Logica
Difp.
l
l.
De
nat~ra,
E§
proprietatibUJ Vniuerfalu?
1·6
,.
SVBSECTIO
I
I.
Rationihusfecunda conclujio
probatur.
21
pRimo
quia hre.c ell e!Ientialis,
&
vera prredicatio,
homo eíl: animal, ergo vere,
&
eífemialiter con–
uenic illud pra:dicatum fubieél:o , hoµiini nimirum
eífe animal, fed íllud prredicatum non eíl: particulare
aliquod animal, v.g. Petrus, vel Paul1JoS ve de
fe
pa–
tee, cum nullum determinet prredicamm, nec
Cune
omnes fingulares , vel omnia fingularia
an~malia,
nam hoc modo fonarcc, horno
e~
omnia animalia in
particulari,vnde horno elfet Pecrus, ,Leo,& Bucepha–
lus,&c. quod cíl: falíiffimum, ergo illud pr:edicarum
ell
vniuerfale,& commune,fed non eft vox, ergo prre–
ter vocem darnr vniuerfale aliquod, hrec minor
lic
probatur quia
cum cdfec
faifa
prredicatio,tum non ef–
fec eífentialis , vtrumqt1e eft contra vericatem , ergo.
Vtrumque
Ge
demoníl:rarnr, quia vox ,
feu
nomen
animal non eJl de effentia hominis,quia accidens non
cíl: de eífentia fubftantire, vci eíl: homo , irno
li
horno
fumatur pro voce non eíl: verum, quod vo:ic animal
íic
.de
eífencia vocis hominis , cL1m realiter diíl:inguan–
mr: ergo ex quocumque capite eíl:
faifa
prredicatio,
horno eíl: animal,
li
animal
non
fü
vniuerfale prreter
vocem ; ergo
li
non
eíl:
faifa
illél;
pra:dicatio , falfa eíl:
fencencia nominalium.
Secundo , quia iu rebns diffimilibus danrnr
alíqua
in quibus conueniunc lingula ,
&
alia in quibps dif–
fernnt, fed Hia in quibus conueniunt , non
Cune
ita
propria ipfis, quin eadem falcim fondarnencalirer,,.,el
per Gmilicudinern fine communia ornnibus ; ergo
dantur Vniuerfalia prrecer vocem, quia Gngularia de
quibus loquhnur, n0n folum conueniunc in nomini–
bus, fed eriam
in
pra:dicads e!fcntialibus. Maior
cla–
ra
e/1,
quia horno,
&
leo conueniunc
in
animali,quia
.licnt horno eft animal : ita
&
leo eíl: animal,id eíl:, in
/ hoc quod ambo habent non folum nomen limile, fed
nacurnm, qua:
lit
princ:ipium viue11di,
&
fentiendi
cum maxima conuenientia:minor íic probatur ; · lud
,dicirur proprium,quod
foli, &
non aliis conueni .
d
ratio fenciendi,
&
viuendi non eíl: huiufmodi, imo
eíl: communis ali is: ergo. confequemia probacur,
il–
lud
quo~
eíl: commune mulcis eíl: Vniuerfale, fed illa
ratio fentiendi conuenic mulcis eadern falrem
funda.
mentaliter
a
parte rei,
&
formaliter per intelleél:um,
qua:
ratio non eíl: vllo modo nomen, fed obieél:um
nominis, ergo datar
Vniuerfa~e
prreter voces>&
no–
mina.
2
3
Tercio quia
li
non daremr natura commnnis,
vel
·Vniuerfale pra:rer vocem,roulca: loquutiones feripcu–
rre pon poífent reél:c incerprecari,fed fommum abfur–
d1i1rn eíl:
quod verbum Dei non habeat reéhm inter–
preracionem, rationique confonam; alias Deus
infi–
nita
foa fapiencia incongrue loquerecur, quodabhor.
ret aures reéhs; ergo. minor,& confequentia lippis,
&
tonforibus notre func; maior ftc probatur
1
.ex lob
+
17.vbi dicitur,nunquid
homo
Dei cofIJparatione iu–
füficabitur, auc fall:ore
fuo
pudor crit? vbi fecun–
dum interprerationem omnium Doél:orum Gregorij,
Anguíl:ini, Hieronymi, Hilarij ,
&c. non
loquitur do
aliquo homine in parriculari. Hieronymus eoim
fic
-ait; quis perfell:ione,
&
fanél:itate nacuram homi–
nu:u ,
hominémque foa natura imperfeltum curo in-
__,
fimta
crea~oris
natura rnmparabi c? Idem pene a{fe-
..________.
runt
creten
Doél:ores, Iob cnim non Petrnm,Paulum,
ant
f~
ipforn alloquitur, fed narnram communem
homtnutn 'aur omnes homines qnateous naruram
habent
col~muncm
imperfeél:am
&
dcfeél:ibilem ,
quz perfeébon e foperatur
ah infiniro
Deo
li
amem
non da.recur.
il.lana~ura
communis
quom~do
reél:e
poffec 1ntellig1 ,
qu1a.
