4000000013

Teología Filósofo-Gentílica.

lace _de .causas de que procede. Claro es que

estos nombres -declaran muy mal -un Ser inde–

pendiente de toda materia. Es mas comun

explicarse distinguiendo de la Naturaleza una

Razon

y_. Providencia; conduétora de sus mo-.

vimientos ,

á ·

la que tambien ·llamaban Dios,

como causa altísima , dominante supremo d~

la Naturaleza (

1 ). _

Tal vez despojan de toda

razon

esta fuerza,

ó .

virtud .natural, hacién–

dola ·del todo

ciega.

Así la

concibió

Straton,

quien

( 1)

Et cum ita moveatur illa vis , quam qu-alitatem esse di–

ximus ,

cum sic ultro dtroque versetur :

materiam ip–

sam totam penitus commutari putant ,

ita effici qure appel–

lant qualia '

quibus in omni natura cohrerente '

continua–

ta ~um . omnitrns suis partibus effeétum esse mundum : ex–

tra quem nulla pars materire sit , nullumque corpus : partes

autem- esse · mundi omnia , qure insint in ·eo , qure natura sen–

-tiente teneantur : in qua ratio perfeél:a insit , qure sit eadem

sempiterna (nihil enim valentius esse,

quo intereat) : quam

vim animum esse dicunt mundi , eandemque esse mentem, sa–

pientiamque perfeél:;im : quem Deum appellant, omniumque

rerum, qure sunt ei

subjeéhe ,

quasi prudentiam quandam,

procurantem c~lestia maxime , de-inde in terris ea , qure per–

tinent ad homines: quam interdum eandem, necessitatem ap–

pellant , quia nihil aliter esse possit, atque ab ea constitu–

tum sit : interdum quasi fatalem ,

immutabilem continua–

tfonem ordinis sempiterni : nonnumquam

quidem eandem

fortunam , quod,_.efficiat multa impróvisa bree, nec opinata

nobis propter obscuritatem ignorationernque causarum.

Cicero

Academicor. lib.

n.7.