
su nt
differenti.Gesub:iltern::e substan–
tiarum. Similirer genus supremum est,
quod nullu m supra se ag noscit; ut
substantia . Genus infimu m , quod
nullum infra se ag noscit ; ut ani–
ma
l.
Genus sub alternum, quod me–
d ia t i.nte r infimum , .
&
supr::emum;
ut
vive ns, ínter substantiam,
&
ani–
mal.
Tandem , species suprema est,
qu<E nullam supra se agnoscit , sed
immediate ponitur sub supremo g e–
nere ; ut spiritus ,
&
corpus , sunt
species suprem;;e substantiarum. Spe–
cies infima est ,
qu::e
nu t am infe–
riorem agnoscit ;
ut
hom.o est spe–
cies ínfi ma an imalis; species subal–
terna est , qu::e ínter urramque
me–
d iar ; ut animal , d icitur pecies
vi~
ventis.
Ubi observandum , eande m natti–
ram posse esse simul,
&
speciem sub–
alternam ,
&
genus: speciem qui–
dem subalternam, in quantum conti–
netur sub genere al tiore; genus ve–
ro'
in qua ntum sub se continet
in–
feriores species : Sic animal , res–
peétu viventis est species .;
respeéh1
ve-