0000747692

Lo~g ic a

Difp.1

·D!

natura,

proprietatibu.r

Vniuerfalü.

incommunicabilis aliis;íed illud, qnod eíl: incommu–

nicabile

eíl:

oppolirnm namrce cornmuni,& ica derer–

minatum ad vnurn, vt non

lic

commune

m~llris:ergo.

Confirmarur. ideo i: etrus in quanrnm ralis eft in-

comrnunicabilis aliis,quia eíl: fingularis;Íed illa natu–

aft·éh

fi ngularicatc realicer

identificat~

fecum eíl:

lingularis: ergo eíl: incommunicabilis aliis.

Videos Ludouicus Rodríguez maximum pondus

hnius rationis, vt vim eius deuitet

refponder verum

effe,qnod tomm concremm ex fingularicare Perri,

l3!.

natura humana,hoc eft narnra p>rovt vnita tali fingu–

laricati

íic

decerminaca ad vnum, & ve íic non poffir

communicari alreri;nihilominus ipCam nacuram non

rcduplicatíuc, ve vnicam,fed fpecificariue, id eíl: qure

vnita eíl:, habe,re ex fe in,<lifferentiam negatiuam ad

hoc,vt communicetur mulcis, itaque natura

(inquit)

pro priori,in quo nondum contraél:a eíl: ad talem

fin–

gularicatem,

qno íingularirati

pr~intelligicur,

po–

teíl: communicari aliis diffcrenciistcum illi non rcpu...

gnet

e!Ie

in illis,hoc eíl: in aliis dííl:inébs ab eo indiuí–

duo>in quo de faél:o eíl:.Explicans autem quare fit illa

apticudo negatiua,

non politiua, h;ec profert qu.

de Vniuerfalibus Scoci an.1.

§.

Secundo norandum:

Príuariua., feu negarioa eíl:, fecundum quam¡natura

no'n cíl: decerminata per aliquam ftngnlariracem, fcd

cíl:

apta

nata dererminari,id eíl: libi non repugnar de-

1crniinari ex fua racione formali per hanc, vel illam

ftngularitatcm. Amplius aurem

explicans eodem

arr.

vldma concluí.§. dicel'ldum vltilTlo, hrec profert;

Nacura in quocunque indiuiduo

parte reí eíl: ex

apea ad eífendum

pluribus diuilim; híEc ex pra:ce–

denre

~onclufione

coníl:ar,& breuicer probarur. Apti–

tudo

qu~libet

eíl rnalirer ipfamet natura, cuius

eíl:

apticudo : ergo aptírudoi1arurz communis erit ipfa

narura comniunis ; fed natura in quolibet indiuiduo

eíl: communis ex

fe:

ergo eíl apta

ad effendum

mulcis, non fimul, quia hoc implicar natura! crea·

t~:

erg0 diuifim. Iraque natura ex fe non magis

fibi

determinar hanc lingulariracem, quam illam, fed ad

omnes eíl: indeterminata negaciue,

apea per omnes

clecerminari,licee ve faél:a eíl: propria vnius iudiuidui,

íibi repugnec eíle

íub

alio non ex fe,

fed

ex fingul:ui–

tate, cuí ab agenre coniungimr, nam ficuc huic con–

iungicur,poterat non coniungi,& coniungi cum alre.

ro§. aurem vlrirno pra:micro, fic air. Vlrimo przmie-

to, quod

per impoffibile canrum eífent deccm indi–

uidua aétu exiíl:ent i::i,liue

in atl:u

rantum

eífenc de–

cern natura: conrraél:ce in ind iuiduis, quia natura in

aétu non eíl:, niíi in indiuiduis;íi per impoffibile, in–

quain,hoc eífer,qnando dicimus quod indiuidua con–

ueniunr in natura communi,

quod narnra de iplis

.in

qnid

pr~dicatur,

non debernus incelligere vnam

namram in communi aliam ab illis deeem: fed lic eíl:

nobis incelligendum quod eadem narnra ,

qux

eíl: in

vno indiuiduo ipfa prxdicatur de illo,& Je omnibus

ali is , quarenus in illo priori

eíl: anee

propriam lingu–

laritatem, quia

lle

ipfa eíl: conrrahibilis,

cum

qnacunque

lingularir~ce

eíl: apea nata indiuiduum

coníl:icuere,& effe de quidditate illins. fic ille. ·

, 7

quibus omnibus hrec colligo ,primnm,quod

in-

rer dece m indiuidua homiilis non detur vna natura,

fed

poti us decem nar urre contra8:c¿ per decem indiui–

dt1ati o,ne s,

hoc continecur in his vlrimis verbis;

n~n

deb emns intell igere vnam narnram communern,

aham ab illis decern naturis.

Sec

undmn,quod colligo

ex.

'verbis relatis eft,quod

narura

quz

efr

me,non

lic

eadem in alío fimul,quia

hoc inqnit Ludouicus Roélriguez,eíl: proprium narn–

ra: diuina: ,hoc

enim

profert his verbis.Tum qnia hoc

t~ntnm comp~ric ~atura!

diuin re,quce pofiriuc,& rea·

, hter

eíl

mul

tribus; & ideo aíferit ralem narnram

n.on

effe

com.mun~1n_,quia

ipía

Gmul poffit effe

in plu–

r1bu

s,a1.1t

lit

ilhs Ílmul> fcd

quia diuifim

mea

nat

ra: v.g.qure cíl: in me poterat eífe in Petro, & llatura

Petrí poterat effe

in me,

&c.

