143 / 298
A.n Logica sit scientia speculafrva.
Art. IV.
127
\ninis : Nam ex eo, quoG! reélior,
&
tem plarionis alteram ;
contemplati–
cert ioc siil speculacio 'hoc ipso est per
vam vero clivisit in physicam'
&
l...o–
feélrus speculativa: er o non extrahi-
gicam.
tu ra ra cione speculationis, sed in ea
O bj.
2.
Objeél um Logic:e est quid
·per fi citur.
praéticum : ergo
&
Logi a. Probatur
R eponunt: Speculatio, prout re-
a nrecedens : objeélum praélicum ex
gu latur a prudencia ' Ut Jauda biliter
A rist. est
alir¡uid comingens operabi–
fiac , induit rationem operis praélicl:'
te
d nobis;
sed objeétu
m
Logic<e est
Quidni
&
induet, cum
a
Logica re ·
aliqu id continge ns operabile
a
nobis:
gulatur , ut artificiose
fi:it ?
ergo est pra€l icu m.
St::d contra: Latum discrimen est;
Resp. nego antecede ns. Ad proba-
Nam speculatio non regulatur a pru-
tionem , d ist in guo' majorem : óbjec–
d
ntia in n a genus spec ulationis, sed
tum praélicurn ese
contingens ope–
fotr a
genu
mor.is,quatent'is est opus
rabile a nobis, peratione ,
qwr.
llOn
imrerat um a voluntate' quod in bo-
sit spec-u/atio afluaJis'
concedo : ope–
nu m, aut malum fi nem ordinari po
ratione
quce sit ipsa speculatio aflua–
te~r
, su b qu il ratione a proprio ge-
lis,
nego. Ens au1em rationis, quód
nt:re,
&
fine extraéla, induit ratio-
est objeétum L ogic<1:, fic per opera·
n em operis praél ici. At regu lat ur
a
tionem , qu<e est pura specula io; fi t
Logica intr:i proprium gcnus specula-
enim cognoscendo ; imó ,
totum in
t ionis , ut cerco,
&
reéte specularionis
cognitione,
&
speculatione consis tir.
fi ntm asseq_uitur; nempe ,cog nitionem
O bj.
2.
Scientia , qu<:e
te ndit ad
verita tis :
i:ide
,r spicitur a Logica
opus, est praélica : sed L ogica ten–
forrnaliter sub ratione speculationis.
dit ad opus: ergo est praélica.
Solvuntut; Objeé'lionu.
BJ.
r.
Aristoteles,
&
D- Tño-
mas dividendo scientias specu–
lativas; Logicam omittu nt ; ergo non
earn agn0scunt , ut speculativam.
. R tsp.
1.
R etorquendo a rg urnen–
tu m :- nam it ide rn enumerando scien–
tias praélicas, Logicam inter eas non
r-ec.ensent ; itaque pari ratione illam
non habe11t
ut
praél:icam.
• Resp.
2 .
In
his tocis, qua: referunt
.adversaríi , Aristocelern
solum divi–
de re sCientias pr incipa les: Unde Lo •
gicarn, qu<e est sollim minis ra spe–
c ulatíva rum, ut ait Div. Thomas,
(Jmitrit. Adde, quPd, teste Laertio,
J\ristot eles duplicem fecit Philoso–
fhia:
panero ; aélionis un•m , con-
Resp. Distinguó majorem : scien–
tia , qua:: tendit ad opHs
intra intel–
le&um,
pego : ad 9 pus
e:icrrd intel–
leé1um
,
cqncedo:
&
distinélione ap–
¡Jlicata minori, nego consequentiam.
O pus en irn, quod
tit
intra intellec–
tum , ese ·speculatio : N am ,
j uxta
pervulgatum ,
&
ve rum Axioma ,
ln–
teJ/e&us extenrione fit pralJicus
,
id
est,dum se extendit ad regulandas ac·
tiones aliaru m fac ult atum : at
íntra
se ni hil molicur
pr~ter
cognitionem
veri catis.
U
nde ex eo, quod scien–
t ia tcndat ad ópus inua intelleélum
faélurn , non est censenda p raélica,
sed magis ex hoc ipso speculativa;
nam
speculativce
scienti~
ji.nis est ac–
tio
in meme ,
ut dicit.
S.
Basilius,
Hom.
1.
in H exam.
liastabis :
Opus
intelleélus potest
es-