1000089651

[154-157]

remptum? Quae quidem si mórbus iste efficit, memento et

8.las quoque te a morbo esse tentatum; si uero peccata tua

te in tantum discrimen adduxerunt.

[154] resipisce, te

emendaturum pollicitus: neue tibi persuadeas te iam saluari

nan posse. < Christus enim Pater noster > latronem quoque,

peccatorum continuo concessa uenia, secum in caelum extu–

lit".

Quibus ille alter auditi.s aninioque paullulum confirmato,

haec fratri respondit: "Et Pater et Filius iam inferis .me

dignum esse censuerunt: quorum sententia cum reuocari ne–

quat, quid mihi iam spei superest ?" Cui frater: "Tametsi Pa–

ter, inquit, et Filius te obduratum esse corde nullamque pec–

catorum tuorum poenitentiam agentem sentientes te inferis

dignum esse decreuerunt,

[155]

no.U tamen animum des–

pondere: quin potius consilio obsecutus meo, te emendatu–

rum pollicere, ac peccata tua animo detestare: eademque

arcessito confessori confitere. Quae si feceris, nescio arí Spi–

ritus Sanctus (ille enim Dei mansuetudo denominatur ex

Sancti Bernardi sententia) cum te confessum senserit, pec–

catorum tuorum ulniam sit tibi tributurus" .

Cum his uerbis animus eius nonnihil confirmatus esset,

confessorem aduocauit: eique < peccata> confessus est, cum

lacrimis et gemitu, perinde ac si corde disrumperetur, et uix

proloq:ui posset.

[156]

Confessione uero peracta, com–

municauit ac Sanctum Oleum accepit, nihil iam nisi mortero

exspectans.

Nocte uero insequenti quidam summa < uultus > maistate,

utrique superioribus noctibus uiso facie similis ad eum ac–

cessit, alba ueste indutus ac candidam columbam humero

dextro < insidentem> gestans. Qui cum ad aegrotum appro–

pinquasset, laetabunde eun:i intuens hic interrogauit "quis–

nam esset, qui suam infelicis domum uiseret "

[157]

quo

se tristem ae tanto metu occupatum solaretur. Ille autem r e-

5 1 7