Tertium,qnod colligo,ell

qnod

natura mea poterat

feparari naturaliccr

mea fingularitate,

coi1iungi

cnm lingularicate Petri,quia

ipfe

a!ferit ex fe potuiffe

meam naturam, neque illi repugnaffe, íicut efr cum

mea lingularicace,non eífe cum illa,[cd cum

alia.

Vltimum, quod colligo, eíl: quod mea natura fit

100

prior natura

par~e rei,q~a~ m:a,íing.u~aritas,&

ego.

Item quod pro ahquo pnon reah exmtt natura

non–

dum contraél:a,quod patee ex. illjs verbis:itaque natu-

pro priori,

quo nondum concrnéta eíl:,

quate-

nus in illo priori conGderatnr ante propriam lingu–

laricacem, quia

vt Ge

ipfa

contrahibilis.

Hól!c omnia, qure Ludouicus Rodríguez profert,

Iot

primo funt abíolucc contra doll:rinam Scoti->& Scori-

íl:arnm,& dié\:is iplius maxime rep.ugnanr.

Probacur hoc, quia ax·ioma eíl:,

pro cemffimo

102

habecur ab Scpw , & Scotillis inter Petrum , & .Pau.

Jum,licet dencur plures indiuiduationes,non dan piu-

res naturas humanas/ed vnatn narnram iodiuifam in

e{fe

naturre,

vnitate minori Vniuerfali affeébam.,

qood illo celeberrimo argumento probat ex Scoto

Philrppus Faber,vt fupra, Petrus:&. Paulus licct

6!1t

diffimiles in racione Petri,& Pauli,

fecundum d:f–

ferencias Pecreicatis,& Pauleitatis, nihilom inus font

iimiles in effe homi'nis

fed

úmilimdo ex Ariítot. fon–

datur in vnitace propria,& rigorofa,ficut diuerGcas in

pluralitate, ica

id , in quo funt duo fimilia habeat

vnicaté,&

lit

vnum formaliffime:erge Pet rus,& Pau–

lus,qui font foniles in racione hominis,debenr haberc

vniraté in e!fe hominis,ira

ve horno

in quo habéc

fimi·

lirudiné,habeat veram vnitatem,&lic vnú formalicer.

Ecce argumentum,quo vtuntur Seo

tus,&

Seo

íl:re

quo,

aliquid probatar, probare deber

fine

dubio

vnam naturam humanam,

non decem nacuras

hu–

man~s

e(fe

decé indiuid'uis ,

aíferis:ergo

abfo-

lmc

non

{[as

pro doél:rina Scoti,

Scotiflarum, imo

tibi contradicis, qui vteris eodem argumento,

pa-

ree

ex his,qu<E prima fel\:ione adduximus.

Deinde,quia

Cecundum Scotum non darerur vna

narnraeadem humana limul in decem indiuiduis,quo·

º>

modo dicerec Scorus,

quomodo affirmarent Scori–

ílz,dari

naturas communes íimul pluribus cene

non congrucrent,

Deinde,{i Scotus affereret,non dafí vnam nacuram

inter dcccm indiuh!ua,fed decem naturas, in quo di–

fiinguerecut fencentia Scoti,qure ex diamecro pugnat

cum fencenrh D.Tho.& Thomifhrú, ab ea;nam licue

D.Thom a{feric,tria effe indiuidua hominis,& 1n iplis

tres

namr~ human~,

etiá per te dicir hoc ipfum Sco–

tus:ergo non dicit idé Scotus,Íed aliud,videlicer,inrer

tria indiuidua dari non eres naturas, fed vná,

indi-

uisá in racione naturre, racione cuius indiuifionis ha–

beant illa tria índiuidua íimilicudinéin effe

hominis~

alias ú ibi non efr vnus homo,limilicndo non funda–

bicur in vnitate forrnali,fed potius in pluralitate for.,.,

mali nacurarum , & tanrurn

vnicace fundamentali,

quod P.Suarez curo O.Thoi:n. ingenne fatetur,& hoc

modo foluit hoc capicale argumencú Scoti, quod tuo

diéto, .& aggregatione ad nos Coluis, ac proinde labe–

faél:ando illud,totam fentendá Scoci,& Scociíl:arú la–

befaél:as, qure prrecipue inniticur huic rationi. Vnde

fateris hoc modo procedendi nullo modo polfe

fo–

fiineri fenrentiam Scoti-in fuo virore, ac rigore,

quo

fuíl:inerur ab Scoto,

Scotifris,

noftr~m

fencen–

tiam debere Scoci fen cencire prxferri.

Icem colligo, verbis apparencer concedere quod

in re negas'.

. .

Secundo etiam

opponis dotl:riure

Sco~1

alce–

ro,quod

ais,videlicer,quod natura

communis,qu~

eft

femel

comral\:a per meam indiuiduationem

po.íi

'h fe–

parari

ab illa,vt

patee ex.

collorai:io tertio,nam m

fe?.

tenna.

104

105

IOÓ