1000000219

Previous Page

Next Page

Page Background

164

Logic.e rnajoris

pí'·hna par

s. Di

p.I.

Qu rest.

II.

li ~~c

vocabulum: Per

sangu i~em

,

fa-

quid aél.uale ex g enere,

&

d ifferentia

md1a,

&

paren tes: Pe r patr1 am , pro- conscaos; sed oa:lura communis non est

VÍncia, Ín qua

J.J~ tl.l S. l ~ta O~ n i~ ~i muJ

in

unÜ:a specie;natura Ve ro aél.uaJis pO•

unéta non

comi}~tunc

e1dem md1111d1io. ·test esse in un ico individuo: ergo ge·

ARTJCULUS

v.

UJrum

gencu

pouit salvari

in

unict1

Specie,

~

Species in unic:Q

in–

.dipiduo

~

U

Tramque difñcu!tatem ju'nxi–

mus,

q u ia

ex eodem princi pio

u.tra que reso lvitur, Loq uimur autem,

non de unü1e.rsalitate generis,

&

spe–

ciej; sed de nacura generica,

&

speci–

fi ca

.¡

utrum, scilicet, natura,

quée

u ni–

cam habet speciem,

pos~i t

dici generica;

&

qua: unicum ha

be~

iod ividuum,speci·

fica?

C-ONCLUSIO.

Genus non p otest sa!vari in unica

specie ; bene tamen specie.r

in

unico

indi–

r;iduo; .reu natura habens unicum

i·n–

dividuum poten dici .rpecifica

;

habenr

~;ro

unicam .rpeciem nequit dici gene–

rica.

Conclu io est

D .

Thoma:

t.

post

leét.

12.

Ubi ait,

reperiri

alio–

IJUin

speciem

,

quce 11011

hobet

1micum individuum

:

non twmen

itli–

quod

geniu

,

q1111J

non habeat

p!ure1

dijfere1ttia1

,

&

rpecies.

Unde Aris–

toceles

4.

T op. c.

3.

Si,

inquit,

g ene–

ris

non sit altera .rpecies'

e

íd est'

si

genus non habeat cjuas saltero species)

rncmife1tum

e11

,

quo.J

amrlino

non eril

genu.r.

Probatur ex discrimine, quod est

ínter n

ram g enericam,

&

specifi–

cam:

N

{tu ra ge ne rica essentiali ter

di–

cit aliquid

potl!nfr1le,

&

com"Tiu ne ;

a.t

ve1i>

natu ra specifica didt solum

ali·

n-011 saivatur in unica specie • be–

ne tamen ..Species in uoico Individuo.

Major

cons-tat { genus enim dic itur,

eo quod sit quid commune, in quo

plura conven 1unt : unde

g enera/e

idem est, ac commune: spec.ies vero

d icicur, e'K eo , quod banc generis

communita cem a dd na different ra

de–

terminet,

&

ad aliquam specialem

~il. turam

contrahat : .unde

1peciale

1dem est, ac particulare. Minor etiam

. pacet: nam commu nicas intelligi ne–

qu it resp:étu unius taoturn, sed nece–

sario requiric plura; a t vero natura ac–

tualis perfeéle reperitur in quolibet in–

dividuo, v.

g.

co ta· natura humana,

quantum ad omnem suam aétua!tta–

tem, reperitur in quolibet indi vid uo.

Confirrnatur

r.

Genus est totum po–

tentiale' spedes vero totum aétuale;

sed tutum potentiale non salvarur res–

peélu unius individui : ergo,

&c. Pro–

batur minor: totum potentiale in uní–

ca specie non habet, nisi unicam par–

tem

Sll~ potent~litatis:

ergo non sal–

vatur in racione totius potentialis

in

unica specie; at veró torum aétuale

reperitur in unico individuo, v.

g.

ocn–

nes panes aétuales natura: humanae

re–

periuntur in quolibet homine, scil-icet,

animalitas ,

&

rationalitas : ergo sal–

vatur in ratione totius aétualis in

qno-

libet individuo.

•

Confirmacur

2.

ex

testimonio

natu~

r::e:

clim enim mundus sit'

Liber

Dei,

ut dicebat B

Antonius , Deus

autem

vecax

sit ; oportet , homínum

0

sententias ad divinum

illum

codícem

examinare : Videmus autem , piures

species

nou

babi!re nisi

unicum

in-

di-