nnlla
ratio
poteft
yllo
ll)odó
aílignoiri , neque caufa aliqua
difcri~inis
rationi
confona aliquo modo potius poterat reddi cur de Pe–
rro
quam de Paulo finguiariter polfec dici ,
ergo
fi
fecundum mencem Iob non eft inrclligendus locus
de hoc, & de illo folum,
&
per vos non eft aliud in
quo conueniant Petrus,
&
Paulus , Iob,
&
ca:cer~,
de aullo reé\:e loquenú1r, nullúmque fenfum colli–
mabunt ,
&
intendent , fed loqui fine aliqua derer–
minata imemione non eíl: reéH: loqui: ergo ne dica–
tur hoc ' dicendum
eíl:
non loqui fcripturam de ali–
quo paniculari, vt verum eíl:, & ratio dié\:ac, cum
loquacur in communi,
&
verbis Vniuerfalibus , nul..
lum indiuíduum determinantibus,
vt
Sanél:i docent;
fed loqui de omnibns quatenus conueniunt in na.cura
hominis ; vel
de
natura hominis quatenus eíl: prredi–
cacum
in quo conueniunt homines , eft loqui de
commnni,
&.
Vniuerfali
pr~dicaro
, ergo darnr illud.
Nec poteíl: dici loqui Iob de voce , & nomine:
14
vox enim, auc nomen non funt cap:;i.cia Sanél:iratis,&
perfcaionis, vi: de his loquatLir?
Abfic ha:c cam abfurda '.
&
fi::Ca
incerprecati~.
2
5
Itero ipfe Iob cap.7.
I
7.
fic
att ,
quid eíl: horno
quia
magnificas eum : hic enim fimiliter loquitur verbo
Vniuerfali de natura humana, non enim
de
particu–
lari aliquo fermonem mi[cet', nam Deus non folum
hunc, aut illum magníficat,
fi
nacuram commu–
nem foa mifericordia,
&
liberahtace.
Prrecipue ,
quia
vt eíl: communis inrerprecatio,
26
, loquicur
Iob
hlc fpiritu prophecico, dum conrem–
platus fide diuina,
&
fupernaturali .reuelatione vnio–
nem verbi
ad
nacuram hurnanam,
fic
aic , quid Do–
mine refpexiít:i potius in natura humana comrnuni
omnibus , quam in Angelica ,
ve
vniendo ce hurna–
ni tati
Chriíl:i,
tocam illam magnificares
?
qui a non
folum
Verb.umhumanicacem
Chriíl:i
magnificauit:
illa vniorie,
fed
etiam namram communem omnibus
hominibus ad
fo~nmurn
honoris gradum, apicémque
euexit: redemit fua morre: fed natura omnibus ho–
minibus eíl: communis, ergo dacur Vniuerfale,
quod
minime eíl: vox, vocem enim, feu nomen non rede-
mit, feu
illo
modo magnificauit.
·
Eodem modo loquimr Dauid, dum Pfalm.8. air,
28
quid eft horno, quod memttr e! eim
.~
minuifli eum paulo
minm
ab Angeli-s ,gloritt,
&
honore coronafli eum
>
&
conftituifli foper opera manuum tuarum:
quid
cla~ius?
clariora audice,
íi
auribus
v
1
are
volueriris
in
au–
rea verborum
flurnina
i:
umpencem Chryfoíl:o–
mum, qui oratione
4.
i"'
cap.
4.
ad Hebrreos
expli..
cans hunc locmn ha!c ir , ornnia diél:a func de com..
muni humanitate · odem modo explicaot Anaíl:a–
.Gus,
Synaita
&
,
ve videre eíl: in Lorino
fuper
hunc Pfalm.
&
erfum ,
li
~nim
non daretur Ialis
commimis natura. prrerer vocem, quo·modo Scripcu-
ra de illa loquerecur reéte. Dauid enim non loquitur
de hoc po s, quam de illo; nam dum , ait,
minuiffi
eum.paP'.i.minmabAngelü,
coram, & communem
natur conuenic,qu<r ex eo quod t:alis 6r,inferior eíl:
An
J-
is, cuius memor foit Deos,
'-:e
aíferunt
Eu[e–
/ bi
->,
Cyrillus, Hieronymus, Auguíl:inus, & Euthy-
/us, Caffiodorus, Remigius, &c.
L
Vltimo fic probatur , quia definiciones habent
de~
19
tinitum,
fed
illud definirnm non
funr
voces ; nam
dnm dicimus animal eíl: viuens fenlibile, vel
cíl:
fob–
frantia
viuens fenlitiua, nullo modo
p~ifunt
cum ve–
ritate,
&
rationabilicer de voce verificari : ergo de re
debet incelligi : vnde res eft definirnm , fed non
i
eíl: res íingularis "", ergo Vniuerfalis, ergo Vniuer–
. fale
e.{l
altquid
pra!~r
voces.
Ha:c
minar
Ge
proba–
J
cur, quia definitio non eíl: primo,
&
per fe de. fin–
r gnlaribus ,
fed
de Vniuerfalibus
ve
paree
e~
Ar11lo–
f
cele
7.
Meraphyfic.
text.
f 7·
&
5
~.
ergo
a~1mal-
ra-
tionale
nol)
efr definido hominum
íingutanum , fed
· ·
horniris