Logíca _
Diíp.
l
I. "
Ve natvtra
,
f3
proprietatibu.r
Vniuerfalú~
hxcceitatem: ergo natura humana eíl: indiuidua, &
íingularis. ·
indiuidua eiufdem naturz comrnunis: ergo non mul–
tielicarnr in plures ornnino
~~iles
íibi,
~um
homi–
nes communes limiles hommr communi non
di:n–
tur.
minora ce damr. alioquin non effec eadem rea–
litas in Perro,
&
Paulo, fed diuerfa. lcem illa non eft
vna fpecie, quia fpecies eft realicer 'diuifa in fingulis
indiuiduis , ha:c
autem
per re non eft:, nec poceít.
Nec per Perreitatern
fit
íingularis:
cum
quia
a
fo
ha.–
bec repugnamiam ve diuidarnr, tum quia Pecreiras .
illam non multiplicar, fed illam afficic,
&
determi–
r1ar.-
nec proprerea
illa
humanicas accípit in fe
ipfa
diíl:inél:ionem , qua.muis curo diuerfis h.-ecceicatibus
efficit plura compoíic:'l. Hanc arbitror Mecaphyíicam
dernonfhationem contra hanc [encenciarn.
4 8
~cen~m
eadem nacu:a Drni_na 0ngularis , qure re-
penrnr
10
Parre, repemur euam in Verbo :
&
Gene
eadem anima qua: reperitur incapite, reperirnr etiam
in corde: eam aucem vocari vnam fpecie, & non nu–
mero , efr improprim1?, nam ficur Petrus non poreíl:
diuidi in piures
Perros ~
ita
neque illa humaniras in
piures humauirates , quia cota illa inregra,
&
fine
fui multiplicadone repericur in Petro,
&
in Paulo,
neque per Perreic.acem,
&
Pauleitacem illa multiph–
cacur., fed eadem aflicirur Perreitate,
&
Pauleicate:
ficut corpus non multlplicarnr ex
eo
quod recipiac
íimul plures formas , neque anima ex
eo
quod
limul
afficiarur plnribus vn1onibus, neque natura Diuina
ex eo quod triplici cerminetur hypoíl:aíi.
49
Dices fecundo, naturam diuina.m non indigere re-
lationibus, vt fiat lingularis, fed
ve
confiicuat perfo–
nas,
& .
animam indigere duabus vnionibus non ve
fit Jingularis, fed vt coníl:ituat duas parces, fecus ve–
ro.humanitarem, qllre indigct Pecreicate,
&
Paulei–
tate, vt fiat lingularis.
50
Concra. Natura Diuina
>
&
anima rationalis eo
quod
non
mulfiplicencur in perfonis,
&
in parcibus
funt lingulares; fed neque hmnanitas mulciplicacur
in
fi~gularibus,
quia eademrnet humanicas afficicur
Petreirate,
&
Pauleitate,quin ipfa realiter diuidarur,
vnde non multiplicatur homo fed mnltiplicantur Pe–
crus,
&
Paulus, quia in illis multiplicantur hreccei–
cares ; quaproprer ha::cceirates non requiruncur, ve
naturam reddant fingularem,
quia
ha:c per fe eíl in–
diuilibilis in piures,
qua!
fine idem adrequate cnm
illa : ergo pra:cifa
a
Pecreicar~
eíl: indiuidua. patee
confeqnentia, quia fine Petreitace per fuum conce–
pcum e!t
~ndiuiíibilis
:
tune
íic: per fe eíl: indinidua:
erg? per fe habet vnicatem lingularem : ergo
a
Pe–
tre1tate non accipit indiuiduattonem ,
m~gis
qnam
natura
Dinina a perfonis. Pecreitas aucem ,
&
Pau–
leitas immerito vocantur ha:cc.::eitates: ad illas
diíl:in–
guendas
a
natur~
comrnuni: curn eadem natu ra
lit
h:;ec:
igirur
iuxca hanc
Cencenciam
non datur com–
mune tale
a
parce rei.
5
I
Dices, ideo nacuram Diuinam effe indiuiduam
quia non communicatur indiuiduacionibus,
&
íin~
gulariratibus, cum autem narnra illa humaria com–
municecur indiuiduis ,
&
íingularibus , ideo non eíl:
lingularis, & indiaidua.
S
2
Sed
co.mr:primo, ideo natura Diuina non poreíl:
comm~ntca~t
pluribus indiniduis quia fingularis eít:
ergo al1a rano
redde~1da
eíl:,
quare
fir
fingularis: fecl
non eft dabilis alía, nifi indiuifibiliras illius naturre
in
alias naturas Diuinas limiles ,
&
indíuifio
in illas
ºd
,
nam
1
em eft indiuidunm, ac indiuifum in hoc
fen-
fu,
vnde cum natura Diuina
lit
indinifa in eífe na–
-turoe
&
non habeac pluralitacem
in cífe
Deicatis,
li–
ce~. h~b~ac
pluralitatem perfonarnm, eíl: fingularis,
&
indmtdua natura: fed natura eciam humána eíl: im·
parcibilis in alias naturas humanas, arque indiuilio–
nem habet in
elfe
naturre humanre, & nullam habet
pluralitatem
in ca ratione,
licet habeac pluralirate
Contra
fecundo, quia qureliber relatio Diuina,fcu
J
3
perfonaliras increata eíl:
íing~laris ~
&
indiuidn_a: fed
natura díuina communicacur plunbus perfonis,
&
perfonalitatibus;ergo communi.catur pl_ur.ibus
ilng~laritatíbus,
&
indiuiduis: fed
ideo ab illts
no i1 acc1-
pic
úngularitatem,
q~ia iam. h~~et_
in
fe
_illam, ex eo
quod
efi indioifa,
&
irnparnb1hs
m
ranone
n~tnrz
diuinre : ergo licet narnra humana commumcerur
pluribus fingularicatibus,
~
indiuíduis,
_pote~ic
elfe
in
fe indiuidua,
&
íingulans,
8t.
