Previous Page  468 / 582 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 468 / 582 Next Page
Page Background

4t.6 '

Logica

Dif

p..

l..

&

X.

De natura Demonflrationis.

Alicer refpondeo> concedendo antecedens,

&

ne–

.gando confequcns;. nam fallicas con.liftit

in

receffio–

ne

a

vero:vnde licue

in

receffu datur maais,& minus,·

v:g:magis

r~cedir

a

~iu~tate

Limana

Ma~ritum,,quam

ciu1tas

qg1tenlis; tta

m

fallitace datur magis

&

mi–

?

ns~

y

er~c~s

aut.em

cum coníiíl:at in zqualitate,, qua:

:1nd1~1lib1hs

efr,mde

eft

quod veritas nó dicat magis,

&

mmus.

Ad.

probacionem dico,iam patere ex dilhs,

ma1orem ranonem reperiri in vno,quam in altero.

--¡...~--------.-------~

Q_yA:STIO

I I I.

Ptrum

pr~fl!iffa

Jint certiores

&

euidmtiores

conclujioner

S

E

e

T I

o

I.

Senientin,

liduerfaria proponitur.

1

H~c qu~frio co~t~ouertirur

racione illius

p:mi–

riculct

m

definmonc demonfirationis polirz

notioril1111;in

qua,,

'

l.

.

Prim

...a

fencen~ia afferi~

nó oínnia pri

ncipia e(fe

cer–

ciora cocluíiombus ah e1s.deriuac2;Gc P.Hurt.in Lo–

gica.~i{~. 1 0.~e

_Demoníl:racione; feét.J.

&

probacur.

J

Pnmo,qu1a

rn

conclufione aífentimur,duas rario-

nes

eífe i_de.m incer fe, íubieétum fcilicer,

&

pra:dica–

tum, quia m pra:miffis aífenti mur illa eífe idem vni

tercio, fciJicec cum tnedio: ergo tam cerci fomus de

co~clulione,

quam de pre?miffis. patee confequentia,

qu!a

qure fonc cadem vni tercio, funt eadcm ínter fe,

cm

principio hinc

der~uatur

eui?ent1a,_quia vnio ex–

tremorurri conclufioms eíl: omnrno eadem cum vnio–

ne

ex~rcmorum

cum medio difpofico in vcraque

p_rrem1ffa: ergo eadem ratione,qua moueor ad alfen–

uendurn Pc:rrum eífe rifibilem,moueor ad affentien–

dum,

~~tru.m ~

&

r~ílbile

elfé rarionalc: patee confc.

qucnt1a,qu.1a enea 1dem obieél:um non poffurnus eo–

dem fyllog1f1po

eífe

magis,auc minus cerci:

4

Secundo eo efr aélus cercior quo plures habet ra–

ciones,quibus

ad

atfenfum verum moueamur,fed non

funr

piures raciones ad affenti"endum vtrique przmif.

fa

íimul,

q~am concl.uíio~i

: ergo vcraque prremilfa

n~n

efr cemor,auc eu1dent1or conclulione. probatur

m1~r,quia ~ice

e

lit

~naior

ratio ad aífenciendum,Pe–

tru

etfe

a111mal ranonale,quam racionale

e{fc:

rifibi–

le;ta nen nulla eíl: maior ratio

ad

affenriendum

ra–

tionale elfe riíibile,quam Pecrum effe riíibilem.,

J

_Tenio.Q,!!ia hrec conclulio Dcus eít,ram cerra,

&

e1:11dens ell philofopho,quam funt effeétus naturales;

fed hrec

COI;tclufio

eft deduéta

a

pofreriori ex etfeélu,,

ran,quam ex pra:miífa: ergo conclulio tam cena eíl:,,

quam pra:miffa:.

6 ·

Qgarro

&

vlcimo,

concluli~

cledttéta ex duobus

pri_ncip_iis

r~uelatis

efr reqne cerra, ac ipfa principi2,

quia etiam illa concluíio eft de fide diuina immedia–

a

Deo reuelata, quia qu.i imrnediatc reuelac duo

principia, eriam reuelac conclufionem illorum, quia

concluíio eíl: idem obieétum cum vcraque pra:miffa;

q~~od

vero concluíio confuse conrin.earur in pra:–

mdlis,non roll ic>quin

lic

vnum cum illis, qua: omnia

fuppono ex fecunda fecunde?.

SECTIO

1

I.

expreífa fentemia Arifrordis lib.

