746346

II4

De Fontibus naturalib

&c.

linea horizontalis D

E F.

Dico non plus premi

aqnam in puné1:o B , exiíl:encem

rota

illa

aqua ;

per .varias lineas nempe GB

perpendi~ul~rem,

obhquam & alias innumeras qure cog1can pofíunr,

quam per

folaln

perpcndicularcm'

cam bene

premi pcr omnes limul, quam per unam.

Demonllracio.

~'º

plus pcemerur aqua 13, eo

magis afcendet aqua in BF, nam in tanmm a[cen–

dic aqua , fecundum mbum BF , in quancum pre–

n:>itur in B: fed five !ir fol

a preffio perpendicula–

ris,

fi~e

lir

fola obliqua,íive omnes illre preffiones

adlint eadem camcn erit altirndo aquz in

Cogi–

tetur enim efíe folus rubus pcrpendicularis GB,in

9uo aqua

lit

uíque ad G ; in oppofico perveniet

F. Paricer cogitemt loco vafis Al3C, efíe

fo–

fos tubus obliquus Al3, in quo aqua perveniat ad

eandem alcirudinem D, paricer aqua aícendet in

ergo eodem modo premirur, five pcr•unam,

íive per piures prematnr.

omnes limul,& qua:–

libet earum requalis eíl: prcffioni perpendiculari.

R atio

prioci eft quod dum piures adíunc preí–

fiones,& gravitationes, aqua: quidem major copia

premir, fed ponitur in diípoficionc ad minorem

m.otum.; dum vero adeíl: fola gravicario perpe1¡–

d1culans, •qua íecundum illam diípofitionem, eft

fo majori mom. Paricer in fola graviracione obli–

qua '. licC:t

_aq.ua

lir

in majori motu, quam in per–

pend1culan,h1c tamen motus eft inclinaros ; arque

adeo minus potens íecundum regulam communem

i~,Mecha1~cis

cxplicatam, quod vires gravic,¡u io–

n1s Íecundum perpendicularem finr attendendre.

Hoc nonnulli íacis non adverreruor , qnilali·

quas experiemia fatis difficiles, per mulciplices,

aur pauciores prcffioncs explicare voluerunc : ne–

que enim plurcs prelliones corporis minus mobi–

lis plus pofíunc , qnam pauciotes ejuídem corpo–

ris,

magis mobilis.

Alio modo eandem propoficionem pofíumus

experiencia Catis efficaci íl:abilire. Sine enim duo

vafa AB, CD, cjufdem alcicudinis, íed inzquahs

magnimdinis. Sir verbi gracia AB millelibrarum

capax, & vas CD, rantum decem librarum. Sinr

du1> foramina requalia E &

qux tegancur duo–

bus orbiculis ligneis irem a:qualibus, infondarur

•qua in ucroquc ad eandetp alcimdinem G & C.

.Etiamfi orbiculi íint leviores aqua, adh:rrcbunt

t~.1nen'

eo quod magis pcemantur ab aqua , &

•ere,quam [ublevenrur ab acce pee foramen. Nam

fundurn

effet ioregrne huic nireretur aqua,qua:

01biculos elevaret. Q!;ianta ergo eíl: gravitatiQ

aqmc, cama eíl: orbiculorum adh:rfio. Sed expe–

rienti:i compcrtum eíl: , reqL1alem cffe in mroque

caÍ11 adhxfionem , quam bilance probare poffo–

mus.

Ergo eadem cíl: mrobique gravitado.

~1are

poreíl: afíumi Archimedis axioma, íi be–

ne incellig,acur , in quol1bct vafe pars qu:rlibet

fundi premitur ' a parte aqure

ip~

perpendiculari–

ter reípondente ; non quod eciam ab aliis non

premat11r

; íed quod omnes preffiones fimul

Íttmptre , uni pre!Iioni requivaleanc: quia fi reli–

qure omncs confidermt11r, jam roca aqua in mi–

nori motu ponimr.

Ex quibus concludimr, quod maris non magis

premacur fundum, quam lacus,

eadem fic aquz

alcit11do, & quod prelliones omnes refpell:n eju[–

dem corporis diftnburre variis partibus, uni pcr–

pendiculari finr requales.

@l1!1.0llB!11l8!1.!ll1ll!1.!1·1l8flfi,m¡¡¡:¡j(l8'!Zfil1!11.l1l~!l:!l!\'l!Cil.I

PROPOSITIO VII.

Theorema.

In f;phonibvA ,

wbu comm11nicantib1u, in part?

/itperiori, 1ma

libra

aqu.i, erit in

t1.q1tilibrio

cwn

cenwm ltbrú ,

ad eandcm lineam hori:(.onta–

lem perveniant.

Sine duo rubi AB,BC, communicanrcs in pun–

él:o 13, fique aqua in mroquc ufque ad lineam

ho-

rizoncalem AC; dico aquas AB,BC , efíe in

requ~

librio. Supponacur enim aqua BC, deícenden

ufque ad D , •Ícentler ex 2lia parre, uíque ad

Non expendo hic quomodo adhzreanr cemun

enim eft , quod íi deícenderet aqua in rubo BC •

aícenderer in cubo A B , ur experienti:i coníl:at¡

explicaho auccm infra quodnam

íic

principimn

illius adh:rfionis.

~1are

cum

!ir

fomper eadem

aqua, erit aqua A BC .équalis aquz E B D ,

ablaco eo quod commune habenr, nempe aqua

EBC, reftac AE rubus, a:qualis mbo CD.

Demon,hatio. Aqua Al3 ad aquam 13C, (

per

4.11.)

[e haber, uc bafis AF ad bafin GC, fed

lit

bafis AF ad baún CG, ita linea GD ad lineanl

AE,(per

15.11. )

cumcylindriAE, CD fint

a:quales, linea aucem GD eíl: rootus aqure BC,

eíl: morus aqure AB. Ergo ut aqua AB ad

aquam BC; ita morus, aqure BC-ad mocum aqure

B. Quare eíl: reciprocatio pondenun,

mo–

cuum: ergo per principium primum mechanices

eíl: requilibrium. Q!;10d erar demonf\randum.

crum quidem quod fi

tantiÍper deícendac:–

a.1ua BC, auc, BA deíl:rnecur a:quilibrium, & una

aqua alteri przvalebir.

Eodem