105 / 298
De figuris,
& .
modis Syllogism,
~rt. II.I~
dicatum: unde rnajus extremum po-
non sunt ex pure
nega~1v!s.
·tuit solum esse subjeétum, quod in
ea non distribuitur, utpote affeétum
signo parriculari : Et tamen , con–
tra
2 •
regulam , in conclusione dis–
tribuetur; nam erit negativa? juxt_a
5.
regulam infra tradendam ; m om–
ni autem negativa prredicatum .
sup–
ponit distributive.
Quarta
Regula.
E"
purir
~egativi.r
·nihil
sequitur:
Nam ex eo, quod duo extrema repug–
nent uní te.rtio, non sequitur, aut uni–
ri',
aut repugnare ínter
~e:
Ut, ex
illis negativis; nullum corpus est indi·
visibile: nulla lux corporea esr indi–
visibilis : non potest condudi , lucem
non esse corpu$, vel esse corpus.
.Dices : Hic Syllogismus reéte con:
tludit ; qui non diligit proximum,
non diligit Deum ; sed avarus non
d1ligit proximum : ergo non diligit
Deum:
Et
tamen constat puris ne–
gativis.
Respondeo , in hoe,
&
ejusmodi
a!iis Syllogismis , qua: videntur con–
dudere ex puris negativis , aliquam
p·ra:missarum esse affirmativam quo-
. ad seosum , licet quoad verba vi–
dearur- utraque negativa : Ut in prz–
fato ,
major est affirmativa quoad
sensum ,
&
a:quivalenter ; nam a:qui–
valet illis : qui dilig\t D.eum ,. diligit
proximum ; vel , qqi est non diligens
Deum, est non diligens proximum,
vel , si quis non diligit proximum:
i nde reéte colligitur , eum oee Deqm
diligere : Porro ista: omnes sunt
af–
fümativa:.
In
vi ergo ejus Ínodi a:qui–
•rralentis affirmationis concludere pos–
sunt aliquando Syllogismi, qui, quoad
verba , videntut ex
negativfa;
c¡uia
Tom. I.
Quinta Regula.
Conclurio
Sy!J3gismi
sempzr w¡ui–
tur
debiliorem
partem
;
id
eit
,
n?g ati–
?ª
est
,
si
aiiqu:J
priemiuarum
fitc'T.:t
negativa
:
Particularis
,
si aliquJ fuerit
particularis
:
Nam extrema debent
comparad inter se in conclusione,
eo modo , quo fuerunt comparata -
cum medio : Sí ergo unum fuerit ne–
gacum de medio , debent neguí in–
ter se: sicque sequetur negativa con–
clusio. _Si vero i11 Syllogismo aliqµa
przmíssarum sit particularis, ve! eons –
tabit
dua~us
affirmativis , ve! altera
negativi? Si constat
duabu~
affir–
mativis , minus extremum conclu–
sionis non potest distribui; .non enim
dist~ibuitlF.
i~
affirmativa particli–
lari , quia hze nullum distribuit ex–
tremum. Non
in a1'fitmativa univer–
sali, quia 'bree distribuit solucn sul>–
jeétum ;
qu~m
sedem tune oecupa-
re debet .medium; alias nullibi dis–
!ribueretur : ergo minus extremum
non debet distribuí in conclusione:
ergo conclusio non erit universalis.
~t
, si altera préEmÍssarum sic nega–
tiva , tune eonclusio erit
univ~rsa-
lis negativa ; qua: utrumque distti–
buit extrem\lm. At utrumque extre–
mum non potuit distribui in pr.emisJ
sis , quarum altera est negativa,
si
una sit partieularis: Nam in illis sub–
jeétum propositionis particulari:; no11
distribuitur ; nec pra:dicatu:n affir–
mativa:: ergo in illis solum duo dí'S–
tribui p'ossunt , subjeétum
univ~rsa-
lis ,
&
pra:dicatum negativa: ; sed
medium in alterutra debet distribuí·
ergo unum tantum ex extremis dis:
tribui,
pot~st
:
er~!>
non
,P9test
elC
,il-
1\t
lis