1000089651

[177-180]

[177]

M.-Nihil peius peccato est in orbé terrarum: non

solum quod ex eo mala omnia et in hoc et in altero mundo

promanent, sed ob id maxime quod homines Dei inimicos ef–

ficiat. Numquid enim peius esse possit, quam ut illius inimici

fiamus, qui quiduis libuerit efficit, cuique nemo resistere po–

t est ? Quis autem Dei iram effugiat? Nec rursus in orbe ter–

rarum maius ullum bonum reperiri poterit, quam ut in Dei

gratia et amicitia simus.

[178]

Quis enim ei nocere pos–

sit, qui a Deo protegatur, cum omnia. in Dei potestate sint ?

Nosti enim: e rebus omnibus corporalibus, uitam nobis ma–

ximum bonum esse existimandum: < utpote> quae reliquo–

rum omnium bonorum fundamentum ac sedes sit: rerum au–

tem omnium odiosissimam mortero esse, quae tlitae scilicet

contraria sit. Similiter, cum peccatum animae nostrae mors

sit, peccato·rum uero remissio illius uita, facHe. coniicere po–

teris, quam ingens ab Ecclesia matre nostra beneficium acci–

piamus, siquidem in ea sola haec peccatorum remissio sita sit.

DECLARATIO ARTICULI UNDECIMI

[179]

D.-Verba illa "Carnis resurrectionem" quam uim

et significationem habent?

JW.- Hoc

secundum Ecclesiae Matris nostrae bonum est.

Qui orones .enim nouissimo die hac peccatorum remissione

instructi reperientur, rursus in uitam suscitabuntur.

D.-An

reliqui orones huius ab Ecclesia traditae peccato–

r um remissionis expertes non resurgent?

M .-ln

communem hanc uitam quidem tam boni quam

malí r esurgent.

[180]

Cum autenL málorum resurrectio

eo spectet, ut in ínferos perpetuis cruciatibus afficiendi de–

trudantur, eorum resurrecüo, mors perpetua potius quam

uita no·bis erit uocanda. Vera enim resurrectio, ut in caelo

523