Table of Contents Table of Contents
Previous Page  97 / 298 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 97 / 298 Next Page
Page Background

Quid,

&

quotuplex sit argumentatio.

Art.

I.

Nonne vo.r magi.r pluri1 e.rti.r illi.r

?

Ind uél:io est ,

A rgumentatio,

iri

qu11

ex part icularibu.r

.ruffic-ienter

enume–

Q uid

g

quotuplex .rit Argumentatio

in

rati.r universa/e cotligitur:

Uc, Ale-

g ;nere '

e

, quce eju.r R egultS.

xander M agnus

VICIC

ad G ra nicum,

ARTICULUS PRIMOS.

A

Rgu mentatio in genere

~st?

ora–

tio

,

in qua unum ex airo mfe r–

tur.

Porró ex ali ,¡uo infortur, qu od in

eo continecur: U nde juxia modos, q·ui–

bus unum judicium in alio continetur,

varia! su nt a1 g umentationis species.

Tr bus autem modis unum judicium

concinetur in alio; Primó , uc simi le

in

simil i, nam in similtb us est eadem

ratio. ídem ue proinde ju4icium. Se–

cundó , ut universale in su is particula–

ribus; nam omnia particularia conjunc–

ta

conrinenc un iversale. Tertió, ut par–

ticulares sub universali; quolibec enim

pacticulare sub suo uni ve rsali contine–

tur, ut horno sub animali.

H in :: tres argumentationis species

distingu uncur,

exemplum, lnduflio,

-~y­

logi.rmus,

sub qu o continetur

E nthyme–

ma, Sor ites, Epicherema,

&

D ilemma.

:Exemplum est,

A rgumentatio

,

in

qua ex

.rimili

.rimile

infertur

;

Ut,

vmum,

&

ebrietas perdiJerunc Ale–

xandrum: ergo &

te perdent ,

i illrs

indu lgeas. Amor profanus seduxit

Da–

videm,

&

Salomonem , viros adeó sa–

pientes : ergo, & sed ucet te , si illis

impliceris. Hoc argumenti genus pr.:E–

cipue valet

in

moralibus,

&

apud ple–

b em; nam exempla trahunt ,

&

rem

sens1biH quadam specie ob oculos po –

nunt: Unde Christus eo max1me ut i–

tu r ; Venerar enim, ut absccndrta pru–

dentibus,& sa pient ib us, revela ret par–

v ufü;

Uc Matth.

6.

R e.rpicite volati–

lioJ Cadi,

quoniam ¡¡on

.rerunt

,

neque

metunt

,

neque

congregant

in

harrea;

é,3

p

.Her V,Ule

r

creJestif

pa.tCÚ

iJl~

:

T1nn.

I.

ad lssum, ·ad M ilec um, ad Arbelam,

&e:

ergo ubique viél:or eictit i"t. H<!!c

vmosa et, si partes omnes no n enu–

merentur: Unde

a

singularibus ad

speciem,

uc

plurimum , ddicic inJuc–

tio, quia singularia omnia non su

t

nobis noca; uc, si quis le pores om-

~

nes esse g ríseos colligeret, quia nullos

alios vidn; nam

&

alter ius colori.i

esse possunc nobis

in v1s1 ;

irno

in

fo gid1ssirnis plagis albi existunc. Hoc

vitto

frequenter peccant hornines:

Cum enim singula

examinare

ta:–

<l1osum sic ; ex paucis particularibu–

universale statim colligunt. Ut injus

nam passi ab afiquibus judicibus, sta–

tim conclamanc , omnia

tr1bunalia

esse corrupta: quosda m Ecclesia:: mi–

nistros vitiis deditos u bi vident, la–

bem tori Ordrni murunt. At quod

m1rum , id in malo cummuniter, vix:

in bono contingir : N am , si quos in

aliquo statu bonos vident, non · ideo

in genere starum illum laudant.

Ni–

hil 1niqu1us his j udiciis , at n ihil inter

hom1nes frequent ius. A speciebus ad

genus tucio r e t induélio; nam -spe–

cies

omn~s

facil ius no,se p ssumus:

Ut, cu m colligr mus, nullum nume–

rum esse infini ium ,

quia nec par,

nec impar numerus est infi mtus; N oCl

en1m esse potest nec pti.r, nec impar.

lcaque

induél:ione

caute utenctu·m;

nec ex particul:iribus temere inferen–

dum uni versale , antequam

ea sint

accurate examinaca; auc cene ex no–

tts constet , eandem currere

rauo–

nem .de ignotis; ut tuu) colligo, Ja–

p1d1:s

orones

deor~um

tendere , ex

L

eo