CAPITULO XIII.
535
et Domine: et bene dicitis : sum
etenim.
14 Si ergo ego lavi · pedes
vestros , Dominu-s et Magíster:
et vos debetis alter alte,rius la–
vare pedes.
15 Exemplum enim dedi vo–
bis, ut quemadmodum ego feci
vobis, ita et vos
faciatis.~
16 Amen • , amen dico vo–
bis : Non est servus maior do–
mino suo: neque' ApostolJs ma–
ior est eo , qui misit illum.
17 Si haec scitis, beati eri-
tis si feceritis ea.
::>
18 Non de omnibus vobis
dico : ego scio quós elegerim:
sed ut adimpleatur Scriptura •:
Qui manducat mecum panero,
levabit contra me calcaneum
suum.
19 Amodo dico vobis, prius–
quam fiat, ut cum faétum fue–
rít, credatis qoia ego sum.
~:
No como los
hombre~,
que reci–
ben por gracia este nombre honorífico,
el
qual tengo
yo
por. mi esencia
y
natu–
raleza.
Debeis estar dispuest
para hacer
con vuestros hermanos los oficios mas
humildes , con el fin de ganarlos para el
Cielo.
3
Si
reconoceis sínceramente que
yo
soy vuestro Señor , no debeis olvidar
qU.
vosotros sois mis siervos :
y
si sois mis
Apóstoles , Enviados
y
Embaxadores , de–
beis tener tambien presente que yo soy
el que os env!o ,
y
por consiguiente que
soy mayor que vosotros. Pues si yo que
¡oy el Señor me humillo de esta suen e;
¿cómo podréis vosotros rehusar
y
negaros
a
hacer otro tanto con vuestros iguales?
4
Si
llegais
a
entender esta verdad;
esto es , la necesidad que tiene el hombre
·de humillarse ,
y
con este áonocimicnto
estro y Señor : y bien decís: por–
que lo soy'.
14 Pues si yo , el Señor y el
Maestro , os he lavado los pies:
vosotros tambien debeis lavar los
pies • los unos a los gtros.
15 Porque exemplo os he.ja–
do, para que como yo he hecho a
vosotros,vosotros tambien hagais.
16 En verdad , en verdad os
digo: Que no es el siervo mayor
~e
su Señor: ni el Enviado es
mayor, que aquel que )e envió s.
17 Si esto sabeis
4 ,
bienaven–
ty rados seréis si lo hiciéreis.
· 18 No d igo de
todos vo–
sotros
s
:
yo sé los que escogí:
mas para que se cumpla la Es–
critura : Quien conmigo comé
ClJ
pa~
, levantará contra mí
6
su
calcañar.
19 Desde ahora os lo digo,
ántes que sea, para que quando
fuere hecho , creais que yo soy
7 •
'
os excrcitáreis en esta virtud que tanto o¡
encomiendo , seréis bienaventurados.
5
Porque hay alguno entre vosotros
que no comprehende esta ·verdad,
y
por
consiguiente que
rtb
praéticará esta vir–
tud que tanto os encomiendo ,
ni
será
'bienaventurado.
6
P salm.
xL.
10.
Lo
qua~debe en- ~
tenderse de Judas. Literalmente habla el
Prophera D avid quejándose de Aquiro–
phél , que habiendo sido admitido a la
mas estrecha confianza de este Príncipe,
le vendió despues "\!ergonzosamenre re–
l!clándose contra
él ,
y
echándose
al
par–
tido de Absalo.p....,a a quien dió
un
consejo
muy perniciose-contra D avid.
I 1 .
Reg.
~VI/.
V éase S. AcusT.
Trnll.
L/X.
7
Para que creais que y o soy el Mes–
sías , que soy
e~
Hijo
de
Dios, 'Pues pe–
netro
1
corazGncs ,
y
anuncio
lo
que
ha
de
venir.
a
Illjra xv.
20.
Jl1attli.
;;c.
24.
L u<.
vr.
40.
{1
Psa/m.
:XL.
xo.