1000000220

Previous Page

Next Page

Page Background

De

Infinito.

Art. II.

2

4 3

terminis.

T um,

quia

creatu ra illa

es ~et

sin

g.u l~

erunt infi nitz;

quo

ni bil

vd

omnipotens ,

immensa , immutabilis,

6n g n po¡est

absurdiu~.

Hoc :n gum n–

om n1scia , <e te rna, &c. ha:c enim per-

tum plane per mptorium e1:1t.

t inen t ad perft:ébonem essendi : ltaque

ltaque e · his constat: Esse contra

esst D eus ,

&

noA creatura. Demum,

rationem

rea tur¡:e , ut contineat in

se;

omn 1s crea tura

~otest ,

non

es~e.; a~

omnem

po_s~ibJ !em

pecf

~born;m ,

pr,91

posse non esse argu it

ma,Kima~

e seQd¡

indeque

•H

infintt¡i sit:

~rea tura

eni m

im perfeéti a nem :

ergo

nulla da ri ,

po~

nihil

e~~

a liud , quam decermtnat:i

test, cuí insit omnis essendi perf étio.

qua!dam

p~Í'ticipacio

primi

'nt is :

Un.

Respondebis: Creaturam, ut sic in-

de

pos~ ibiles

sunt crea tu r<e in in6nl–

fin ita , .non debere compleéti omnes

tum ali<e aliis perfeétiores ; non quód

omn inó perfeétiones, ut illas, qua:

sic possibilis aliqua, quoe lnfin1te par–

sunt Deo proprioe ; sed solum omAes

ticipet Primum

E ns

,

sicque 111finita

pe rfeétio nes entis crea ti: Sic enim eri t

sit; sed e contra, quia nulla illud adeó

infinita in rat ione entis; non quidem

p lene participare potest , quiri sic ad–

.simpliciter, sed entis creati.

huc in infi nirum magis , ac magis par-

Sed contra : Repugnat creatura,

ticipab ile.

q !.!ae

cont!neat omnes

perfeélioncs,

Obj.

r.

Quó rnajor est virtus

caus~,

etiam entis creabilis : ergo nulla res-

eó perfeétiores effeét us ,producere po–

ponsio. Probatur antecedens: Primó,

test; sed virtus Dei est .infinita : ergQ

quia Deus potest creaturas in infini-

potest producere effeélum infinitum. ,

tum perfeéti

are , imó in eo

Respoodeo ,

dist inguo majorem:

consistit ejus

potentia.

2.

Qua:-

E;o

perfeétiores effeét us prnducere p(}–

vis creatura est solum pars colleétio-

test ,

intrd 1eriem por

úbilem

,

conce–

nis creaturarum possibilium

: ergo

do :

extra,

nego. E st autem contra

repugnat eí,

contin~re

orones perfec-

rarionem effeétus , ut sir aélu infinicu

~

tiones creabiles ; alias totum contine-

in ratione enris ; qu ia omn e ens crea–

retur in parte.

3.

Si dari potest crea-

tu m es t part ic1 pat um , ac proinde

fi.

tura continens omnes

perfeétio nes

nitum. Ita solvit S . Thomas

J.

part.

creabiles , dari poterit

&

alia uno

gua:st.

7.

a rt.

2 •

.Et de porent.

q.

1.

gradu ea.imperfeélior: Qua::ro itaque,

art.

2.

,ad

4.

!taque non est de racione

an hoec quoque sit infinita, ve! finita?

virtutis infinita: ut infin1tum produ–

Si finita· : ergo

&

prima fini ta erir;

cat effeétum , sed ut perfoétiores in

quod enim finitum superat finito ex-

infiniturn possi t producere.

cessu , non est infi nit um, ut per se

In tabis: Effeél us proponionari de–

notum est. Si dicas, hanc uno gradu

bet sua: causa: ; sed

V eus

est causa in–

imperfeéliorem, fore nihilorninu s in-

fin ita : ergo ei debet correspondere

fin itam parí

jure concedere debes,

effeélus rnfin it us.

&

aliam irtfinitam fore, ersi duobus

Resp. Distinguo majo rem : Effec–

gradib us ab illa prima distet , imo si

tus

univocu1,

concedo : effi étus

mqui–

dec m, si cenrum, si mille, si mil!ies

vocu1,

nego.

Porro

Deus est causa

Jnille,

&

sic deinceps : l!'.rgo dari sub

a!quivoca , qui in

infin icum exccdit

ea

prim:i porerunt imperfeétiores,

&

omnem effeé1um

a

se produé1urn. I ta

ímpetfeétiores

absque

fine:

qua:

tameo

~olvi t

S.

Tbomas

1.

p. q.

25.

an.

2 .

Hb

2

Res-