[109-113]
<lo maner e uoluit, ut compl,uribus < miraculis > editis se uere
resurr exisse comprobaret , ne f orte fieret ut alicui uera r e–
surr ectio eius difficllis esset ad credendum.
[109]
Nam
qui eam credit, cetera quoque continuo credet. Qui e_nim re–
surgit, prius mortuus sit necesse est ; qui moritur autem,
i dem prius nasci debuit. Qui autem aliquem resurrexisse cre–
dit r-euerenti animo, eumdem et mortuum esse credet et natum
esse; paTiterque beatorum sedem non in hoc mundo esse
_posse, sed solum in
coel~s.
Qui ergo Christum resurrexisse
credit, idem eum in caelum quoque ascendisse non negabit.
[110]
D.-Magnopere scire uelim, cur Christum patrem
n ostrum in caelum a.scendisse dicamus, Virginem uero Ma-
ria~
matrem nostram in caelum assumptam. esse.
·
M.-Christus pater noster cum perfectus et
Del.iset horno
sit, sua ipsius uirtute in caelum ascendit, ita omnino ut re–
surrexerat:
[111]
Virgo uero Maria Maiter nostra, (quae
Dei creatura atque opus esset, qua.muis reliquis omnibus crea–
turis atque operibus praestaret) reuocata est in uitam po–
t estate et iussu Dei, eademque opera in caelum assumpta est.
D.-Verba illa: "Ad Dei omnipotentis dexteram
s~det"
quid significant?
M.-Caue credas, patrem ut corporeum quid, ad filii si–
nistram aut medium sedere, aut ipsum patrem, filio ad dex–
ter am collocato, Spiritum Sanctum ad sinistram statuisse.
[112] Talia euim uix recte dicere liceat. Pater enim et
Filius et Spiritus Sanctus sua ipsorum essentia una eadem–
que sede consistunt: qui fit ut, quod in articulo hoc
Christus
a~
Patris dextram sedere didtur, illud sic est in–
teUegendum: eum ad eius · latus sedere, non autem inferius.
[113] Quae cum ita _sint, Christus pater noster, in caelum
ascendens, angelis omnibus, Sanctis, iisque quos secum euexe–
rat post se relictis, ad supremam Dei sedem peruenit ; ibique
5 06