0000747692

Logica Difp. I

De natvtra,

proprietatibu.1

Vniuerfalú.

Non eniln hoc poreíl: dici, quia in fententia P .

Hmrado denominatio extrinfeca

forma reali non

eíl: proprie ens rati.onis, vt patet

e.x

d~fp.

19.

M.er.

felt.

1 •

vbi

his verb1s probat, denommat10.nes extrm–

fecas etiam

cognitione im:elleél:us

e{fe

ens reale,

non rationis, id quod,a parte rei habet

eífe

phyficum

elt

ens reale, fed denominado a cognitione rationis

haber effe phyíicum a parte reí, ergo non eíl: ens

ra–

tionis fed reale;&

§.

3.contra,cognitio Cub eadem ra–

tione formali,

fub eodem concepru coníl:irnit vná

rem incrinfecc,& aliam extrinfoce,fed

eít intrinfe–

ca denominatio potencia: eíl: ens reale,ergo etiam vt

extrinfeca eíl obieéto erit realis,non rarionis, quod

late probat fubfeét.l.a §.13.vfque ad 18.inclufiue,

fubfeél:. ,. lace prob;it hanc veritacem effe cle mente

D.Th.pr~

cipue

§.5

.ergo in fementia D.Thom.per re

denominatio extrinfeca

cognitione licct lariffime

poffir dici

ens

rnrionis, vt tu probas difp.1. Logica=

§.

vfque ad

8.incluíiuc, níhilominus non poteíl:

dici propríe ens

ra~ionis,fed

potius propric ens reale,

feél:.

.clífp.

Mer.

§.

in fine probas & difp.1.

Logicre.

§.44.

Sed

Th. h1c afferit vniuerfalirarem non

effe

ens

re2lc,fe<l proprie ens rationis;ergo D.Th.non inrelli–

git

pro

ente racionis, quando loquirur de Vniuerfa–

lirate,fou inrenfione generis,

fpeciei, &c. denomiA

nationem extrinfecam

cognitione, quia ralis deno–

rninatio improprie dicitur ens rationis,& lato modo

tale ficut ipfa cognitio intellellus) quia eíl:

racione

dicitur rationis, [ed quod impropric eíl: tale, non di–

cirur cale abfolutc, Gmpliciter

fine addiro, quis

enim potell dicere floriditatem prati

dfe

abfolutc,

1implicirer, & fine addito rifum,

hominem, quis

íimpliciter,& abfolute dicet, efle arborem inuedam.

tandem quis abfolutc poteric a{ferere Spirfoum fan–

él:um e{fe c0lumbam?certc nullus,quh

h~c

lato,me–

taphorico,& apparenti modo conueniunt rebus

pro–

priis; ergo

O.Thom. abfolure,

fimplicic~r,

fine

:addico vocac vniuerfalicarem ens rarionis; ergo eui–

denrer fequitur

ibi

de ente rarionis non lato modo

fed propriiffime loquurum fuiífe.

Vrgerur, q,uia minus eíl: vocare rem metapl

rice,

modo ralem abfolute fine addito ralem, · am

dicere propric e{fe talem,vnde minus errarer,qui

qi–

cerer,homo efl arbor,Deus eíl: ignis,eft fol, quam

di–

cendo Deus efr proprie ignis, horno efl proprie ar..

bor, fed Diuus Thomas abfolutc, & fimpliciter do–

cet vniuerfalirarem e{fe proprie ens rarionis;ergo

ibi

non loquitur de ente racionis lato modo vr ett deno–

minario extrinfeca,

fed

potius rigorofiffimc de ence

rationis proprie

lhiétc, alias c:rrarer Diuus Tho–

mas

confondendo res proprias cum impropriis,ficut

errarer qui diceret Deurn non folum effe folem iu–

íl:itiée, ignem confumentem, &c. fed etiam proprie

Solem,proprie ignem; ne ergo hos errores Angelico

Doétori cribuamus, dicendurn eíl: fecundum men–

rem Angelici Doél:oris Vniuerfaliratem

eífe

fi-

él:um per inrellell:um, & in roto rigore ens rationis.

Declaratur amplios hoc>quia dum conrrouercimr

aliqua quadl:io in rigote Metaphyíico, vt ha=c'; an

Vniuerfalitas

fit

ens rationis vel reale?debetof>timus

Doétor,& Magiíl:er, fine vlla a=quiuocatione,(ed po–

tius cum maxima diíl:inll:ione refpondere inrerroga–

tis;alias dum velic docere,confunderer,v.g. fi qu::ere-

r~m~s

cognitionem intell'eétus e{fe el'ls reale, vel ra–

tloms fill:um,

& apparens,

D.Thornas huic inrer–

rog~tioni

reíponderer, abfolurc, firnplicirer,

fine

addtto

effe e

ns rationis,ex eo folum,quod lato modo

fole~1t

op.er

ationes~

intelleé\:us vocari ens rationis.

