Previous Page  281 / 582 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 281 / 582 Next Page
Page Background

~reíl:.

XI.

De

Vnitate

cómmunl.

, i39

ionem,argumentando ex m0do concipiendi noílro,

&

ex

vfu

verborum,quibus lignifica.mus res vt

a

no- .

bis concepras

ad

res

ipfas

prov

t

in

fe funt,

diítinltio–

nem rerurn ex diílinétione fecundum racionem col–

ligendo, quo<l eíl fallax

argQrt1en~um,

quod contin–

gir in hac argumenratione aduerfariorum ,

&

íic re–

fpondeo,heminem

ve

lic Gg11ificarnm,& concepqHn

non dicere ex fe,neque

includ~re

in fua racione eífen–

tiali indiuidualem differentiam aliquam ( hoc enim

fonat

panícula illa

de

fe)

ve argumentum reétc

pro–

bar,

& patee, quia feeundam rationem ab omnibus

:illis pra:fcindirnr,

&

per plures huiulinodi differen–

ti~s

fecundum rationem contrahi,& dererminari po–

tefr. Vnde relte concludtrur, aliquid debere addi,

·qnod Gr extra elfenriam hominis fic concepci, vr

fin~

gularis fiat,nego tamen,hoc addirum eífe realiter,fed

folum per rationem , qnia tale additum non diíl:in–

g uirnr

a

parre rei ab ipfa natura hominis 'cum natlJ""

ra hominis non reperíarur in re ita communis, & ab–

ftraél:a,Gcut per

1

inrel_leétum concipitur.

1

7

1

Si aurem d1cas, quod efr de eífe1:itia,

&

quod ell ·

extra, eífenciam difi:ingui debere,

ex

natura rei ,

&

non

tanrum

ratione , dico duplicirer , incelligi

poffe ali

quid

eífe extra e{fentiam : vno modo fecun–

dum rem • feu conliderando res ipfas prnvt

funt

a

parre reí. Alío modo fecundum rarionem pra::cin–

denrem

vnum,

ab

alio ,

quamuis

in

re

p~cifum

non

Ge.

17.z.

Priori modo verum eíl:, prérlércim in rebus finicis

quidquid

a

parte rei efr ,extra eífentiam 'debere

e!:

natura reí di ílingui

ab

illa, quia non poteíl: aliá ra–

tione dici extra eífemiam eífe; nego tarnen hoc mo–

do

hceccecirarem aut fingularitatem,

v.

g.

Perri elfe

extra eífentiarn hominis ve in re ipfa exiíl:encis: nani

horno in re non exiíl:it,niG in _Petro,Paulo, &c. &

irt

vnoquoque propria eius differentia efr de eífemia

hominis

ve

in ipfo exiíl:enris.

17

3

Dices,inde Cequi hominem in Petro, & Paulo

dif-

ferre eífemialirer;feq Perrum)& Pauium non habere,

eandem eífentiam.

174

Refponderur,

11011

habere eandem realirer , ca–

men habere eandem rarione, quod in re

nihil

aliud

eft~

quam habere fimilem,

&

quia differre eífenriali·

ter fub his verbis non figrnficat tanrmn realem di–

frinél:ionem cífentiarum:fed negar eria111 eífentialem

iimilirudinem,

·ic

conuenientiam atque adeo vnira–

tem eífentia: fecundum rarionem ; ideo Gmpliciter

non concedimr differre e!Tentialirer ea,

qu<E

folb

nu–

mero differunr, tamen

G

illa.

verba folum

in

priori

fenfu fumerenmr, verum

eífec

Perrum & Paulum

effentialirer differre, iuxta quam íignificarionem ne–

garnus in Deo, Pat,rem) Filium

&

Spirirum fanltum

differre eífentialirer , quia nec differentiam eífentia–

lem habent, nec diílinétionem c!fentiarum.

J

7

J

Poíl:eriori aurem modo, fcilicet fecundum pra:ci-

iionem rationis dicirur eífe extra eífentiam conce–

prus obieétiui omne id,

fine

quo faluari potell: talis

ratio concepta,

&

hoc modo non eft neceífe , vt id,

quod e'ífe dicirnr extra eífentiam,

fit

diílinltum

ex

natura rei ab alio, fed fufficit,

quod

racione diíl:in–

guatur,quia illa propoGcio excra non íignificat: abfo–

lute eífe exrra rem

a

parre rei , fed eífe extra conce–

prnm,feu effe extra rem

ve

conceptam.

