144 / 298
1
z8
Logicte majoris.
Qurestio Prreambula.
esse praxis : ergo scientia, qu;e ten –
dit ad opus intra inte!leétum , potest
esse praética. Proba tur antecedens:
praxis est executio regula1 um,
&
a pplicatio illarum
~d
usum ; sed op us
inrelleétus potest
esse
executio,
&
applicatio rcgularum : ergo potest
es·
se praxis.
Resp. Nego antecedens.
Ad
pro–
bationem , distingu-o majorem : pra–
xis est executio ,
&
applicatio re–
gularum
praCficarum,
concedo :
spe–
Cf.llativrJ-rum,
nego: síqu idem applí ·
Gatio
regularum speculati varum est
potíus speculatio quredam.
Regul~
~utem
logicales non sunt praética:,
id est, operis cujusdam faciendi; sed
sunt specufativa:, id est , sunt regu -
1.;e
bene specuhndi.
,
U rgebis : aélus ' iotelleél:us potest
esse executio regularum etiam prac–
ticarurn: ergo nulla solut io. Proba–
tur
assumptum: aétus
p~udentia:
est
aélus intelleétus ; sed aélus pruden–
tia:
est executio regularum praélica–
rum, scilicet, regularum moralium:
ergo
aél:us
lnte!leétus .
potes~ ~sse
executio regularum et1am praét1ca–
rum.
Resp. Nego assumptum. Ad pro–
baüonem, distinguo majorem : aétus
prudentia: est -.aél:us in telleétus ,
so–
luu
,
oego :
ut habet adjunfJam vo–
lu'ntatem,
&
se extendit ad ipsam .re–
gulandam,
conc~do. ~ru~entia
eni_m
e,st virtus perfic1ens
inte.Zeél:um m
ordine ad voluntatem,
&
ad bene vi–
v.endurn : unde aétus ejus est prac–
ticus , quia habet adjunétam volunta–
tem,
&
tendi~
ad aliquid extr:}, intel ·
leé!u rn
~
sed Logica perficit intellec–
tum, itt .ordrne ad se tantum,
&
ad
bene spe.culandum. ,
Dices:
Eti~m
syllo&i$.Il\Ui non
Jit
ab Íntelleétu solo , sed ut habet
:tct–
junétam volun1arem; nemo enim,
ni.
si velit, efficic
syllogismum :
erg<>
nu11a est allata di paric as.
Resp. Distinguo ancecedens: Syl–
logisrnus fit a b intelleétu , ut habet
adjunétam voluntatern ,
pure appli–
cantem ad opus,
concedo :
specifican-·
t em ;psum
opus ,
nego.
Id
est, ut in–
telleétus argumentetur , debet qui–
dem applicari
a
voluntate; attamen
voluntas ipsa non dat speciem Syl–
logismo; nam, sive bona , sive
mal~
voluotate argumentemur, modo se[•
vemus regulas, syllogismus erit bo–
nus : U nde syllogismus non depen–
det
a
voluntate '
nisi
applicative.
Hoc autem non
impedit , quin sit
opus mere spec ula tivum; omnis enim
specuJatio dependet hoc modo
a
VO•
!untare; nihil enim -possurnus specu•
lari nisi velimus. ·
Repones : Quidam syllogismi sunt
praxes : ergo Logica ordinatur ad
praxim. Probatur antecedens: Syl–
logismus operativus , quem facit orn–
nis, qui deliberar de aliquo facien–
do,
&
de
quo
dicir Aristoteles,
Pec–
catores parulogizari,
id est ,
rnale
argumentad;
bonos vero
'
bene argu..._
mentari
'
est mere praélicus : ergo
salteen respeélu illius Logica erit prac–
tica.
R esp. Syllog ismos operativos non
esse logicales , sed prudentiales: Cons·
tant
enim
bona
intentione ,
tan–
quam majore ;
bona deliberatione,
taAquam minore ;
&
b
na eleého–
ne ,
tanqu:\m consequentia. Unde
non peninent
ad
Logicam ,
1
sed
ad
prudentiam: ideóque vir bonus, etsi
Logica: nescius , Syllogismos illos op–
time effidt.
Obj. 4. Syllogismus, etiam
logi–
ca•