~xft.
I I.
~~fit
ejfentia,
f5
definitio VniuerfaliJ;
,
quo cum
ipfo
idemcificarur, prrec.ipue in rebus crca–
t is,vbi non datur infinitas Trininatis diuina:.
7
Alio ergo modo ex eodem myíl:erio beaciffimce
Triniratis ptobatur
a
poíl:eriori debere nar.uram ha–
bere pluraliratem in
fe
ad hoc,vt
fü
Vniuerfalis,nam
ideo fecundum orones natura diuina non
eíl:
Vni–
uerfalis, etiamli cribus perfonis realicer diíl:inétis
iit
communjs,quia non plurificatur in illis,fed eadern
prorfus natura eíl: Patris,Filij,& Spiritns fanél:i;vr:ide
Pater non eíl: alius Deus
a
filio, nec filius ab Spiritu
fanél:o, at
íi
conferuando incluGonem, & vnitatem
plurificari poílet
in
tribus perfonis , quernadmoduni
natura humana in Petra,& in Paulo plurificacur, ni–
hil
illi
dee!fet
ad
rationem Vniuerfalis, quia
elfo:
vn~.
natura,íicut humana,& in multis,& apta przdi–
can de multis, ergo prrediaa mulriplicatio,
&
pluri–
ficatio natura: necerfario eíl:
ad
rarionem,
&
eífen•
tiam Vniuerfalis.
s
ltern
a
priori fic declaro prcediél:am condidonem;
nam Vniuerfale
efl:
totum refpeél:u inferiorum qua=
vocantur parres porentiales: ergo illud eíl: diuiíibile;
&
multiplicabile
in
inferiora,eíl enim de racione cu–
i
ufcunque totius,quod habet parres>etfe diuiúbile in
parres,quas continer, &
id
voluit Porphnius, quan–
do dixic indiuidua participare fpeciem,& fpecies par
u
ticipare genus,p:Hticipare autem nihil alind efr,quam
parrern accipere,& habere ab illo,quod participarnr,
fed
habere parrem ab aliquo,& accipere illam,cíl: di-.
uidere illud in illas parces,qu·a: accipiuncur,quia non
potefl: accipi pars ab aliquo, quin 1lla pars diuidatur
a
toto~ergo
omnia inferíora,
fi
accipiunt partem na–
tura:
Vniuerfalis,diuident illam; ipfa enim inferiora
func
partes non ad modnm parrium quancitatiuarum,
fed ad tnodum partium potentialium , in q.uibus in–
uenicur imrinfece rota natura Vniuerfalis, &
de
qui–
bus przdicarnr necelfario,hac ratione multiplicanda
erit natura Vniuerfalis, ex quo euidenter colligitur
non polfc cum hac fecunda condicione communica–
tionis fiare vnirarem,& cq_nferuari illam,íicuc impli–
car tornm integrale conferuari vnum,& in partes di ...
u idi ,& vnum tranfcendencale femare vniratem tran[.
cendencalem,
&
in panes tranfcendentales diuidi,
implicar enim contradiél:ionem vnam rem eífe vnam,
&
eífe multa,dinifam,& indiuifam íimul,nam vnum,
& multa diuidnnt ens,& íicut animal diuiditur in ra–
t ionale, & irrari<.male, ita
ens
iii
vhum,
&
multa,
er·
go licur repugnar i<l
dfe rationale, & irrariot1ale,
ira repugnar eandem
e1.
~
atem fimul vnam,
&
plu–
res;condiriones ergo, quce .
aI-iquibus ad
Vniuerfa~
le requiruntur, fcilicet, natu. "
in fe plurificari ,
&
confe~uare
vnitarem font impol.l
iles, & ex hac ra–
ti~ne
colligirur euidenrer imph1. re comradié\:io–
nem elfe in rebus realiter Vniuer
á. •
9
Secunda
Concluíio.
Cztera: defim 'ones
in
racio-
ne defcriptionis reé\:ce
func ,
rell:e en
explicant
fecunda Vnitatem; tercia aptitudinem,
pra:dice-
tur Vniuerfale, quas operz pra:tium duxi ,
licare,
vt
reéte natura Vniuerfalis pat€fiat, eífenn,
enim
vniufc::?iufque reí ex proprietatibus confumma
·~
co..
gnofcirur.
10
In
Te.nía definitione ponirur ad pr::edicand0ti1,
nam Vmuerfale ex eQ quod cale ell
~
eíl: prcedicabfü
id eft, eíl:
aptnrn,
ve affirmetur, & enuncietur de fui;
inferioribus cum veritace, Secundum illud princi–
pium, ex eo quod res eíl: vel non eíl:,
pr~dicatio
di–
cicur vera vel
faifa.
reél:e autem definiuit Ariíl:oteles
non fecundum aél:um pra'.dlcandi , fed fecundum
potentiam,quia
v t
ipfe alfe ruerac, verba in d.efinitio–
ne non dicunt aátum,. fe d aptimdinem, quia
ªFcitu–
do magis intrinfeca ell eífencia:, quam aél:us, & cum
definiciones ,
Gue
a
pr. ori , íiue
a
poíl:eriori inten- .
dant enod are eífen ria111 , in de e íl: ,
qood reltius
apti-
Jide.ph.dePe'/tafiet>Philof.Tum.
l .