cene e

qmde

m contunderec miniméque docerer,

loco

0~1mdendi

c\ar.itatem,

lucem magiíl:erij

in–

tdlell:m,

pr~culdLlb10

tenebras,

obfcuricatem

of-

fonc.lc:

ret menti,& multo rnagis illas offunderec

di–

ceret intellell:ionem

effe

propric ens

rationi~,

tune

enim non folum confuse,fed etiam

f~lso

loquererur;

ergo íimilicer

interroganti vtrum vniuerfalitas

ens reale vel rationis? refoonderet D .Thómas,Vni–

uerfalitas eíl: propric ens

r~tionis,

fumendo illud

pro

denominatione extrinfeca

cognidone reali.,

qua=

lariffime,

impropric vt ita dicam vocatur ens ra–

tionis, cerrc fine dubio falso loquerernr D.Thornas,

ne ergo hoc abfordum attribuatur tanto Doél:ori di–

cendum eíl: vniuerfalitatem in fcnrentia

D.Thom~

effe íl:riél:o

m~do

ens rationis,ac proinde tnale inter–

pretad ·ab aduerfariis.

Hoec femen tia etiam

eíl:

cxpreifa Ariíl:ocelis 7.Met.

vbi afferit intelleéh1rn eife qni facit vniuerfalia,

idem repetir. Primo de anima text.8. vbi ait Vniuer–

fale nihil 'effe aut poíl:erius effe,id eíl:, poll intelleétus

operationem fingentern in narnra inrentionem, feu

relationem rationis per quam natura ipfa per rno–

dum fuperioris refertur

fua inferiora,& coníl:itui–

tur in

eífe

Vniuerfalis formaliter, vt ibi D.Thomas,

Alberms Maanus, & omnes alij intelligunt; & pro–

prerea dixit ibi commentaror intelleél:um tribuerc

vniuerfaliratis rationem,& intentionen1 rebus,&

1 2.

Mee. commenro

ait Vniuerfalia apucl Ariítotelem

effe colleéta ex particular!bus in inrelleél:u, qui acci–

pit ínter eaconGmilitudinem,& facit ea vnam inren–

tionem,

commenro 27.docer Vniuerfalia non ha–

bere e1fe extra animam, & commento

18.

inqui

c de

paniculari non

fit

demonfiratio ,quamuis illud

r.an–

tum

íic

res in rei verirate, pro hac fententia ciramr

Darnafcenus lib.

.de fide cap.11.vbi

ait~namram

aut

la cogitatione

co~templari,

aut in omnibus eiuf–

dem fpeciei hypoíl:afibus quas coniungic, aut in vno

indiuiduo tanrurn,

vbi

per naturam fola cogiratione

contemplaram intelligit naturam vt vniuerfalem,

vniuerfalicace rationis formaliter confütutam,

C)UO–

modo ait non exiíl:ere,fed cogirari tantum:in indiui–

duis auc dixit exiíl:ere, vel in omnibus fecundum to–

tam latimdínem fuam fpecificám,

realirer exiíl:en–

re11l)velin vno tanmm,quod refpiciens D.Thomas

2.q .29.art,6.& 7.ait naturam fecundum

neque vni·

uerfalern,neque fingularem

effe;

inrentionem aucem

vniuerfalitatis eífe ab intelleétu, quod etiam dixerat

opufculo de ente, & effencia,cap+ Hanc fententiam

fine concronerfia docent omnes antiqui, prrerer now

minales, quos fequimr

Hurr do (

vlrimo huius

veíl:igiis infül:i't

P.Arriaga)~

o in Logica qua

=fr.2.de

Vniuerfalibus, Caieran

, Capreolus Sopcinas,

Ia–

uellus, item Du nd1·Am 1.A!gedius

creteri.

Imo

meo videri_!/. et huic n0íl:rre femenri:e

lu-

men Ecclefire

Cl]"

ubicus Doél:or Diuus Auguíl:inus

lib.8J.qurefüon- m quzf.96.

lib.3. de ciuitare

cap.

28.

Vbi excuf.- Plaronem

calumnia, qqam illi im–

pofuerat Ari oceles, dicendo ipfom tríbuiffe naru-

ris vniuerCficatem

pari:erei,quia diuus Augufünus

maximu·' effc: abfurdum cogitabar concedere rebus

parr. rei exiíl:entibus vniuerfalitarem formalem

real,

,íiue imrinfece exiíl:entem in ipíis,Gue extrin-

cognitione , quia fanél:us Doétor nullam

a·

am vniuerfalitatem poterat intelligere njfi eam

,\uée formaliter" fita eíl: in proprHffimo,& rigoroíiffi–

ente rationis; ergo noíl:ram fententiam fine _du–

biratione

cuemr,

ac defendit tniraculum

fapi~ntire

ugufünus.

T 1

c...A

uilf1mnia _rniuerfalitatú li6er¡_itnr

P.Suarez.

Nºn

potui non mirad dum incidir in han

qua:-

füoné

P.Hurc,eo qnod

P.Francifcú

Suarez tam

finiftre