1

.Pofr. cap.z.. in

dé–

finicione fecunda '1emonfrracionis; vbi aic conclu–

íionem oriri

ex

notioribus prremiffis,fed ideo notior

efr prremiífa,quia cercior,claríor,& euidencior: ergo

ex

fententia Arifroc,elis, prremiífa:: funt euidentiores.,

&

cerciores conduíione.

Deinde eodcm libro&. eodem cap. leét.6. non

fo-

8

lum exprefse defendit Arifroreles nofrram conclu–

lionem> fed eciam duabus rationibus effi,cacibus pro–

bat euidenrer.

Ha:c func

verba Arifrotelis;quoniam autem opor-

9 /

tet credere , & fcire rem, in huiufmodi habéndo fyl–

logifmum quem vocamus Demoníl:rationem , ell:

~mem

hoc,quod cíl fcire ea

,ex

quibus

eít

fyllogif–

mu¡,neceffe cít non folum prrecognofcere prima, aut

omnia, aut quzdam, fed etiam magis : femper enim

proprer quod vnum quodque cale,

&

illud magis

eíh

ve

proprer quod amamns, illud

~micum

magis efr,

quare íiquidem fcimus per prima,

&

credimus

illa

fcimus, & credimus magis , quoniam propcer illa

&

poíteriora: non potefr autem credere magis qua::

íir,

qua:: non contingunr, neque fciens, neque melius di–

fpofitus,quam fcíens,íicontingic.

magis

enim necef ..

fe

efr crederc omnibus principiis , aut quibufdam,

quam

conclufioni debenrem

habere

fcienciam per

Demonfirationem , non folum oporret principia

magis cognofare, & rnagis ipfis crederc,

quam

ei,

quod Demonfü.atur, fed neque aliud ipfo crndibi–

lius eíl:,,neque nocius oppolicis principiis. Sic Ariílo·

teles: fupra qua:: fic ait

D.

Thomas.

Pofi qµam ofrendit Philofophus, qua:: font prin-

10

cipia,hic de cognitione eorum decerminac:

&

circa

hoc duo facic , primo ofrcndit, quod principia

fum

magis noca concluíione, ac primo proponit inten–

tionem dicens, quod omnia nos credimus alicui rei

conclufo:,,

&

fcimus eam per hoc, quod habernus

fyllogifmum demoníhaciuum, neccífe eft non

fo–

lum pra::cognofcere prima principia concluíionis,[ed

etiam magis cognofcere ea quam conclufionem, ad–

dit aurem, aut •omnia, aut qua:dam, quia quzd2.m

prindp.ia'

frobacionc indigent,

ad

hoc quod íint no–

t~.&

antequam pr\>bentur,non

Cune

magis nota con–

cluíione; (icut quod Angulus exterior trianguli va•

leat duos requales intrinfecos fibi

oppolit~,

ance–

quam probecur ita ignocum eíl:, licue quocfiriangn·

lus habeac tres angulas a:quales duobus reétis.

~a:·

dam vero principia Cunt,qure fratím poiica

fonc

ma–

gis nota concluíione, vel alicer qua:dam conclufio–

nes

funt,

que? func noticiffime?, vt puta per fenfum

fumpca:,fiue accepta:: ficut quod Sol eclypfecur: vn-

dc principinm,pe r quod probamr, non eít magis no–

tum fimpliciter, fcilicec quod luna interponacur ín-

ter folem,

&

cerram , licet

lit

magis norum in via ra–

tionis procedentis ex caufa in dfeé\:um: vel alirec

hoc ideo dicit, quia ctiam dixerat fupra, quod qua:–

dam principia tempore

priu~

cognofcuncur ,

qua1:_i

ccmclufio>qua:dam vero funul tempore nota

font

cu

duíione.Probac

propo~um

dupliciter; primo racioM

ne oílenliua lic> propter quod vnumquodque tale

&

illud

m~gis,

licue

li

amamus aliquem propcer alce–

rum, vt

1i

magifrrum propter difdpulum, difci pu–

lum arnamus magis, fed conclufiones fcimus,

&

eis

credimus propter prindpia:crgo multo magis fcimus

principia,

&

magis eis credimus, qLJam condufioni.

attendendum efr autem circa hanc racioné quod cau·

fa

femper eft potior effeéh1fuo:guando ergo caufa,&

effeél:us conueniunt

i.n

nomint, mnc illud nomé ma•

gis pra:dicatur de cau

fa,

quam de effcétu: ficut ignis

eft magis calídus, quam ea, q

i~

pe r ignem

cal ~fiur~r:

quandoque vero caufa

&

effeétus non conuenmnr.m

nomine

&

tune licec nomen effell:us non conuemat

caufre,r~men

conuenit

ci

aliquid dignius:iicut erli in

folc