Liber
diccmr videri luminofum. lea li
~ene
pccpenda–
mus, uc pcr crigonu1n folom.videnrns,& in fingu–
lis gunis rocid:i:
nub~sJolis
imago appacet
&
pro–
pnc fol erit illius ob¡céh1m. ldem d1cendum dum
per rrigo 11 um (pc<ltamur :z:d16cio,arborcs
&
qu:z:–
libecalia objelh , quare in omnibus his dcbcnt
p~cius
objcéla ,
qua11~
ipfum lumen dici vidcri,
quia pocius de ob¡eébs quam de lumine fercur ju–
dicium, ita loqucndum puco licet non arguam eos
qui alicer locmi fuerint
:
in his cnim non eft dif–
ficultas (olida phylica fed cancum metaphylica
&
de modo loquc11di.
Dices
improb~ilc
eífe
quod cum in corpori–
bus pcrmanencer coloracis idcm femper vidcarnr
coloclivc Cub majori live íub minori lumine fpc–
éknrnr, quod inquam color, non fit aliquid in
1píis fixum
&
ftabilc.Nam lumen modo,imenfom,
modo volum rem1íliun, hoc eft ut maximo impe–
ru dclarum, ctiam ab eodcm corpore rcmiffum ,
aliam vibracionem pati dtberet, quam cum mino–
ri impccu ad cale corpus appellic , experiencia ca–
men conftac fempcr eundem colorcm vidcri , fub
qnocmnquc luminc.
Refpondco Primo in coloribus appacencibus
pcr crigonum candem difficulcacem fieri poífe ,
nam experienti5. conftac (ub quocumque lnmine,
fivc ccmirfo, íive imenfo, eoídem in crigono co–
lores fpeéhri ; nihilominus cercum eft, omncfque
facenrur in crigono colores nihil crfc, nili apcim–
dincm aliquam, ad cali
&
cali modo ordinandos
luminis radios. Secundo falfum eft quod iidem
omnino colores appareanc in majori
&
minori
luminc , nam criam pillores dum aliquid illmni–
natum exhiberc deben1, aliis utunrnr pigmends
quam mercnmr
{j
ídem objellum in umbra cxhi.
bcrcnc
:
immo dum pee lcncem vicream in cubi–
culi clauli feneftra poficam, crnnfmiccuncur fpe–
cics vilibilcs uc vocanc , nocatur in charca alius
color objeéH illuminaci, alius cjufdcm objelh in
umbra exill.encis , licec maneanc in cadem fpecie,
vicidis, vel rubei.
Objicitur cmio.V1bracio luminis in qua colo–
rem.conliílerc dicimus non eft aliquid (cnfo pcc–
ccpc1b1le , fed color eft aliquid Ícníu pcrccpcibile,
ergo ca non e(l color.
Major probJtur quia hz:c vibrntio ita minuta,
cft ut fugiat omncm íeníum. Refp. vibrationcm
illam cífe perccpcibilem
a
[enfu non muen cum
ca diftin&ionc, qua diftingant unum cjus motum
ab alio, hoc eft itum ejus a tcdicu, immo in vibrn–
nonibus communibus qua: liunc in chordis mi–
nmioribus oculus eas non
difting~it
, fenfus ta–
mcn judicium feret,
&
diftinguet incer unam vi–
brationcm
&
aliam , hoc eft incer mmm colore¡n
&
alium; facittS tamen en vibracionem illam non
vocarc colorem hoc eft colorcm in ad:u primo,
qui communiter eft in objelfo, cftquc difpolicio
illa pororum
&
pacrium,ad rcAellandum cali mo·
do lumen idouea An vero debcanc dici cales cciam
colores erfc in crigono, reípondco non debcre di–
ci,
co quoJ non exomni parce , & fob omni an·
gulo !tunen eo modo rcmiccac quo rcquirirut , ur
dicarur ralis color ; denominacio auccm fumimr
ex pociori parte. Cum ergo ex una tantum parre
cam in lumiil'e modiJícacionem producat, qnz:
propcia
cfi
calis coloris , non propccrca deber dici
incrfe crigono calis color.
