171 / 298
De
Genere.
Art. l.
ponitur loco
differentia:; &
e
con·tra,
·cum deffiniun
t.i.Jrin abscraélo; gradus,
communis p
onitur loco generis ,
&
subjeélum proprium loco differentia:.
Ucrumque patebit familiari exemplo:
si
velim deffinire ccispum in concreto,
dicam , esse
capiilum contraélum
;
in
qua deffinitione,
capillus,
qui est sub–
jeélum istius crispitudinis, tenet lo–
cum generis ;
contraélur
veró tenet
locum d1fferentia::.
At ,
si velim deffi–
nire crispttudinem in abstraélo, dicam,
esse
contn:iélionem capillorum.·
Simili–
ter , si deftiniatur , gryphus , in con·
creto, dice1'ur t1a.ru1
recu'rvu.r;
in .abs–
traéto veró ,
curvitas na!Í.
Similiter
claudus in concreto, dicetur,
tibia cur–
va;
in abstraélo veró,
curbitos
tibia:,
&c.
§.
u.
Uirum genur prhidicetur ele rpecie, ut
totum,
vel ut
pars.
Genus d.uobus modis ad speciem
comparad potest:
1.
ut totum poten–
tiale eam sub se continens:
2.
ut pars
aél:ualis eam componeos, atque adeo
iri
ea contenta. Nam anima est ali–
quod totum superius , sub quo con–
t inentur varia:: species, horno, equus,
leo,
&c. ut partes, in q'uas dividicur.
At riusus aoimalitas est qua:dam pars
bominis, horno enim ex animalitate, &
rátionalitate constituitur, ut partí·
bus ; non quidem Physicis , seu rea–
liter ah invicem distinélis ; sed Me–
taphysicis, & Logicis, seu sola men–
tís pra:cisione distinélis. Horno enim
non est ex animali,
&
rationali , ut
ex duabus rebus tenia res , sed ut
ex duobus inad<.equatis conceptibus
tertius conceptus. Qua:ritur, sub qua
ex his duabus rationibus genus pra:di–
cetur de specie
~
CONC
L
USIO.
Genur non
prredicatur de rpecie
1
quatenus est pars
in
ea
contenta,
sed
qt1atenus est
totum eam
conti–
nens.
Probatur ratione
S.
Thoma: , op.
de Ent.
&
Ess. c. 3. Nulla pars di–
reéle pr<edicatur de toto ; sed genús,
ut genus direéle pra:dicatur de spe–
cie : ergo non pra::dicatur ut pars,
M inor constat ; pra:dicari ením indi·
reéle, •est pr<edica ri in casu obliquo,
ut cum dic:o , horno constat anima.
&
corpore: Pra::dicari veró d ireéle,
est pra:dícari in casu reélo , ut cum
dico , horno est animal ; manifcstum
est autem, genus boc secundo modo
dici de specie,
&
non primo. Ma–
jar vero sic demonstratur : Quod di–
reéle pr<edicatur de aliquo, dicituc
esse ídem cum illo; nam in pr<ed1ca–
tione díreéla u num dicitur esse al1ud,
ut horno est animal ; atqui dici non
potest, partem esse idem cum
toto~
non enim est vere tot um ' sed pars
totius: ergo non potest di reéle pr<e–
dicari de illo : Unde hae fals<e sunt,
horno est . anima , manus est digitus.
Resp. Partem Physicam no n pra:–
dicari posse de toto : bene tamen
Metaphysicam; h;ec enim est realitei:
ídem cu m toto.
Sed contra :
si
pars Metaphysica
possit pra:dicari direéle de toto, h;ec
erit vera; horno est an imali ras: in ea
enim pars Metaphysica pra:dicarur de
toto ; at h<ec falsa est , non enim ho–
rno est animalitas, sed habens ani–
malitatem : e<go nec pars Metaphy–
sica potest dici ele toto.
Atque
inde confirmatur conclu–
sio ;
Nam lia:c
vera est , horno est
V
2
ani-