102 / 298
86
L ogic.e
minoris
tert ia
p.11-s.
retinenda : utru m ¡ue fal sum est, nec
dicitt: r
iniire~fe
concludere.
fundenda
prod1ge ,
nec
retinei;ida
D ividilUr tandem
3.
Syllogismus
avare; sed reéle dispensanda, quod
ratione
f orma!
in varios modos ,
&
medium est. Differt hic Syllogismus
figuras. Ha:c divisio etiam compre-
3
Di lemmate, quod in illo una tan-
hendí~
Syllogismos complexos; sed,
tum
pars disjunél:ionis in minori sub-
quia evídent1or
est in simplici bus,
sum1tur; in D ih:mmate autem urraque
ad quos etiam compositi ·reduci pos–
pars
~qua::
se haber, ut medium.
sunr, üt ad suam regu lam; hic solum
Exemplum conjunél:ivi : ..Nemo po·
eam
in
simplicibus considerab1mus.
test servire Deo ,
&
Mammonre ; at–
qui multi serviunt Mammonre: ergo
multí non se{Viunc Deo: in Syllogismo
conjunél:ivo'
a
posítíone
un i u~
partís
ad negat ionem alrerius , concluditur;
at non
e
contra. Ut non valer; atqui
prodigus non servrt lVIammo na:: : er..:
· go servir Deo. A ut e cont ra ; atqui
prndigus non servit D eo : ergo servir
Mammona::.
Syllogismus simplex est,
qui cons–
tat tribus
tantum
,
iisque
simpliábus
propositionibu1
:
Ut , Summum bo–
nutn est summe ª"'andum; sed Deus
est summum bonum : ergo est sum–
rne amandus.
Dividitur
2.
Syllogismus ratione
forma:
in
Direélum
,
&
lndireflum.
Direltu·s
t}St,
qui concludit servato
n aturali ordine terminorum conclu–
sionis; ut, omne virium est fug íen–
dum; sed luxuria est virium : ergo
luxuria est fugieqda. Indireélus est,
qui concluqit proposrtionem verarri,
· \5ed
inversam , mutato prredicato in
~ubjeél:um
; ut , omnis anima ratio–
nalis est immortalis; sed nullus An–
gelus est anima rationaiis: ergo .ali·
quid immortale non est Angelus;
\' ere
concludit '
sed
invertuntur
termini conclusionis ;
na~
ita dis·
positis
pra::missis ,
hrec conclusio
direéte
sequebatut :
etgo
aliquis
Angelus non est
immortalis ; qua::
-est
falsa : Unde hic Syllogismus
ARTICULUS
II
I.
De variif figuris
,
S
M odis
Sylfo–
gismorum;
Q
Uatuor sunt possibiles Figara!
Syllogismi
; at ex
illis
tres
tan tum
sunt utiles. Figura
enim est
convinatio
exir
morum
curn
medio
;
at, quaruor mod is potest con·
cipi ha:c combinatio : Prirrió , cum
medium subjicit1H in majori,
&
pr.E–
dicatur in minori: Secundó , cum in
utraque predtcatur: Terció, cum in–
utraque s ubji itur: Quartó' cum in
majo r1 pra::d1catur,
&
in minori sub·
j icitur.
Verum ha::c quarta figura omni–
no
est violenta;
&
Ut reéta fiat, de–
bet reduci ad primam : unde. est in–
utilis; licet p robetur G aleno, ideo–
que
Galenica
dica ur. H uj u
figura::
eKemplum sit: omnls homo est ani–
mal; sed omne animal est :;ubstan–
tia: ergo aliqua su bstantia est ho–
rno. Conclud it quidem
vere ,
sed
inordinate admodu m ,
&
violence,
perturbata dispo ifione
term lnorum
conclusionis. At eadem veritas, nem–
pe, nexus ínter hüminern ,
&
subs–
tantiam ordinate concl udetur ,
re–
duél:o Syllogismo ad primam
figu–
ra_m, ad quam ha: proposJC iones con–
naturaliter tendunt; hoc paéto :. om-
ne