0000747692

•

Logica

Dif

p. l

Denatura,

proprietatib~

Vniuerfali.r.

malis ,-quam'habet quodlibet indiuiduurn cum firni–

litudine omnium talium vnitatum ínter fe, nam in –

de fit, vt iptelleétus vno conceptu c:ommuni illa.m

rationem formalem concipiac ac definiar. Vnde cum

communicer foler dici ' naturam non habere ab in–

telleél:u, quod definibilis

.lit,

dicendum

dl:,

id effe

verum fundamentaliter

remoce, non autern

pro–

ximc;

vel

quod perinde cfi id eífe verum quoa<l

eífen~

tiam, qu,:1: definitione explicatur: illa enirn in rebus

anrecedie >non wero qqo

conditionern, quam re–

quirie, vr

nobis definiatur , qu.r eíl: communitas,

hanc enim habet folum per cogni tionem mentis.lra–

que dicat Caietanus quod voluerie, nos autem refo–

luciue dicirnus

parte reí folum dari piures naturas

cum fundamenro.iam nuper,ac fape explic'ato,vt in–

telleéh1s illi rribuac idencitarem,

cornmuniratem,

naruratp lic conceptam vocamus vnam fpeciem

cuí

incelleltus etiam rribuic vnitatem communem,

.fine

quod

parte rei talis narnra habeat vnitatem

formalem huiufinodi.quibus folmum manee id,quod

§.contra,& §.imo,adducit Philippus Faber;ea amem,

qure §.dices,ponit contra

fe,

nullo ponuntur : fed

ipfo íibi obiiciunrur, ve fine fund amenro -aliquam

vim habere fuam fententiam oflendat,dum

illa

dilue–

ric, arque refotauerit,

facic

§.

contra,

§.

in–

fup~r.

16+ ·

Ad Terciurn ;irgumencum refpondeo ante opera–

cionem intdleél:us, Socratem,& Anconi11m non e{fe

vnum, fed fimiles, r ione cuius

incelleél:us facit

quafi vnum in natura fpecifica vlrima, quod non po–

te!t facere ex Antonio, & arbore, quia non habent

fonilirndinem,fed potius diffimilirndinem fecundum

eífentias racione differentiarum eílencialium.

Item Refpondco ad ea,qua: afferc hic author.§.fed

contra quia; concedendo íimilirudinem ill am eíTe

parte rei,& di!l:inguo minorem ex Ariíl:orele defum–

pram,fundacur in vnitare,

identirace formali,pro–

pria,& vera,nego:in vnir.ate fundamemali, concedo,

qua: fundamenralis vnicas iam late explicara n1anet

in folutione verborum Arifrocelis, qua= contra nos

adduél:a

funt

in primo argumento. Explicatio amem

ha:c continetur in§. vocanrur autem ha: natura!, vi–

deacur ibi.

J66

Q!!od aurem relationes fimilicu dinis, auc conue–

nientire petant folum vnitatem fundamenc alem,

non formalem idencicarem, & vnitatem ínter ca,

qua: limilia Cune,& in certio in

<qUO

ailimilanrur, pa–

tee manifefie,nam fimilitudo,qua: efi in vno v.g. Pe–

tro,eíl: relatio;fed omnis relatio efi: oppofüio forma–

lis relatiua inter cermihum,

fundamenrnm, vr lace

demonllro prredicamenco de relacione: ergo Pecrus,

qui eíl: íimilis, v.g. Paulo propcer naturas humanas>

qua: funtin Petro, & Paulo, habebit calem fimilitu–

dinem in natura humana) qure eíl: in ipfo,

non in

ii?gularitate, quia racione lingularicaris pocius eíl:

d1íiimfüs, quam íimilis Panlo. Vnde natura humana,

qua: eíl: in Perro, vel Petrus in fua nacnra erit ftmilis

l1acura: humanre,qure efi in Paulo. Itaque natura hu–

mana Perri erit relata ad naturam humanam Pauli,

'}Uia íimile alceri,& relatum

ipfum funt idem:fcd

narura humana Petri eíl íimilis nacurz humana: Pau–

li:ergo ha:c natura eíl: formaliter,realicer,

verc re–

lata ad illam : ergo oppoíita relatiue

,íer~,

realirer

refpeél:u illins ; fed vnum oppoíicum realirer noºn

poreíl: bah.ere identirarem ,

vniratem cum alio

......!::.

