1000000220

256 / 436

~ 4 z Physica:J pr.ima par s. Disp. III. Qucest. II.
dit 2 . p. n. 2 í . Múndum esse reipsa in~ infinitum secundum esser.i,tiafI\1 .; sed
fi nitum, aut ' terte indefinitum: Nam, de ratione entis creat,i est , ut cons–
si qu id hoc ~jus arg umentum probar, tet aél u permixto ¡ potenti<a : ergo est
perinde probaret , mundum ne qui - contra ejus rationem , ut sit infini–
d em volente Deo finitum creari po· tum secundum essentiam. Minor cons–
tuisse ; quod & fidei, & ratio ni palam tat ; quia .solius _Dei pro~rium esr,
adver~atur. Probaret itide m , tem- ut sit aélns p u rus.; id est, ut ·Ens
pus esse ab .:eterno ; q'uia ante rnundi in. aétu tamum , , & 1 ríull9 moc;io1 in
creationem diey , & annos in ,infloi- poten tia ad 1 aliqu~m essendi aétua
tum concipimus: ilmo, hujusce litatem: At yero -orn~e ens qeat utl}.
Universi creationem fu isse corpus; in suo conceptu essentialite r incl udit
qQia spatium , in que nunc mundus potentialitarem , saltem ad es$e , &
e st , concipimus perinde extemum non esse; cum possit esse ,.i ~·
.tune fui sse , a.e illa, qu:e ultra ccelos esse ,creari , & destruí : Unde non
concipimus spatia. est essentialiter Sl!Uftl eue aél:\l, sed
A RTICULU S II.
essen tia capax essendi i & non essen–
di ~ ; quod apene aliquid potemíaJe.
importat. Major vero demonstra-
.tln dari po..rsit Creatura secundum tur: Quod est imperfeélum in ordi-
esserstiam aéfu infinita~ ne entis, non est aélu infinirnm se–
-1Nfinitum est , quod caret fine. Por–
. ro quatuor modj.s aliquid carere
-potest fi ne : r. Secundum perfeél-io–
n em essendi : 2 . Secundum extensio-
·n em .molis : 3'· Secundum mult itudi–
llem .nunieri : 4. S.ecu ndi?i rn intensif>–
n em vir tutjs. H in e quatuor modis di–
cit ur infinitum, essentire,
.e:inensione molis, multitud ine numeri
1
in te nsione virt utis. Qu:l:rirnus, an sal·
. tem p9ssibilis 5jt crea tura aliquo ex
.h is rnodis infinit a ? Er. quidem: ~ n' hoc
anjculo, a n infin ita secundu m essen–
tiam , ·seu perfeélionern essendi.
e o Ne L u s I o.
..;, . R epug nat creaturo ucunditm etisen–
tiam · infinita. I ta docet S. Them~s r.
p. q. 7. art. 2 . & cum eo fere omn~s
T heologi , ac Philosophi.
Probatur ej us raríone : Quoci cons–
. tat . aélu pote nti.e permixto non est
cundum essentiam , s u perfeétionem
·essend i, ut constat ex te,rrninis-·; at,–
qui ens , cwi miscetur aliqua essen–
di potentia , est imperfeétum in or–
dine entis, ut etiam constat ex ter–
minis; oam potentia se habet ad ac;–
tum , ut imperfeét um ad perfeétum:
ergo quod co r:ist~t aétu permixto
.potentire , non -est infinitum in ordine
Entis.
Coofir~atu r : J nfinit um secundum
essentiam , seu quod ídem est , in ra–
t ione entis , debet continere omnem
perfeél1onetl) ; n:i m, si. aliquam
solum contiflet , limites essenqi ha–
ber, quibus ad certam entis rationem
Ítéf defi n itu r, ur ad alias se non ex–
teoda t; atqui repugnat crearura qu<e
conti neat om nem e.~se n di perfeéli.o–
nem i ergo. & qu re sit ;nfinita secun•
dt1 m essemi arn . P robat ur rnrno r: T um,
qu ia Crea tura est essent izl 1ter Ens
parricipatun:i : Porro participare est, _
¡)artem solum capere, u t consta r ex
ler-