1000089651

[127 -130]

DECLARATIO ARTICULI SEPTIMI

D.-Inde ad uiuos ac mortuos iudicaJlldos uenturus est,

inquit: < age uero > : quando aduentus eius fiet?

[127] M.-In fine huius mundi fiet. Scias enim oportet

hanc r erum uniuersitatem esse perituram, integram, ignis

atque aquae opera. Ignis autem hic omnia combusta consu–

met: neque iam nox et dies, non matrimonia aut mercaturae,

nihil prorsus ex iis quae nunc adspicimus suipererit. Tempus

autem euesionis huius mundi nemo nouit, utrum propemo–

dum an post longum tempus < futurafit > . Quod autem dici–

mus, e caelo Christum ad iudicandum uenturum esse, [128]

" i,J de" (hoc est ex caelo) dicentes, hoc docemur: ne cui. "se

Christum esse" iactanti temere assentiamur: is enim seduce–

re nos uolet (quemadmodum Antichristus nos decipere cona–

bitur in huius mundo mine. Verus enim Christus Pa:ter noster

non ex silua aliqua, neque ex ailiquo minus noto loco aderit,

sed cum maiestatis suae gloria.

[129] Talis cum uenturus sit, nemo dubitaibit illene sit,

an non: ut enim sol cum fulgens exoritur, non quin ipse sit

dubitantes aspicimus, sic < inquam> omnino < de uero

Christi aduentu nullus erit dubitandi locus>,

D.-Cur autem eum ad uiuos et mortuos iudicandos uen–

turum esse dicimus? Nonne enim omnes mortui tum

uitam reuocati erunt?

M.-Viuos et mortuos cum dicimus, hoc intellegamus opor–

tet: cum "bene uiuentes et curn Dei gratia" dicimus, uiuos

resp1cimus;

[130] mortuos uero dicentes <eos intelliipi

mus > qui in peccato mortui esse putandi sunt. Attamen pro

uiuis et mortuis, et ali1;1d intelligi potest, scilicet nostra

cum corpore et carne resurrectio. Illo enim die, etsi plurimi

510