260 / 436
~46
Physicee
prima
pars. Disp: III.
Qu st.
II.
Pu nétum , ubi fiet ha:c
!'
él:io, erit fi .
fere omnia eo n1rnnrnr
argumento
nis umusque : Hucusque enim minor
jam f
él:o,
ut illucl, deru r , si pos ic,
e:m:!n ebat ur, ac major a::¡ualts ei
longitudo infin ita, puca, virg
infini–
jam faéta extenJetur ,
&
non ultra:
te longa :
ranga ur, at ue ucrinque
ergo utraque finita ese: ergo infinita,
ab sciss1s uniu palmi seg .nemi
, ite–
&
finita, quod repngnat : ergo ma -
rum jungantur m tilata n rema:
Sa–
nifeste repugnat, linea m infi
itam es-
n '
invicem accedere non possunt, ut
se minorem altera inñ ita. Et , cum
consumpto illo bipalm1fi spatio unian–
eadem sit ratio cujusv1s extensio i
tu r , ni i utrinque alicubi tantucnJern
continua: , ac linea! , repugnar pari-
spatii deserant , ut per se notum e r.
ter, extensi nem alía minorem esse Di-.
spati um utrinque reliétum jacn
infinitam ·; pr inde ue exten io infi ·
finire longi ud inem virga: : N:im de.
nita d beret
esse o nniu
m
ima ;
sinet illu
occ upa~e ,
roindeque ibi
qu od erat
d~monstrandu
fin ietur e tensio: ergo jam erit fi
ica,
Ar ver ' minor argumt:nti, nemp
,
im' erar ancea : neq ue enim ade mo-
dari non posse extens:onem o:n iu
dica: partís det raétauone ex infinita
fi.
possibilium maximam, ex e con car,
nira fi:!ri p ru1t.
qu od Deus ornni
da ta
e:nensi ne ma -
Ire
iliu ·: Detur, si possit, cor·
j orem effic re po ·sic. Verum , si id
pus infini tum: Ab aliquo ejus punéto
·proterve neges , alia vi
sic dem n -
d cantur an ulamer dua: linea: in in–
trari potest: Repugn t extensio 6 ira
fi
icum . D1co,
p tiu
imer eas
¡¡.
simul,
&
infini ca; s.d extensio om-
neas contenc
:n
fore infinitum,
&
ta–
nium maxima esset fin ita,
&
infi nita: men semp::r
1
it um. Et quidem fore
ergo repugnar. Majo r constat ex te r-
infini cum; nam linea: ng lariter pro–
minis. Probam r minor : Et qu1de
traét
,·quo magic;
rece ·unt
a
punéto
fore infinit-am : N am Deu omni
al-
anguli, eo magis ab invicem di tant,
tem finit:l exto:; nsione majorem pro·
ut pc:r se notum est ; atqui llloe linea:
ducere potest , ur omnes concedunt:
recederent in infinicum
a
punéto an–
ergo ea solum esse potest m:lXima,
guli , ut supponitur : ergo tandem in
qua: est infinita. At fin ira m fo re sic
infinitum distarent ab invicem : ergo
tlemonst ró .
x illa max1ma extens10-
spatium ab illis interceptum tandem
ne aliquid finitum decrahat Deu , pu-
foret
infinitum. At quod sit
tamen
ta, cubitum, 11on erit ampli ia
ma-
-semp r 6nitum, sic ostend1tur:
pa–
icima
, cr•ia ant
m jor erar : ergo
tium terminis clausum , est 6nitum,
ne
inSnica , qu i
, ut d:!mons r:t i,
seu, quo
idem est, terminatum , ut
ex:tensio non e
t
infinn
, qure non ese
constat ex ipsi vocibus ; se
spati um
om1'lium maxima : ergo ante' non
illud ubiq ue clauderetur illis lineis,
é rat infinita , quia extensio m&j
r
fi.
ut etiam constar : ergo ubique
~
ret
níta finito excessu , non e t infini ta,
fi nitum .
ur per se nocum est:
tquí se1ps m
N c dicas
, dari
posse . spatium
ni.:nc finitam antd superaba u su t1 m
ut rin ue terminis infinite d1stantibus
fin ito cxc ssu , nempe , cu bito , ut
el u um : Id enim omnino repugnar:
upponit ur : ergo non erac infi nita.
am , ubi term inus , ibi fini
; ha!c
.Po s
t
ali
arg u
' nta a
rr' ;
d
ernm in
u
n ione idem unt : ergo
re-