1000000219

Previous Page

Next Page

Page Background

De Universali Angelico.

A! t. V.

1

6 5

1<lí vídu um ; imo , na turam non mul–

t ipl icare ind ividua , nisi ut conser–

vet spt>

iem : unde in rebus incor–

r-.i pt ilJ1h bus non est ni i unum indi–

v1du u m , ut unus Sot, una Luna;

&

in .qua1ibet specie Angele.rum uni–

cus

A

g lus ; at ve.r.ó nnllum est ge –

CIUS,

q uod non habe'lt

plur~s

spe–

·Óes : erg-0 sígnu

in

est , specie01,

-qua . tu

ad perfeétionem spec16cam,

totam es-se

in

uno ind:v1duo ;

ge

IJUS

vero quan um ad pecfdtion<:m

g e ericam non

sse

in unica spe-

_eie.

'

Objicies : tota natura g enerís re ·

periruf'

ii n

.unica sp cíe ·, ut tota na–

tura animalis in unico homine : erg.o

g enus salva ri potest in unica specie.

R es p. Distinguo antecedeos: cota

narnra generis reperitur

in

unica spe·

cie ,

recundum entit1Jte,,,

,

concedo:

secuául'l'J

rationem natur«: communir

,

&

totiur

~ialir,

nego.

Et

simi–

liter ad con seq.

genus salvatur

jn

un;ca sped e ,

quantum ad entita–

,

conceclo :

quaritum

ad

commu

•

l'litatcm

,

quam essentialite.r requidt

natura, ut sic genus, nego•

.' Insta bis : in specie salvancur par–

tes deffinicionis; sed genus ese pars

de fñ.o i:tionis : ergo salvatur in unka

~pecie.

Resp. Distinguo rnajorem,

ut

stt–

pd. :

In specie salvantur partes def–

fi.l) ition is, quancum

ad ent itatem,

co11-

cedo : quantnm

ad

comrnm1i-tat-em

g r:–

nerfoam

,

nego. Quamvis enim toca

entitas animalis sit in quolir,e t h omi–

n.e,

attamen non habet commuoita ·

terri genericam, 01si exceodi possit

ed

al ias species.

Urgcbis: posr diem

jud1di

r~ma

neb-it solus horno ex omnibus anima–

liibus

~

sed

uu1c

anim~.l

¡¡on awitte.t

rat1ooem geoeris: ergo genus salvabi–

tur in unica specie.

Resp. Post }udiciu m , licet re-ip&a

non sit futura, nisi unka specjes

hu–

mana , attamen ,p.Jures

ali~

anima–

lium sem¡;ier erunl .possibiles : unde

an imal rednebit sem,per • c;¡

sj,t

natura ex

se

commuQis multi"s

s¡;>eci~~

bus , proindeque generica.

Dices : etiam species est tmum

su–

pe

ius pforibus communicabílc; ergo

nequ it salvari in un-ico individuo.

Res,p. Argumentum verum esse

-de

specie, ut

u'1ivcrrali

:

c<eten'im :reclu–

p licat1ve, ut

rpecier,

0011

dk i.t: .hanc

universalitatem; sed solum

t.H

sit

na–

tura co mpleta, conrrahens genus ad–

d.ilione d iIB reati:e:

U

nde patet dispa–

r.itas : curn enim g enus' qu ate nus

ge–

nus , sig nificet aliquid commune, si–

ne mu ltís intelligi non potest :

A t

ve–

ro,

cum species solum d 1cat natu–

ram perfeétam ex genere ,

&

d1ffe–

rentia ; illa mulca mini

me

exigir,

ut dicatur spe_cjes. An veró illa pos·

tulet, ut sit universalis? Nupc discu–

tiend1.1m i:st,

ARTICULUS

VI.

An rpecier habenr unicum

tantii111

itr

.divilluum

,

pouit fieri

nniver–

·QUa:stio procedit de

natur-a , qua:

.

Ita uñicum haber ·individuum •

· ut

plura

in

re

ha b~re

oon

p~ss1t, qu;~ Jem

s.upponi mus • esse

An–

gel.icam , de qua

prorn

I'

pr<ecípue

prnce it d1ftk11ltas : nam in doéti1na

D . Thomz Angel i

om o ~~

-specie

d1f–

feru nt; ita

ut

impnssi bile sit dari

duos

Angefos

ej u~d<!m

speciei.

C2-te–

rum natura,

qua:'

•

uoicum ha-

be-_a~