[123-126]
tere impulisset, Deo nostro relicto. Vt autem in utrumque
ira percitus erat, Deum orabat ut utrumque morte puniret
p ropter tantum eorum peccatum, fulmine aut alia quauis
clade in eos imm·issa. Dum autem haec iterat, node quadam
subito domus qua habita;bat uehementissime concussa est :
[123]
deinde uero ex summo ad imum ruperta est. Quo fac–
to, de coelo in domum suam igneum resplendorem intrare ui–
dit. Suiblaitis autem aid caelum
oc~is,
illo aperto uiso, a–
spexit Saluatorem nostrum medium inter Angelos considen–
tem. Demissis autem infra oculis, solum hians adspexit, ibi–
que tremendi·ssimas t enebras ; atque in eius a:byssi ianua
(124]
duós illos peccatores aspexit, qui sibi in barathrum
casuri prope uidebantur, eosque metu trementes, quod tam
grauia erga Deum peccata admisissent. Ex imo uero innumeri
dracones .et ursi, ac u¡irii generis < ferae > caudis, dentibus,
linguis illos duos homines abrepturae ; infra uero horum mi–
nistri erant ad utrumque
in
ima deiciendum, impingentes,
uerberall!tes.
[125]
Quae uidens Sanctus Carpus laetari
coepit, cogitans tandem eorum peccatorum poenam aduenisse,
ac fore ut Dei iustitiae satisfieret, illique in ínferos decide–
rent. Ocuhs uero ad caelum sublatis, Chris.tum Patrem no–
strum a:dspexit utriusque peccatoris misertum e throno sur–
stvum adspexit utriusque peccatoris
miserti.ime throno surge–
re atque ad illos descendere, ma:numque iis misericorditer por–
rigere: qui ambo, angelis auxiliantibus, iam in barathrum ca–
suri, salui euaserunt.
[126]
Sancto aiutem Carpo in haec
uer'ba Christus Dominus locutus est : "Me quidem feri: para–
t.usenim sum ad iterum patiendum, ut homirtes seruem, id–
que libentissime faciam , modo illi peccari desinant. Tu uero,
qui me tam uehementer diligere gloriaris, probe oculos tuos
aperi ut me imiteris."
509