231 / 298
Quid sit Relatió.
Art.
I.
~
1
5
per mentem
inter aliqE'a
excogitatus
hil enim fere est,
quod
ad aliud
ex
\a
pra:dicati ad subjeél:um , speciei
sua natura non ordinetur, Relatio ·
ad genus, &c.
non transcendentalis est, qué!!
non in·
Relatio realis dividitur in increa-
cluditur
in
euentia rei, sed ipti ad–
tam , & creatam. Relatio increata est
venit,
ut patemitas respeél:u hominis.
ordo, seu respe&us unius
divin~
per·
_ H<Ec divisio videtur cum prima coin·
sonte ad aliam.
Quadruplex est, Pa·
cidere: Nam omnis relatio transcen–
ternitas, Filiatio
,
Spiratio
aél:iva,
de1nalis est
relatio secundum
dici
9
Spiratio passiva, de quibus Theolo-
non enim est purus respeél:us, sed en–
gi.. Relatio creata est
ordo natura-
titas absoluta 'includens respeél:um. Et
lit
unius
rei
creatie
ad
aliam , vel
omnis relatio secundum
dici
vidctut
ad creatorem ipsum.
transcendentalis' est enim entitas ab.'
Relatio creata dividitur in relatio-
soluta includens rcspeétum, sine quo
nem secundum
eese,
&relationem se-
intelligi non potest.
Unde
Aristoteles
cundom
áici.
Relatio secundum
esse
de Pra!dicam. cap.7. deffinit relata se•
est,
puru1 ordo
,
purusque re.rpe&us
cund11in
dici , ea qwe id quod 1unt,
ad terminu'm
, ut paternitas, filiatio,
alteriu1 sunt,
qua: diffinitio conve–
requalitas, nihil aliud exprimunt, pra:-
nit relatis transcendentalibus.
ter respeétum unius ad aliud. Relatio
Bis ita explicátis, evidens est,.
re–
secundum
dici
, non est aliquid pure
fationes transcendentales, seu secun·
relativum ,
sed res
qu~dam
ab1ole1-
dum
dici,
non perti!"lere ad hoc pr;:c–
ta,
quam
consequitur
haditudn ad
dicamentum, sunt enim entitates ab–
aliam.
adeo ut exprimí
non possir,
soluta:, sed alia pra!dicarnenta speél:an–
quin & illa hahirudo exprimatur: un·
tes. ltaque sola: relationes non trans–
de vocatur
secundum dici,
quia est
cendentales, seu, secundum
esse,
hoc
res absoluta , dicens
.tarnen habitu-
constituunt prredicamentum : unde
dinem ad aliam : sic pars, etsi sit
praidicamentales
vocantur- Quid sint
aliquid absolutum, includit
tamen
proprie, dicendum.
ha,bitudinem ad totum : scientia ad
objeél:urn , moveos ad motum , &c.
Ita explicat S. Tbomas 1.p. q.13. art.
7.
ad
1.
Alío modo dividitur relatio in trans·
cendentalem,&lnon transcendentalem.
Relatio
transcendentalis
est
ordo
fo ·
essentia rei inclusus
,
seu
ipra rei
obseluta: entitas
in sua essentia ad
aliud destinata,
ut anima dicit trans-
. cendentalem ordinem ad corpus,scien·
tia ad objeél:um, materia ad formam, .
accidens ad subjeél:um, &c. Nam
h:e
res
ad illas ex sua essentia ordinan–
tur:
Dicitur
transcendentalis
, quia
t ranscendit omnia rerum genera : ni-
CON C L U SI O.
Relatio .prredicamentalis reél:e·def·
finitur:
Acéidens rea/e
,
cujus totum
esse
est ad aliquid se habére
:
id est
in puro respeélu consistir.
Explicatur ddfinitio , qure est
Ar
is·
totelis.cap. 7.
In
primis
relatio dici·
tur
accidens
ut
excludantur ab hoc
préedicamento Divin<E relationes, qua?
non sunt accidentia , nam
in Deo
nullum est accidens. Additur ,
reale,
ut excludantur
relationes
rationis,
solum enim ens reale ponitur in prre–
dicamenio. Ali.,.;: vero particulre ex·
c:lu-