1000089651

[189-193]

di postulauit, quoad P_etrum illum; a quo fundum emerat, se–

cum produceret, triennio iam defunctum.

[189]

Terminum

petitum ab eo concesserunt, eum illudentes. Sanctus igitur

Episcopus, ieiunans, Deum orans, ex intimo corde rogabat:

eius rem agi; eique sui ipsius curam esse gerendam. Quibus

peractis, tribus post diebus, sacrum facit: tum ad sepulcrum

quo Petrus conditus erat, proficiscitur. Magnum lapidem

amoueri iubet, humum effodi, mortui corpus educi: quod

Baculo percutiens, mortuum reuiuiscere iubet.

[190]

Ex–

templo cadauer, Sancti dicti audiens, ut iussum erat, surrexit,

atque eum secutum est usque ad sedem, ubi regia iustitia red–

debatur. Tune Sanctus Stanislaus sic iudicibus locutus est:

"En Petrus ille, qui mihi fundum uendidit, e mortuis excita–

tus est, adestque coram uobis. Ex eo exquirite, num fundi

qui ab eo mihi in huius ecclesiae usum uenditus est, pretium

integrum persoluerim. Notus quidem hic horno est; eius se–

pulcrum apertum patet.

[191]

Deus autem eum

uitam

reuocauit, ut ostenderet uerbum suum grauius esse quam tes–

tes aut tabulas." Tantum miraculum mirati, Sancti Episcopi

aduersarii et inimici, attonitis símiles manserunt, nihil contra

dicere audentes,_cum Petrus ipse e mortuis excitatus attesta–

retur Episcopum nihil nisi uera dicere, simulque cognatos

hortaretur suos, ut peccatorum suorum paenitentiam agerent

quod scilicet Episcopum illum sanctum per summam iuiuriam.

damno affecissent.

[192]

Sanctus autem Episcopu6i ei pol–

licitus est se, si ille diutius hoc

mundo uiuere uellet, a Deo

impetraturum, ut uiueret. Cui Petrus: "Mori, inquit, iam malo,

nec iam diutius in uita tam aerumnosa permanere, ut sic pec–

catorum a me hoc

mundo admissorum poenam ad integrum

persoluam. Malo enim hinc in caelum tuto ascendere, poena

mea persoluta, ne forte, in huius muni periculis diutius uersa–

tus, saluationem meam perditum eam.

[193]

Orate igitur

526