Table of Contents Table of Contents
Previous Page  109 / 356 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 109 / 356 Next Page
Page Background

DE CUARESMA.

99

omnia consmrzmasset,

f

acta est

{ames valida in regione itla, et

ipse c<Epit egere. Et abiit, et ad–

hresit uni civium regionis illius.

Et misit illum in vitlam suam ut

pasceret porcos. Et cupiebat im–

plere 7.•entrem suum de

siliqu~s.

quas p orci manducabant: et ne–

mo ilti dabat. In se aut•em revef'–

sus, dixit: Quanti mercenari in

domo patris mei abundant pani–

bus, ego autem hic Jame pereo!

Surgam, et ibo ad patrem meum,

et dicam ei

:

Pater, peccavi in

c<Elum, et .coram te: jam non sum

dignus vocari filius tuus: Jac me

sicut unum de mercenariis tuis.

Et surgens venitad patremsuum.

Cum autem adhuc longé esset,

vidit illum pater ipsius' et mise–

ricordia motus est, et accurrens

cecidit super collum ejus

,~et

oscu–

latus est eum. Dixitque ei filius:

Pater, peccavi'in cwlum, et coram

te

,

jam non sum dignus vocari

filius tuus. Dixit autem pater ad

servos suos: Cito; proferte stol–

lam primam, et induite itlum, et

date annulum in manum ejus; et

calceamenta in pedes ejus, et ad–

ducite vitulum saginatum

,

et oc–

cidite, et manducemus, et epule–

mur: quia hic filius meus mortuur

erat , et revixit: p erierat, et in–

ventus est. Et ca:perunt epulari.

Erat autem filius ejus senior in

agro: et cum veniret' et appro–

pinquaret domui, audivit symph:J·

niam, et chorum: et vocavit unum

de servís, et interrogavit, quid

luec esset

i

I.rque dixit itli: Fra–

ter tuus venit, et occidit pater

tuu.r vitulum .raginatum, quia sal–

'1Utn

illum recepit. Indignatus est

en aquel país,

y

él comenzó á vi–

vir necesitado. Y fu é,

y

se des–

cubrió

á.

un ciudadano de aquel

pais, el cual le envió á una ha–

cienda suya

á

guardar puercos. Y

deseaba llenar su vientre de las

bellotas que comían los puercos,

y nadie se las d aba. Vuelto en sí,

dixo: ¡Cuántos peones abundan de

pan en casa de mi padre ,

y

yo

aquí perezco de hambre! Me lé–

vantaré, é iré á mi padre,

y

le

diré: Padre, pequé contra el cie–

lo y contra

ti:

~a

no soy digno

de llamarme hijo tuyo: dame el

trato de uno de tus peones. Y le–

vantándose, vino

á

su padre. Es.–

tando todav

ía algo l

ejos, le vió

su padre; y

moví.do

á misericor–

dia hácia él, le salió al encuen–

tro, le echó los brazos al cuello,

y

le

b ~só.

Y el hijo Je dixo: Padre,

pequé contra el cielo y COfltr a ti:

ya no soy d igno de

llama~me

hi–

jo tuyo. Mas el padre dixo

á

sus

criados: Pronto; sacad el ' mejor

vest!do, y vest id le, y poned en

su dedo un anillo, y sandalias en

sus pies. Y traed un cabrito gor–

do, y maradle,

y

comamos,

y

ha–

ya banquete; porque este hijo mio

estaba muerto,

y

ha resucitado:

se había perd ido , y ha parecido.

Y comenzaron á festejarse y co- •

mer. Estaba su h ijo mayo r en el

campo; y viniendo , oyó al

acer~

carse

á

su casa la música

y

el bay–

le. Y llamó

á

un criadJ, y le pre–

guntó, por qué era aquello. Y es–

te le respondió: Vino tu herma..,.

no, y

tu padre mató un cabrito

gordo po r haberle recibido sano.

lndignóse, y no queria entrar.

El

padre, pues, habiendo salido, co-

Gz

.