D e Spicie.
Art. IV.
esse universalem , quatenus su bjicitur re. Unum constat, non condiJ 1.,5e;
generi: Secundó pro subjicibil1tate; sicque reipsa humanam speciem
es~e
&
talis subjicibiliras po,est sine du- infimam . Sed
h~c
discutere, ad Logi–
bio inducere rationem universalis, in cam non attin et.
quant um przdicatar de illa,
&
ista ·
Qu<eres,
qud sit individuutTJ?
subjicibilitate. Unde potest disting uí
Res pondeo, esse correla ri vum
spe-
minor : spedes, ut su bjicibi!is prae- ciei : Sicur subdirus esr cor relativu m
dícatur
d~
mulris, si specíes suma- superíoris : Unde
d'
ffin itur,
quo,I
ut–
tur pro subjicibilítate , concedo : si
t imo
rpeciei rubjicitur:
V
el
quod
áe
pro ipsa natura specifica, cui h:.ec sub-
uno
tantum
prieáicatur;
ur Petrus,
jici bili ras tribuitur, nego. Sed de hac Socrates , Plaro,
&c.
A
u
amen in in–
subjicibilitate non procedit conclusio, dividuo triadistinguenda sunt; scilicet,
sed solum de natura subjeél:a gene- nomen, individualnas,
&
natura indi–
ri.
vidualitate affeél:a, ac nomine sing u-
Quzruot hic aliqui,
an dentur rpe-
lari
designata. Dum ergo di. írur, in-
1tie1 i-nfirnce •?
constar , · aliquas dari. dividuum
pr~di cari
tantum de uno.
Certe circul·us est species ínfima fi- intelligendum e:.t de natura, indi vi–
gurae: N am piures circuli, specie <lis- dualitate affeél:a,
ut
de n Hura Petri;
tinél:i, fingí n_on possunt. l'llagni tU- banc enim constat de uno tantum
p;i¡.;e –
dine, aut materia varii esse possunt; dicari. Ca:terum individualitas ..
) p~,
ar essemia circul! in omnibus eadem
&
nomen possunt pluri.bus t.ribui ;
existir.
Po.rró _,
qua: species rerum nam hoc nomen
Petrut
repet1tis tm–
naluralium
~int
•ínfima:
E .H:ec
qu~s-
positronibus plurtbus hominibus tri–
tio Logicos non speél:at; ut, an spe- buitur;
&
individual1tas in communi
cíes Canum, Aquilarum , Equorum dicicur de hac ,
&
ista in<li vi luahtate.
sint ínfima:, ve! subalterna-: , qua: Alram defñn1tionem individui tra–
alias sub se contineant ,
ut
Canis drr Porphyrius , nempe ;
indiviauum
Ca.tuluro ,
&
Molossum. De specie
est
,
·cujut
collefJi~
proprietat um ita
humana, esse infimam constat : nam,
est in
uno
,
ut
11011
sit in
atio.
· H;:e
quod di"ci pos;er, sub ea Faunos, Sa- aucem proprietaies individuales sunt
tyros, Centauros, ut
a
nobis s ecie sepcem, iscis Versiculis compreheo–
d·istinétos , contineri ; · hujusmodi , sa:.
aut fabulosa figmenra sunt , a1n bo–
minis monstra , non alía: species.
Q uod veró refert
S.
Hieronymus in
Vi ta
S.
Pauli Eremit:e , Satyrum S.
Aqto,io occurrisse , suique generis
homint:s ex care , affirmasse ; dici po–
test , da:monem fuisse sub
hác
speél:ri ·
fo rma.
º
A t inquies ,
c1n
non
potest Deus
11/io.t homine.t tpecie
Q
nobir diver
!Of
nndere ?
Respoodeo ,
id
ad nos
non
pertin~-
Forma,
figura, locu.t
,
tempur
,
cu111
nomine
,
sanguis,
Patria.
.tunt teptem,
qute_
non
hab~t
unur
,
S
alter.
•
Per formam , intelligitur comple–
xio : Per fi5uram, lineamenca vultus:
Per locum ea ter ra: pars , in qua qu i9
oarus
e.se:Per tempus , momentum ,
quo qurs for matús
est,
vel : in lu.cem
edaus:
Per
"numen, prupriu
m
c uj uslí-
X
a
be~