43º
Lógica Difp. l.
&
X.
De
nat14ra
Demonftrationü.
do myíl:eriumTriniratis reuelatum, quia ram certus
fom, Deum effe Trinum, quam Deum reuelalfe id:
fed aél:us , quo credo, Deum aliquid reuelaffe , eíl:
principinrn illius aél:us quq credo myflerium rcuela–
tum:
ex
quo deducitur ranquam
concl~Go:
ergo
principium non
dl
certius
foa
concluGone.
9
Contra
~uidenrer:nam
i'lli aétus dll_plicirer 'poffunt
fi
mi,primo vr aél:us fidei diuinre,
&
Lic vnus non eíl:
ca~1fa
alrerius, nec vnus derinarnr ab aHo> fed imme-–
diatc nirnnmr teíl:imonio diuino, vnde vnus
non
eíl:
certior altero.Secundo poffunr ÍUmi vt
c~uía,&
effe–
él:us, vt
pr~miffa::)
&
concluíio,
&
fic non funt reque
ceniores,quia vr
Ge
non funt aéluS'fidei:fed cóclufio
~~
Theologica vti pcr illarionem
&
difcurfom a pra::-
1míl'a
dedu.éla, ac per confequens minus cerra, qnam
prremiffa, qure eíl: de
fi~e,
&
ratio euidentiffima
ho–
rú efr:nam omnes aél:us,íi vt fidei funt,fumanrur,ha–
bent imrnediatá cercicudinem,non ab alío altu,fed
a
te~dent!a
incrinfeca, & propria entitatis íimplicis
vnmfcumCque aél:us fine dependentia
ab
alio in obie–
élum material e reuelatum proprer formal e> quod ea
reuelario paffiua, vnde tam cerrus
eíl:
aél:us, quo cre–
do
myíl:.erium reuelarum,quá aétus,qno credo Deum
r~ue.l~ ~ Te
myíl:eria fidei,quia vrerque aétus immedia–
te mmur
authoritaci diuinre,& certimdo vniufcuiuf–
que.aél:us non
prouenir.abalio aél:u,quia vous altus
fide1 non eíl: caufa alcerius alfcnCusJeu aélus fidei,in–
qu.anc~
talis eíl:, quia alfenfus fidei non fundatur per
f~
111.d1fcuríu,[ed eft Gmplex affenfns cuiufcúque
ve–
r~tat~s r~u.elatre
quacenus talis eít,feu prnpter autho–
ritare
d1u~nam
reuelancem, quod in Auguíl:ino,
Arn~
hroíio,H1eronymo, Nazianzeno,
&
·crereris Patribus
.
c~.rriffimú
hahetur;quod larius
demoníl.ro2
.2.mate–
fla
~e
fide, videce ihi,
v
bi efficacicer probo,vnú aél:um
fide1,quarenus talis eíl:,nó habere cercirndiné ab ali o,
quarenus illariue, & per difcurfum procedit ah alio,
nam
{i
per
difcursú procederet, non effet
aaus
fidei,
quiacum procederer cognitione fyllogiíl:ica,qua: per
fe
péder ex principio narurali,& conGflit in illacione
vnionis extremorú ínter fe,qua: deducitur ex vnione
illorum cum medio: faltum eífet dicere,hunc aél:um
fieri cerrnm
~erritudin e
fidei,etiamíi materia,vel ter–
mi~1i, i n
qui bus
fir
argumentatio ad fidem pertineanc,
quia neceíiicas talis illationis neque reuelaca eíl:, ne–
que
credirnr vnquam
propr~]
Dei auchoricacé, vnde
aél:us ,quo credo myfteriú reuelatú,íi fidei diuinre ell,
non debet pédere in fua cerritÜdine ab illis aébbus:
fed immediate ab auchoritate diuina,alias non alfen–
tierur proprer talem amhoriratem,íe<l proprer altum
creatum,qui licer fidei Gr,infinite diaac
a
reíl:imonio
Dei:vnde ralis aél:us ita ab alio all:u depédens non ef–
fet
fidei, quia non immediate rendir in Deú, fed me–
dio alio
aél:u~& , Gc
aél:us fidei deber clfe cognitio per
necelfariam,& firnpliccm
adh~Gonem
intelleltus
ad
fi~ei
obieltú fibi propoGrum
fob
tali racione formali.
30
. Ref{ondéc aliqui co1111exionern diuinre re1.1elatio–
.n1s cum vericace rei reuelarre haheri per cercirudí–
nem fidei,& ideo dependenriarn illam nihil ahilare,
,quominus alfenfus ab illa conncxione pendens
ha–
beat puram cerricudinem fi dei.
3
I
Contra,quia vd h:ec reíponfio recedit
a
diél:a fen–
tentia,vel veriffim ilicud iné non habét,quia vel loqui–
tur de connexione difcurfos,
&
qux
per
fe
pendet
e:ic
principio narurali
&
coníiíl:it, vt
frepe
dtxi,in illatio–
ne vnionis exrremorum incer
fe,qu~
ducitur ex vnio–
ne
ill o rum
in
medio,& de hac plane falfum ell,fieri
cerram
C€. .
di
ne fiJei, Vt
fupr a
di xi
j
fi
vero Ítt fer–
mo de
itnme
tata,
ac
ria connexione ínter
ohieél:um fo rmale fi de i
<J
S"
v
l
m
rei reuelatée,
fi:
v~rum
eíl:, illam co nex1,inem pe
em cogno–
fc1 1nde
camen
fit ,
no :1
ognoíci
ex vi
· urfus,
fe d
ex vi fi.mplicis a lfenfus
tendentis
immediate
in
obieél:um fidei propter teíl:imonium diuinum.