de
faéto Ha em, fup–
poíico quod eíl: irnpartibilis & iudiuifá in racione na–
turre, ex
quo
fequecur., quod ralis natura non acci–
piac foarn
indiuid~acionem
,
&_
fingularicatcm ab
ha::cceitacibus, quia
ex
fe habec 1llam, ficut nacura
Diuina habet íingularitatem )
Vt
difünguítur arela-
tionibus.
\ ·
Confirmacur, quia illa natura humana ver
e
exiíl:e-
5
4
rct per propriam exiíl:entiam
di~inél:am
a
fingulari–
tatibus: ergo effet ex
fe
íingulans. Antecedens docet
his ver bis Ludouicus
Rodng.inLog. q.
1
.art.2.concl.
vlt. natura communis in illo priori, quo Gngularitati
pr::eintelligitur, habet
exiíl:entia~ co01mu~e~ ~bi
propriam ex narnra cd ab exiíl:ent1a fingul an d1íl:rn-
llam:
Ge
Doél:or;
&
probacur, exiíl:encia eíl: quid
cmn effentia idencificatum: fed
natura
communis in
illo priori habec effentiam , & entititem
difl:i oél:~m
a
fingulari : ergo. fic
ille.
Prnbacur
cot~feqllen_na,
quia omne quod exiíl:it eíl: Gngulare;
fed
1llu~d ex1íl:e~
rec diíl:inl't:llm
a
fingularitatibus: ergo eefec hngulare
diíl:inél:um ab i!H's. probacur illa rna1or , quia orno.e,
quod exiltic, terminar aél:ionem lingularem Dei
pro–
duél:iaam illius ; fed omne, quod terminat aétionem
huiufmodi efr íingulare: ergo. hrec minor
lic
prob~
rnr. q¡.¡ia aél:io lingularis
eíl.
modus fingularis,
&
mo-
dus lingularis eíl: modus rei lingularis : ergo non
dl:
rei Vniuerfalis, incer modum enim,
&
rem , cuills eíl:
modus darnr
pro
portio mutua,
&
íic res Vniuerfalis
habet modurn Vniuerfalem, vnicatem nimirurn,
&
fubílíl:enriam communem, & res lingularis non
po-
teíl: habere modum Vniuerfalem ,cum modus fequa-
tu1 rern, cuius eíl: rnodns: ergo modus fingularis
fo-
lllln eíl: modus rei fingularis : ergo non poteíl: conue-
nire aél:io fingularis rei, feu naturz niuerfali, quia
modus vnius reí conueniret alceri ' & fepararecur
a
re, cuius eíl: modus, Gquidem exiíl:eret,
non
in pro-
pria re, fed in alia; fed modus ex fua natura quatenus
dillinguimr a re petit infeparabilicatem
a
re cuius eíl:
modus: ergo.
.
Confirmarnr fecundo,
&
probacur id ipfom omni-
5;
bus argumcntis
>
q.uibus probauimns fupra concra
Scocum
(
qu:Eít. vcrum vnirns formalis diíl:inguarnr
ex
natura rei
a
fingulari vnitace
)
illam
v_niratel~
effe lingularem fine
illa
fingularitate,& quacenus
di–
íl:ingllitur
ab
illa.
,.Secundum, in quo coofillit myíl:erium Ttinicatis
56
cíl:, vt Pacer recernus communicet verbo Diuino fu,am
diuiniratem non communicando fuam paternitatern,–
feu perfonalicar-em qux eíl: idem re aliter cum Diui–
nitace, licec in fencentia Scoti diíl:in guacur ex natura
rei
a
Diuina nan1ra ;
fed
eciam Deus communicat
fuarn fubíl:antiarn viuentem imelleéHuam Angelo,
non
co~municando
rationem increari
illi ,
qu:E
eft
idem realiter cum tali gradu, liccc in fententi d Scori
diíl:inguarur ex natura reí ah
ill-G.-
I-rem
Pecrus com–
municat cotarn foam etfenciam Paulo filio
foo,
non
communícando iili foam indiuiduationem idendfica–
tam realirer cum etfencia: ergo in creacis darnr ro–
tum,
&
integrum myíl:eriurn Trinicaris .
Tercio principalicer probarnr.
Impoffibile
e~ ,quod
57
cadem realis
encicas
fit
a
parce rei creara,&.
a parce:
re1