in ea ratione , qua opponunrur realicer relatiu c

(

quod adeo verum eíl:, ve edam in diuinis. vbi tanta

idenr_itas,&

~mplicicas

damr,íhrim,ac re¡;eritur op- ·

poíino

~e~au~a,

inter quos tal is oppofitio darur,

derur

d1íhnlbo

realis fine vlla idencitare incer eos

terminos quacenus relatiui func) eroo natura Pauli

difünguitUl' rc:aliter

natura

Petri1&t>c

contra,& hoc

formaliffime , quia funt

fund~menta

relationum

vnius refpeél:u alterius, & quatenus fundanc tales re–

laciones ad inuicem terminatas ; fed ea, qu<r diftin–

guonrur realicer, non func idern realiter, nec vnum

fod

plura,diuifa: ergo tanrum abeíl:, quod .Gmilitndo

vnins ad alcerum petar pro fundamento vnicacem

ín–

ter illa, qua: fimilia

font,

qu ·n

pocius pecar fundad

fupra pluralic;icem,diíl:inél:ioneín, & diuifionem for–

malc:m: ergo quando Arifioreles aíferic , fünilirud·i–

nem fundari fupra vnicacem, non loquitur de vnira–

te,& i<lentirace formali,fed de vnitate fundamencali,

quée

pluralicas eíl:,& Coluro peri

conuenientiam,hoc

eíl: quod Petrus

lit

homo, ficut Paulus eíl: homo,hoc

eft,

C]UOd per fuas encitares

fine

principia, non di.ffi.

milium, fed ftmilium operationum, ve lace fopra ex–

, plicui; difl:inguitur aurem íimilitudo

di.ffimilimdi–

ne,non in hoc quod hrec ·pluralicarem petat pro fun–

dameqro,illa vnitatem quia potiusconueniunt in

ha–

bendo pro fundamento pluralirarnm ex

quod am–

bir oppofitiones

relatiu~

Gnt,fed in hoc,

q~10d

diffi–

milirndo petar pro fundamento difconueniendam

duorum,hoc efr,quod

illa duo,

in quibus diffimilim–

' do

~xifüt,

Gnt per Cuas entitates principia diffimi–

lium,

diuerfarum operationum. Sirnilitudo aurcm

principia plura fimilium,

non diuerfarum opera–

tionum ex qui bus faluca manent ornnia, qua: Phili p–

pus Faber adducirconcra nos in toco illo

§.

fed

con ~

tra. qnre folum innitebanrnr requiuocationi illius

' principij fumpti ex Ariíl:orele, nimirum, Gmilirn di –

nem fnndari fopra vnitacem;quia autem luce clariffi–

ma explicationis tenebrre illius requiuocation is ex–

pulf~

funt,

euidenriilime c0rruit cota illa inanis ma–

china argumenti Philippi Fabri.

argum~nrum

Ludouici Rodríguez po.litum in

§.fequenre, Deinde; eodem modo refpondemr, quo

refponfo eodern modo c0rruic atgumenrum,quo cor-

r uir argumenrnrn Fabri;conuenientiaenim, feu fim í–

lirudo,quz efi ínter Perrurn,& Paulum,non eíl:,qu ia

decur aliqna t\atura communis vna,

eadern in cer

vrrumque, nec quia natura Petri negatiuc potuerit

communicari Paulo,quod eífe chyrna:ricum fupr a la-

te demoníl:rauirnus feél:.

huius qu::iíl:ionis contra

hunc aurhorem, fed folum quia Petrus, & Paulus ita

habenr, vt Petrus

.Gt

horno, ficut Paulus, & quod

iíl:i

Gnc fecundum fuas enticates principia non diili–

m ilium,fed limilium operacionum. '

Ad quarrum refpondetur, negando fuppolirum

168

rnaioris fcilicec 'quod

parte rei de_tur vna natura,

non enim dantur niíi rnultz realicer. diíl:inltéE

vnicuiqne non repugnat habere aliam firnilem in en–

citate>qua: non repugnancia vocatur communi.cabili-

tas fundamentalis,non in vn¡i natura,fed in pluribus

realicer diíl:inétis.

Secundo refpondétur diíl:ingu;,ndo maiorern, na-

169

tura de

non eíl: indiuidua, id eíl: coníiderata fecun–

dum fua pra!dicaca e!Iemialia pra&ifa in ordine ad

fcientiam humanam, concedo. natura de

eíl:

parte rei,feu potius naturre non funt de fe indiuidure,

nego rnaiorem.Irem negarnr, quod in natura ipfa, ve

eíl:

p:icte rci decur aliqua aptitudo poíiciua,& realis

ad piures indiuiduaciones: fed folum datm in natura

Petri, v.g.

~xiíl:eme

non repugnancia, ve habeac con–

fortium alterius nacurre íibi fimilis,& inde prouenir,

quod

~1atura

dicatur comrnunicabilis ,

quod talis

narnra non poffic adrequate concrahi per vnarp diffe–

rentiam indiuidualem , qure loquutiones, fi . ad pro–

prinm feníum reuocencur nihil aliud fonanr , quam

non repugnare, ve indiuidua huma·na plura Gmilia

poffinc fieri

Deo,fed potius repugnare folum vnum

poíl'e produci ab ipfo.

. .

..,

Tandem noto id,quod docuit P. Súarez. 111m1rum

1 °

in lrninfiuodi arournentis facile co1"1mirti <l!guiuoca-

tionem,