JI76

Ad

vlrimum difringuo prirnam parrem maioris,

íi

·non darencur natura= communes,ram formaliter,

quam fundamentalicer, concedo; íi non darentur

formalirer , dum tamen dentur fondamencaliter,

nego. Vnde cum detur

a

parte rei communitas natti- ,

r:.e

fundarnentaliter, inde

eft,

quod

po{fü

dari diíl:in–

ll:io fpecifica inrer naturas cornmunes, etiam funda–

menral irer & ficm

a

parte rci non darur communi–

tas formalis,

&

identiras, feu vnitas communis for-

m~füer;

ita íimilirer non datur cliíl:inél:io formalirer

fpecifica, & communis, qua: fondacur in tali vnitare

nacurarum.

Ad argumentum Caiecani neganda ell: maior;

17j

quod vnicas numerica

lit

fola carencia diuilionis rna–

rerialis,& formalis, caremia dunraxar diuifionis for–

rnalis, nam carencia negatio eíl: vnitas vero ,non

fo;.

lum dicic forrnaliter

negatiom~m,

fed

eciam epdca-

tem policiuam pro formali , cum definiarur, dicen-

do,. vnitas

dl:

encitas indiuifa. Ad minorem illius ar;.

.gurnenti nego Petrum

&

Ioannern ·carere diuiGone

formali, ve fupra lace diltum

cíl:,

licet

hrec

diuiGd

non dicatur fpecifica proprer raciones iam

ñúper

di–

étas;

qúia c;liuifio , feu difl:inétio fpecifica non foluhi

dicit difl:ingui eífcntias, fed habere diffimilicudines;

tum autem dicicur non diílingui fpecifice, foluni

verificarur, Pecrum,

&

Paulum non eífe diffimiles

fecundurn pra:dicata eífenrialia. Vnde reéte colli".'

gemus eífe limiles, non aurem eífe vere vnum,

quod

,inrendebac Caietanus, quia nulla vnitas ve re inrer,;;

ucnit ínter naturam Perri,& Ioannis ve iam

diximus~

fed folum conuenientia.

____________

..;,..

______

~

Dvn1vM:

A

p p

E N D 1

:X.

Vtrum

detur

a

parte rei

Vniaerfa/e

formal1ter.

S_Eét10

t

P.

Rima fenterrtia a!fere1is,natur!ls corrimunes

fub-

i

franriales prrefertim fpecificas exiíl:cre per

fe

fe–

paratas

a

íingularibus

&

tiihilominus eífe formalirer

Vniuerfales refpeél:u illofüm, ac

de

ipfis formaliter

pr~dicari

canquam conílituriúa eífentialta illorurrl

amibuicur ab Ariíl:otele Platoni: fed adeo eíl: abfur–

da hzc fentenda ,

&

tam incolerabile delirati1en–

tliril

a

Doétoribus iudicarnr,vt ab illa D. Augufiinus

lib.ü. 'de ciuitate Dei cap.16. .

D.

Iuílinus tnarryr iri

orario péren.:ad gentes. f?iuus Thorn. opuC.10. lil:i+

cap+cam fapienrem philofophum títpquam ab

igttoª

minia! nota a:quo iure voluerinc vin'áicare. ,,

Secunda (ententia aíferit, dad

a

parte rei Vriiuer-

z.

falia formalirer exiftentia in indiuid'uis.hanc fenrtn–

tiam defendunc Antonius Andreas. IÓannes Monlo–

rius fpeciali difput. de hac re. cap.

J. &

6.

Tromb~ra;

&

alij.

,

.

Probacur primo ; natura humana ex fe non

eft

in

~

éommunicabilis pluribus:ergo

ex

fe

eíl:-communica–

bilis,

&

ante operacioüem

iütelle~us

cqmmunica–

tur rnulris fingularibris: fed eífe Vniuerfalem ídem

eíl: quod

eífe comrnunicabilem multis :,ergo ex

fe;

&

ante operationem ipcelleél:us erit

Vníuerfalls.Ma

iorem ita probo.

íi

natura ex fe non eíl:

corinnunie~,bilis rnultis:ergo de fe eíl incommunicabilis; fed eífé

incommunicabilem ell eífe fingularem : ergo ex fe

eric fingnlaris,quare nullo modo poífet 6eri Vniuer–

falis;quod eA: falfum .

. Secundo, Vniuerfalia dicuntur ingenerabilia,

&

4-

incorruptibilia;

fed

condiciones

i~re

fum

.reales:ergo

conueniunc nacuris ante operattonem

r

i

1

ntelleél:bus; _,,,

quare ame illam

etun~ re~licer

Vnioena.

_es.

pr~

a-

tur minor, quia fcrenrn:e

funt

de nacuns reahd

bus,

qua:

non generancur, riequecorrum–

pltntur

nifi fecundllm

·el.fe

reale,

quod

habenr.

SicT10

I