(114-117]
neque supra neque infra consistens apud · Patrem pari cum
eo et beatitudine et dignitate _consedit.
D.-Cum
Chris t us perfectus Deus et perfectus horno sit,
scire equidem
u~lim
(114]
(quoniam ipse ad Dei dexte–
ram sedet) utrum in diuinitate ta:ntum ita sedeat, an in hu–
manitate quoque.
M.-Christus quidem, si diuinae naturae rationem ha–
beas, par Deo patri; si humanae, < eo > minor < est > : _neque
tamen duo Christi sunt, sed unus tantum, eademque Persona
quae uocatur; ideoque dicimus Christum tamquam uerum
Deum et uerum hominem ad Dei omnipo.tentis dexteram se–
dere:
(115]
quod autem naituram eius humanam dicimus,
id. de carne et anima eius intellegimus; eum autem ad Dei
dexteram sedere dicimus, non illius seorswn opere, sed quod
in Dei omnipotentis
filii
unid Persona (quae a nobis dicitur)
coniunctus sit.
D.-Haec ut recte perspiciam, te nobis aliquid narrare
uelim.
M.-Rex noster pretiosa indutus ueste cuin in regio thro–
no sedet, ·reliqui principes inferiore loco consistunt.
(116]
Regis autem indumentum, eminentiorem quam
ii
principes
locum obtinet, quod in ipso Regis throno situm sit: nec ta–
men ideo quod Regis ipsius dignitatem aequet, sed quod Regis
corp0ri adiunctum sit, utpote ab . eo indto. Eadem ratio–
ne Christi Domini nostri caro curo anima sedet, ac super om–
nia Cher,ubiin et Sera.phim sedet,
(117]
non propter ip–
sa:m et carnis et animae essentiam, sed quod diuinitati coniun–
ctae ac copulatae sint; neque eo modo quo regia uestis regi,
sed quod hac longe ar:tius coniuncta atque consociata sit.
In animae tuae beneficium mentisque solacium, narrabo
tibi <quae sequuntur>.
Quidam Hispanus fiui, qui, profectus ad ea loca quae
507