Liber
proceífus ille fiar
~
luce plena, ácl uitlbram verfus
eam panem qua radi.i n;agis,
&
magis
diíp~rgun
mr,
nr
eriam proceífus a luce cand1da ad vmdem¡
purpureum ,
&
ca:rnleum.
lltl11ii·00(li!Jl!11!llJiWG!l!Jll·llll11111ll.!!l!l=!ltl1.lll!!llW!l'il!lU1.lüm!
PROl'OSlTlO
Vllh
Théorema.
s;11g11lí
ordi11ej
ª
tuce pura
,
ad 1;mb111n five
rnbeum
,
five c.tr11le11111
11on
obtint11t
dimidhttum gradum.
Ha:c propolitio potius habemr e:ltperiemia,
quam aliqua rarione
a
priori, li enim quilibet Ípe–
ll:er óbJeéh1m in quo lit aliqua umbra , Ípeél:.bic
umbram illam colorari vel rubeo colore , ve! ca:–
ruleo , videbic amexn zonam illam coloraram;
nempe
a
luce candida
&
pura, ad ufque rubeum
limirem non excedere minuta circirer viginci, hoc
cft fub angulo circirer
1
z<>
minutornm.
Si vero lir objeltum illufrre, hinc inde rermi–
natum gemina umbra, quod afpiciamr íub angulo
femigradíls , aut ad íummum quadraginta mmu–
tonun ' illud inquam objeél:um
a
medio ' in quo
nonnihil lucís mera:,& pur<?: apparebic ad mrum–
que marginem ,
ti
ve ca:ruleum, live rubeum, vix
obrinebicvigin
ti
minuta.
¡¡¡¡~.!lll!l'l!!1f!l1flmi~·@ft!ll1!ll1ll®.01l!íllll'.!!l!íllll:l·!Jllmm:¡¡
P R O P O S
l T l O l
X.
Theorema.
Si objeéfom il/11j/re tram trigom<mvitrwm,Jfrefla.
t1'm variú
mnbrú
inttrrumpatur, CQÍOr
rnbe114
in fingulu eandem partem ob1inebi1.
Sir objeél:mn illuftre verbi gratii cancelli AE,
lñtercupri variis umbris
GD,
FC, quas efficiunt
na·
A.
G
O
:r
e
E
B ·
tegula: ex quibus
componuntur.Siíub AH,lic co–
lor rubeus, cric ítem color rubeus liib
G D ,
&
fob FC ircm rubeus; fopra EB eric color ca:ru–
leus, fupra CF,
&
GD.
Pari~er
color crerulcus ay·–
parebir.Nam reéhngulum
AG~habet ~icem ~mus
objeél:i, in quo li radii
fupenores.m~m1s d1fpe~gantur, quam inferiores , in fupenon parre enr
robous color,
&
fupra
G[j
é<?:ruleus. Reltangu–
lum irem
DF,
habebir vicem al,erius ob¡eéli, in
quo pariter radii fuperiores minus difpergentur,
quam inferiores: quare immcdiateinfr11' umbram
G D erit color rubeus ,
&
imtnediarc fopta um–
bram
CF,
erit color ca:rulcus, idem dicito de alia
parre BF. Siver¿ neque in
GD,
neque in
FC,
ef–
fet ulla inrerruptio, comm objeélum AE,
fo
ha–
berec per modum unius objeél:i ,
&
quia rubeus
color·femper
cíl:
prope umbram , ex ea parte in
Tom.
J
J
l.
III.
141
qua radii minus cliípcrguntur in
AH
tanrum erit
rubeus color. Parirer quia c:truleus color fein–
per
~ft
prope u111bram, .ex .ea pane in qua radii
mag1s fepaiamur • <ib mv1cem in
13
E ranmm
em
colo~
ca:rnleus.
l.Jnde
qui colores iridis cmn
fucceffu JUCU11do per. trigonum videre cupít, is
aíp1c1ac objeltum ahquod mu\cis umbris inter–
ruprum.
llfl~!1:!l00!1.í.!ll11'1lb!1!1~!1:!ll1!ld!lí11fll®001l!i¡¡¡¡!lf¡\lí11í!\!1.!1
PROPOSITIO
X.
Theorema.
Radii co/orati lente concava execpti dílatantm·¡
le'nte
polyoptrt1
ftpnranmr, retiném911e
fi111111
colorem, lente
verO
co11ve.Yain
ipfo
foco faum
arniumu colorem
,
erímque poft fomm
rec1t~
peram.
Sinr radii colorad ,
eit
rranímiffionc per prif–
ma triangulare ; hos primum cxcipe lente conca–
va: dico fore uc di!lipencm, íeu dilarenmr, íuum
ramen rerineam colorem, Nam proprinm
tfi
len–
tis concav<?:, ut radios parallelos dif\rahar feu
divaricer , divaricatos adhuc magis difirahar ,
&
hoc uniformirer ; ergo non magis miícebunmr
radii, quam anrea miícebanrnr , eodernque mo·
do ina:qualiter ad
fe
accedenr , quare íuum ca.
lorem coníervabunr. Fienr ramen diluriores ;
quia quoties magnum Ípatium , non mulro co–
lore ringirur , colorem evadcre dilutiorem ne·
cefíe eft.
Secundo excipianrur iidetn radii colorati iehre
polyoptra, di{hahenrur , feu feparabumur , /in.
gula: ramen parres íuum colorem retinebum1
~amvis
cnim dum deeft, aur imercipirur unus
radius, anrequam colorerur , feu incidar in ptif–
ma triangulare; alius plerumque fuum mmar co–
lorem ut diximus, id camcn non áccidit pofr co·
lorarionem íemel fuícepram : quam imilñ in ipfo
rranfiru per priíma eciam ex aliis vicinis impreí–
li_onem habnir quilibet radius , hanc femper red·
her. Verum quide!n quod li conjungamur piures
radii diverÍ<?: colorarionis
lit
aliqua media,
&
Ca:.
pe nulla colorario, pofr feparationem umen t¡ui.
liber /i1am propriam confervar. Unde
li
!enreni
convexam apponas radiíque unianrur, in ipfo
fo–
co; nullus cric color proprer tnixtioném radio–
tum diveríz colorarionis. Ar vero pofr Íeparatio'·
nem quiliber radius proprio colore fulgebit,
COROLLARHJM.
Ex hoc methodmn habebis colorancli toiutil
aliquem parietem,
li
enim plurima ·tri,gona, ir.:i
inter
Ce
coaptcs
ur
eundem litum
re~pélftu
fol.1s
obrineanr , traníinilfoíqne radios excip1•s plun•
mis lenribus concavis inrer
íe
coapraris paries fe·
re
rorus diverJicolor apparebit. Si loco
fenri~ni
toncavarum, polyoptras
fubílirua~, to~us
par!es
variis quali margaricis diverlicolonbus mterfrm·
ll:us videbirur.
·
Arque ha:c
fitnt
quzde trigono dici
po1~1erunt>
qu..,
{j
exalte dcmon/lrata
~ion
linr .' Cti!fic1enr ra.·
mcn ad inrelligendum , quid fiat
111
mgono,
t&
éjnomodo radii
fe
habeant,
Ubb
ij
os