~omodo
dicendum
lit
in facroíané1:o Eucha–
rill.i:z: Saccamcnto,nempe an color remaneat. Re–
f
pondco
facilc
man;ie eandem texnuam quanci-
11
l.
743
tatis qua: crac antea ,, in qua colorcm in aél:u pri•
':'~
conli.fterediximus, nam
(j
lumen lit cocpus,
t
lh ccfifhtuc pcr quantitaccm' ncque in eo video
~ifficu.lc~tem
ni(i in modo loqucnd1 : imclligo in
ill~opimone
qu:z: reliqu• accidenciaadminit.Nam
q111 omnes
qual1~ates
neg><ct maximam in expli–
cando Euch;nfti:z: Sacramento pacececur difficul–
tntcm. Ideoque ¡ure reptehcnduncm Carteliana
figmcnca, quod cum facrofanél:o l'
.uchatill.izCa–
cramcnto non congcuam.
C'.""
mathrft1 noftr"- ab opinionib."'
philof~phicú
fint
in~<pende'.lfn,~M
tanwm
rerul1
ut meli"'
que
fam
d1Efimu
mcell1gant11r,
q11111n quifqtte vol11eri1
faq11a111r parmn
interef/
ad
inj/iwtum me11m.
fl!ll12!illW@'ll"llOO!!tlilil!l"il@OOí1.!L!Z!l'1!11!l!!!l!!!l"llS!!OO!l1i
l'ROl'OSITIO
I.
Theorema.
In pri{tnate triangulari,ad magnam dij/dn1iam,vi–
vidiore1 apparent colore1,
e¡uam
ad parvam.
. Poftqnam ca delibavimus quz: ad phylicam ra–
uoncm colorum apparcntimn penincm, :z:quum
eft, uc ad maceri:ftn noílram proccdamus,
&
qu:r:
func noftri jnris profcquamur. Explicabimus igi–
cur hoc
&
fcqucncibus propoficionibus varia qua:
his colocibus accidunc, tam circa eoruro liguram,
quam circa alias circumílanrias.
Primo ergo lic h:rc propriccas explicanda:undc
eveniac ,
lit
li lumen folarc traje&um per trian•
guiare prifina excipias in charra ad parvam diftá·
riam , non cric colorarum , ni!i in extremiracibus
in fpatiis Vero incermediis aut nullus ,
~Ut
modi–
CUS color apparebir ,
{j
vero Candcm chartam
a
trigono removeas, colores melius emicabunc.
Suppono id quod jam fupra explicui, radios
fol~rcs,
fomamus extremos , íeu qui ab mroqui:
~olis
limbo procedunr, ( porfunc aucem cogicarí
rnccrmedii) imerfecari in lingufü priíinatis ¡llm·
é1:1s ,
&
poft dupliccm refra&ionem, ita colora· ,
L
ri , u; fuperiocis limbi radius verbi grntii
H
D
colorem referat
ru~cum;
qui
a
limbo infi:riore
U[
GD, c:z:ruleum. l'ono difpolitioncm crigoni qua–
lcm in figura inípicece potes. Oftendimus icciu
alios radios procedentes ab eodem limbo foperio–
re invicem paralicios crfeproptcrm•ximam
fo~is,a
terca diftantiam;& confoquemcr :rquales pan rc–
fcaél:iones
&
codem modo colorad , idcm diccn–
dnm de radiis inferioris limbi qui orones c:z:ruleo
coloce folgcnc. Jn
parv~
aucem diftancia radi_i in–
rermedii miícentur, uc m punll:o L , unde m co
punél:o erir permixcio radiomm pertincncium
ad omncs colores , necerfarium amem eft m
fo.
quacur confofio nullufque color apparear. In ma–
jori vcrodiftaotia , radii
Ce
CKtr'icanc percinenteí-
quc