Cuius eciam argumentnm eíl:, quia
illa
connex.io31.
non cognofcitm per difcuríum, alias darernr proceí-
fus in infinicú,ná inrer illas propoíitiones, quidquid
Deus dixir,ea verum:
fed
Deus hoc dixir;&
reliqu~s
veritates
fidei
ea aliquis ordo per
[e'
qui imer alias
veritates non inuenitur.lnrerrogo igüur, anilla duo
principia credanrur per difcurfum, vel íine
illo?
pri:
mum dici non porea,rnm quia non poffunt
affig~art
. alia priora principia ex quibus pendeant, mm e.uam
quia licet darenmr, de illis rediret eadem
qu~íl:io,
&
fic procedererui: in infinirum ; hoc enim argumento
probarnr, in fcientiis íiíl:endurn effe in principiis ,
qu~
fine difcurfu cognofcanrnr,
&
eandem vim
ha–
b er in przfenti: ergo altera pars vera eíl:, fcilicet
illa
principia credi Ílne difcurfu. AHenfus autem ralium
principiorum
eíl:
affenfus
de
fide, quia nifi. ita crede–
rérur non deferuirenc
ad
aliquid aliud
de
fide creden–
dú:ergo
eti~Hn c~teri
affenfus fidei,vbi eA: eadé ratio,
ac in iis,sút Gne <lifcmfu
&
fine illatione,ac inniten–
do
illi,
vt
dt
concluíio. Vnde íi affeníus conclufionis
pra:cisc fpeél:erur ve ex pra:miffis eliciru3; non datur
propter folam authoricatem Dei,{ed ma ximc propter
connexionem duorum extremorum in vno tercio,
&
cum illa connexio non
Ge
ratio formalis fidei, nec
a
lumine íupernaturali proueniat etiam concluíio qua- '
tenus cognofcirur,
V[
fic Orta a prremiffis & ha_ben
S
clfentialem dependentiam ab illarum
conn~x10ne ,
non eíl: de fide, quia ibi ratio aífenti7ndi non eit
au–
thoritas
Dei,
falcem inceare, fed ad furnmurn ex par–
te,quia affeníus ille
fund~rnr,rum
in medio inrrinfe–
co, vel quod Ídem eíl:,in natura ipíius rei.v
.g.~um.
i.taTheologus argumentarur; omnis homo ea nlib1hs;
Chrillus eíl: homo:ergo
eíl:
riúbilis.
Vbi
G
afs.é(us có–
clu
íionis prrecise
[
peél:ernr,vt orrus ex prrem1ffis,non
darnr propcer fol am, ve dixi , Dei amhoritatem,
fed
maximc, quia
i.nt~r
hominem, & rilibile eíl: natura·
lis conncxio,
&
diffe rentia confrituens hominem,
eíl: rnedium intrinfecum,
ex
quo orirnr rilibiliras:
croo :lffenfus per
fe
fundarns in rali medio, non po–
ceft effe aílenfus fidei : mm etiam fondarur in diél:a -
connexione excremorum cum medio, qure no.r fidej,
fcd Theologire deber effe: at vt omnes fatentnr ,
a~fenfus Theologicus, & fidei diíl:inguuntut
e~tiah
tcr,
&
non funt ídem: ergo
ille
affenfus, qui Theo–
logicus eíl-, non eíl: fidei, fed potius affenfus fidei,
&
ille diíl:inguunrur in ter [e effencialirer: vnde conclu–
fio deduéta ex prremiffa de fide, non potea habere
eandem certirudinem cum ipfa prremiffa,Ad id vero,
quod in minori obieétiopis Mendoz<t
poni~ur,~ifrin
guo,eíl: principium, vcea aétus certus cemrudme
fi–
dei alterius aél:us quatenus ea etiam de fide. nego
propter rationem diétam,quia ve de fide nunquarn
e~
concluGo:eíl: principiurn illius,vt eíl: aélus Theolog1-
cus,habens non fupernamralem,fed namralem cerd–
tudinern, concedo, &
Ge
pra:miffa in omni euentu.
certior ea aau
illo,
quatenus vt conclufio oritur ab
illa
fub racione forrnali 1¿rremitfa: fyllogiíl:iccr, cum
prremilfa habeac cercitudincrs fopernacuralem fupe–
riorem namrali,quam folum haber ille aél:us, quace–
nns concluGo, ex quo euidenter colligimr
~llud
n?n
argurnenrum, (ed fophifma Hurtado amph1bolog1ca
mucacione fuppoficionis fundari, in quo
fi
~ll:c
col–
locentur termini illius
fyllogHi.ni,íiiw dubio t?tus
pro nobis aabir,
&
lic Goliath fuo en[e
iugulab1m~,
cuius caput manibus Dauid fublamm quafi pra:con1s
A ¿ce
v~ricatis
clariracem , quam renebris offundere
conahatur, roto
plaud~ nte
orbe,
man!f~íl:abic.
.
Iterum vrges cum Hurtado, quod l1cet
reue~a~10,
·H
&
res rcuelata cognofcantur,
fine
difcurfu ,
ntl~il~minus
reuelatio efi verc principimn
immed~ate,
&
per
fe
norum per habirum fidei,ex
qua
reuelar1~ne
-
c:ognofc1rnr