tudo,
quarri
aéh;is
lit
ponen da in
illa, vt aurero hrec
aptitudo ad przdicandum inrelligamr, fciendum eíl:
dari duplicem pr.rdicationem,qua: eíl: aétus illius ap–
timdinis
(
vt optime aduertitcollegium Conymbri..
fenfe) aliam nacuralem, alteram non narnralem.
na–
turalis, qua: rei natura: con
gruir,
eíl: quando res
de
fe
ipfa dicitur, deinde congruit natura: , vt id , quod
eíl:
quaíi forma dicatur de
eo,
quod eíl:, quafi mateo·
ria, quo
fit
ve duo fint naturalium prredicationu111
genera, przdicatio idemtica, in qu a enunciamr on1•
nino idem de eodem,
v.r Plato
eíl: Plato , gladius eíl:
enfis, Direéta
di:,
in qua id quod eíl: quaíi forma de
materia dicimr,& idem,quod eíl: idem tanquam con•
fufum de claro, feu fub concepm magis Vniuerfali
de
particülari dicitúr.
Non
naturalis
efl:,
quando nori
congruic naturre, qua: duplex eíl:,
ant
contra natu•
ram, vt al bum eíl: nix, animal eíl: horno,quia forma
eíl: materia-& minus Vniuerfale de magis Vniuer:..
fali
dicitur; aut prreter naturarri, id eíl:, quod nec
vnum eíl: materia, nec forma alterius, fed cQnco•
mitancer tamum fe habent; ve album efl:.dulce, curo
ergo Vniuerfale definimr id quod
efr
aptúm pra:di.:.
cari de pluribus, intellige pra:dicatione n amrali di–
reéb,vera,& aflirrnatiua: eíl: enim Vniuerfole quod–
dam totum refpeé\:u partium
íibi
fubieé\:arum, to""
tu~
vero auél:ore Philofopho,eíl: veluti partium
for–
~a,
quare de illis affirmatiue,
&
ver
e
dicitur' atque
ua
per hanc parcem excludunrnr omnia, qure nega–
tiue,
aut
falso, aut non n aturaliter pra:dicanmr fiue
contra, fiue pr<Eter nacuram.
Illa
autem particula
de pluribm,
irerum eíl: intelli-
i
A
genda fecundum
~encentiam
Conymbric.enfium hoc
modo, vt ea, de qt?ibus Vniuerfa le przdicarnr in pria.
mis finr
plura
fectmdum illud nomen, quod rem
Vniuerfalem íignificat,
&
res Vniu.erfalis in i]fdem
multiplicara
lit,
vt fupra diximus, demum,
vr
ea•
dem racione panicipent Vniuerfale,
&
eodem
mo-
do pra:dicationis
illi
fobijciantur huius condirio–
nis defeél:u, coloratum non eíl:. Vniuerfale refpeétu
huius albi,& figni,quia de altero dicirnr e!fentialiter
&
de al tero accidenraliter.
J.
Tenia definitione explicatum eíl:
requiíirnm~
11
& "'
tributum adeo necelfariurn Vniue rfali, vt pro–
pter hanc neceffitarem aliquibus , & non paucis ef.–
fentia Vniuerfalis dicirnr, quod efl: falfom,quia Vni–
uerfalc: eíl:
quoddam em , fod nullius entis eífencia
dl;
vnitá!I , fed fupponit elfentiam , quia eíl: amibu–
tmneh)'.Ís, vt
in
metaphyfü:a
fatis
latiffimc
eíl:
Je..
monfhatum, ergo.
H<ec autem vnitas,
qUét
per hanc fecundam
dé-
1
J
finltionem explicatur , nihil aliud eíl: , ve.
aiTerit
Ariftoteles,5. meraphyficél: cap.6. cextu
11.&
lib.10.
cap.
1.
&
Sanétus Thomas
4.
mer. leél:.
2.
&
1.
p.
qureíl:.11.
art.
1.
quam indiuiíio entitatis, expreífe
cnim aic Ariíl:oreles vnu¡n
effe
indiuifom in
fe ,
&
ratio eíl: ; quia
Gene
per di,uiGonem inrelligimus
vnum ens fieri plura,
fic
íimiliter nulla alia
racio-
ne
melius intelligimus ens
e~e
vntun_,
qu~m n~ga.tione diuiGonis,
&
partition1s ,
vet·?.1
gr.arta
vm•
tas quantitatis,
vel
manus, vel
br~~hIJ
vniras
c?~
..
fiíl:it
in
hoc, quod non habeat partmonem, feu
dnu•
fionem in fuis partibus.
.
.
Vnicas h<t:c, qua: requiritur
ad
Vnmerfale debet
1
4
habere duas c0nditiones. prima eíl:, ve non
fit
fola
vniras nominis, hoc eíl: , quod non folum habeat ·
vnum nomen ,
fed
eciam habeat necelfario ratiQ-
nem eífentialern vnam ,
&
indiuifam proprie,
&
per hanc conditi,onern exc_ludunrur
requiu?cª
a
racione
Vniu~rfaltum,
& ettam analoga
~quia
ge–
nera
hrec
rernm , feu ha:c duo non
funt
proprie vna.
Alía conditio eíl:, vt hrec vniras
fit
per
fe ,
& non
por accidens ,
&
ideo excluduntur
ab
h ac racione
O
,_
R efp ublica,
í