1000000219

Previous Page

Next Page

Page Background

z

16

Logic<Z

majorisprimapars. Disp.

II.

Qurest.

IV.

cludunt relationes transcendentales,

tum debet esse reale. Tertia est , ut

&

secundum,

dici,

quarurn

totum

habeat et;am tenninurn

yealem

·

cum

es-re

no est ad alíud se

lnber~;

sed

enim relatio consistat in

ordi~e

ad

cst qu<1:dam entitas absoluta, in qua

suum terminum; ut real is ordo rea–

íncluditur ordo ad aliud, in quantum

liter resultet, oportet, ut realiter po–

est alterius.

natur terminus. Quarta , ut extrema,

Dices: D. Thomas r.

p. q.

~s.

art.

id est , fuodamentum ,

&

termi nus,

1.

in corp. dicit,

quoJ solum ;n

hfr,

realiter distinguantur. non entm datus:

qu~

runt

ad aliquid

,

inveniuntur

ejusdem relatio ad se ipsum.

aliqua

.recundum

rationem

tantum:

Qu<1:res secundo:

Quid rit rubjec–

ergo in przdicamento relationis po-

tum

,

qttfrlfundamentum, quid termi-

nuntur etiam relationes rationis.

nus relationis?

Respondeo cum Ferrariensi

4.

Con-

Respondeo : subjeél-um

relationis

tra Gentes cap.

14.

D. Thomam so-

esse

id, in quo

ert

relatio

,seu qitod

lum ,velle' quod propria ratio rela-

refertur: fundamentum' vero est

id,

tionis ,

scilic~t,

eue ad aliquiJ

,

pro-

quod est

ratio resp;ciendi

,

uu

.

re•

prie salvatur

in

relationibus ratío-

ferendi

:

tennimis demum est

id,

nis; quod non convenit aliis predi-

quod

respicitur. Sic in reJatione pa–

camentis: Non -enim chimzra, alia-

ternita tis, horno , qui genuit

filium,

que· ejusmodi flgmeota proprie ha-

est subjeétum; filiu_s genitus est

tec–

bent rationem substantia:, aut alte-

minus, qui respicitur

a

patre; gene·

rius pra:dicamenti;

at

vero relationes

ratio vero est fundamentum ; ratio

rat ionis sunt propie relationes; incel·

enim, cur pater respicit filium

est,

leétus enim noster vere '

&

pro·prie

quia genuit ipsum. Quia vero relatio

ordinat,

&

refert unum ad aliud: non

est ínter subjeétum,

&

terminum, ideo

sunt tamen

in

pr<edicamentq, defeél-u

subjeétum,

&

terminus dicuntur,

ex-.

· realitatis; quia ut exprese dicit S:rnc-

trema relationis.

tus Doétor q.

7.

de Pot. art.

9. In

nulto prtedicamento ponitu..r

aliqu;:J

ni–

si sit reJ extra animam existens,

id est,

ens reare.

Qu~res

primo :

quie

sunt

con:Ji–

tionet requisitd! ad relationcm

prce·

dicamentalem?

spondeo ex

D.

Thoma opuse.

42.

.

s.

cap.

2.

quatuor przcipue as..

ri: Prima est, ut

habeat rubjec–

tum "rea/e

;

accidens enim realeexigit

etiam reale subjeél-um. Secunda est, ut

babeat rationem

f

un<landi , seu

funda- ·

mentum

rea/e

;

fundamentum eoim

est veluti causa relationis: unde, cum

efFeétus realis exigat causam realem:

ut relatio sit cealis,

ejus

fünd¡¡men-

ARTICULUS

II.

Án

Relatio

prtt!dicamentalir

til

realiter distinéla

a

suo fun·

dament~.

R

Elatio igítur

pra:dicamentalis

ni

hil aliud est , quam ordo, res–

peétusque unius ad aliud; ordo, in–

quam, non ipsa reí entita te inclu–

sos, sed adve ntitius. Nunc 9iscutien–

dum, an ordo ille -sit

quid distinc–

rnm ab absolutis,

qua:

sunt in

re,

pra:cipue vero

a

fundamento ;

id

est–

ab

illa entita te absoluta, qu::e

est

ratio, cur unum,, aliud re¡;piciat. Ne·

gant 1,>lures extranei :

affirmant ve-

ro