[118-122]
Christus in IerusaJem obiit.
[118]
cum ad montem Oliueti
qui dicitur peruenisset, ac locum uidisset unde Christus ad
caelum ascendit, uehementissime desiderare coepit Christum
Patrem uidere ; atque ex aliis in alia subinde oippida proce–
dens plorans cum Christo loquebatur: "Deus ac Saluator
mi! Te quaeritans huc illuc uagor ; cum autem nunc i·bi siro
unde in caelum ascendisti, te adorans rogo, ut animam hanc
meam suscipias,
[119]
ut tuum ad Dei patris dexteram
srederitis in beata gloria gaudium cernere possim" . Quae cum
< ucta> saepius iterasset, dum lacrimas effundens "O mihi
care Iesu, o Iesu ,o dilecte mi" dicit, anima e corpo
1
re seiunct,a
ad carum suum Iesum ascendit
in
caelum. Cum autem amici
eius medicum arcessiuissent, hic quidem scire uo
1
luit ·quo
animi modo esset affectus. Quibus dicentibus,
[120]
illum
tenero admodum atque alacri animo fuisse , atque in amorem
uebementer pronum: "Ille quidem, inquit, ex Dei amore mor–
tuus est: gaudio enim cor eius crepuit".
In
quo extracto illa
uerba inscripta uiderunt. "O mihi care Iesn" quae ipse effari
< soJebat>.
Vt autem amorem erga Deum tuum foueas ,
'mag~sque
Christum patrem nostrum diligas,
[121]
narrationem
quaimdam tibi uolo referre, qua agnoscere possis, Christum
Patrem nostrum, etiamsi in caelo sit, peccatorum misereri,
manumque iis suam porrigere, ut a peccatis discedant : eum–
que si rursus mori fas esset, libenter moriturum, ut hominum
genus seruaret. Quod ut uideas hanc tibi referam narratio–
nem a Sancto Dionysio Areopagita (qui dicitur) scripto tra–
ditam.
Sanctus Carpus uehementissime stomachabatur ac do1e–
bat, quod quidam, qui Dei uerbum non credebat,
[122]
cum
festum quoddam in deorum suorum honorem celebraret, chri–
stianum quemdam ad deorum suorum cultum animum conuer-
508